“โอ๊ะ! คุณลุงคะ อันนี้ยังใช้ได้หรือป่าวคะ?”
“มันไม่เดินมานานแล้วละ แต่ลายบนฝาสวยมากนะ ซื้อไว้เป็นของสะสมได้นะ หรือ ถ้าอยากใช้ คงต้องลองหาคนซ่อมดูนั่นละ”
นลัทหยิบนาฬิกาพกที่ดูเก่าๆ ขึ้นมาอันหนึ่งจากกองของเก่าของร้านที่ขายของแนวนักสะสม นาฬิกาพกอันนี้ถึงจะดูเก่า แต่สะดุดตาจนเธอต้องหยิบขึ้นมาดู
“เอามั้ยละ ลุงลดราคาให้พิเศษเลยนะ”
ถ้าวันนั้นเธอรู้ก่อนว่านอกจากซื้อนาฬิกาพกเก่าๆ แล้วยังได้อย่างอื่นแถมมาด้วยแบบนี้... เธอคงไม่ขอซื้อมาตั้งแต่แรก แต่ในเมื่อซื้อมาแล้ว... และยังเผลอทำพันธสัญญาไปแล้ว ทุกวันเธอก็ต้องทนเหนื่อยไปก็แล้วกัน ยังดีที่ถึงจะเหนื่อยแต่ก็ฟินละนะ!
สวัสดีค่ะ sisipho กลับมาอีกแล้ว กับเจ้าปีศาจกามาตนใหม่ ไหนๆ ก็โปรยมาจากพี่ดาร์ก... มันทำให้เกิดความรู้สึกอยากจะเขียนเรื่องของพ่อมดตัวต้นเหตุขึ้นมาซะงั้น แต่ถ้าอยู่ๆ ข้ามไปหาตัวต้นเหตุเลยก็ออกจะห้วนๆ ไปซะหน่อย เลยของเพิ่มเหล่าปีศาจอีกสักสองสามตนแล้วกัน เรื่องนี้เป็นเรื่องของสาวน้อยนักเรียนนอก(ที่ไม่ได้มีสาระอะไร ที่เป็นประโยชน์สักนิด ฮ่าๆ) ที่บังเอิญไปซื้อของที่มีสิ่งแปลกปลอมสิงอยู่อาถรรพ์มาจากตลาดนัดมือสอง แม้จะอยากเอาไปคืนแค่ไหนแน่ก็ไม่สามารถ ฮ่าๆ ขอฝากน้องผึ้งกับเจ้าปีศาจตนใหม่ของ sisipho ไว้ด้วยนะคะ เรื่องนี้ก็ยังคงแต่งขึ้นโดยไม่มีสาระอะไร(อีกเหมือนเดิม) หากมีข้อผิดพลาดประการใด ก็สามารถติชมกันเข้ามาได้เลยนะคะ
Guest
