เมียไร้สินสอด 😢ดราม่า น้ำตาริน🔞🔥😭

ดราม่า

จบ เมียไร้สินสอด 😢ดราม่า น้ำตาริน🔞🔥😭

เมียไร้สินสอด 😢ดราม่า น้ำตาริน🔞🔥😭

ปาลีสิตางค์

ดราม่า

108
ตอน
317K
เข้าชม
347
ถูกใจ
63
ความคิดเห็น
315
เพิ่มลงคลัง
ฉันเป็นแค่เมียกำมะลอที่ไม่มีสินสอดแม้แต่บาทเดียว

คำเตือน เราจะคงไว้ซึ่งความน้ำเน่ายันจบเรื่องนะคะ 

ขอนำท่านสู่ความน้ำเน่าปนดราม่าคละน้ำตาแฝงความน่ารักค่ะ 

เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่เกี่ยวข้องหรือพาดพิงกับบุคคลใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ 

 

เมียไร้สินสอด (โรมานซ์+ดราม่า++++) 

ฉันเป็นแค่เมียกำมะลอ ที่ไม่มีสินสอดแม้แต่บาทเดียว 

 

เพียงฝัน สาวน้อยวัยยี่สิบปีที่ยอมเสียสละตัวเองแต่งงานกับผู้ชายที่กำลังจะเป็นสามีของนายสาวคนสวย เมื่อทุกอย่างดำเนินไปจนถึงตอนส่งตัวเข้าหอในคืนวันแต่งงาน แม้รูัดีว่าต้องเสี่ยงแต่เพื่อทดแทนบุญคุณเธอก็ยอมได้ทุกอย่าง 

 

ธายุกร ชายหนุ่มวัยสามสิบปีที่ชีวิตกำลังสูญเสียทุกอย่างแม้แต่ลูกในท้องของคนที่เขากำลังจะแต่งงาน จู่ๆ วันหนึ่งแม่สาวน้อยที่มีศักดิ์เป็นน้องสาวของผู้หญิงที่เขากำลังจะแต่งด้วยกลับเข้ามาในชีวิตเขาและก่อเกิดความรักขึ้นจนเขาตัดสินใจแต่งงานด้วย แต่ว่าในวันแต่งงานเจ้าสาวกลับเป็นอีกคน เมื่อส่งตัวเข้าห้องหอแล้วคนอย่างธายุกรคงไม่ปล่อยเจ้าสาวคนสวยหลุดมือไปอย่างแน่นอน 

 

เปรมยุดา สาวน้อยวัยยี่สิบปีที่เป็นทั้งเจ้านายและเพื่อนเล่นกับเพียงฝันตั้งแต่เด็กๆ จนทำให้ความผูกพันเป็นเหมือนพี่น้องกัน 

 

เปรมวดีสาวสวยวัยสามสิบปีเพื่อนคนสนิทของธายุกร และเป็นพี่สาวของเปรมยุดา หญิงสาวกำลังจะแต่งงานกับธายุกรแต่ชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอนเมื่อชีวิตที่สวยหรูต้องจบลงอย่างไม่มีใครคาดคิด 

 

ธุลีกร น้องชายของธายุกรที่หลงรักเปรมยุดาตั้งแต่แรกเห็น 

 

 

///////// 

“ไม่! พี่จ่ายค่าสินสอดไปสิบล้านจะมาเล่นแบบนี้ไม่ได้พี่เป็นนักธุรกิจนะ เธอต้องทำหน้าที่แทนน้องยุดา” 

“ไม่ได้ค่ะ ฉันไม่ใช่คุณยุดานี่คะ คุณจ่ายสินสอดสิบล้านให้ใครคุณก็ทวงสิทธิ์กับคนนั้นค่ะ สินสอดพวกนั้นฉันไม่มีส่วนได้ส่วนเสียสักบาท” ไม่ทันจะตอบโต้อะไรอีกมืออุ่นรีบคว้าเอวคอดกิ่วมาแนบอกพร้อมกับผลักร่างอรชรลงบนที่นอนแสนนุ่มที่จัดเตรียมไว้สำหรับคืนส่งตัวเข้าหอ 

“อื้อ…” เสียงที่เล็ดลอดพร้อมแววตาอ้อนวอนแต่ก็ช้าเกินจะตอบโต้เมื่อริมฝีปากหยักรีบกดทับริมฝีปากอวบอิ่มก่อนจะบดขยี้ด้วยความโกรธที่ถูกนางเปรมสุดาท้าทายแบบนี้ เขาจูบอยู่สักพักจนหนำใจก่อนจะเงยหน้าและยิ้มเล็กน้อย 

“กล้าส่งคนอื่นมา ก็ต้องกล้ายอมรับสภาพนะ พี่จะทำหน้าที่สามีและเธอก็ต้องทำหน้าที่ภรรยาตามบทบาทที่ได้รับมาด้วยนะเพียงฝัน” 

“ไม่! อย่านะ! ฉันไม่เคย!” เสียงร้องดังลั่นห้องก่อนร่างหนาจะถาโถมและทิ้งน้ำหนักตัวลงทับหญิงสาว เสียงร้องเงียบหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเขากดทับริมฝีปากแนบสนิทก่อนจะสำรวจโพรงปากหวานฉ่ำแบบไม่เปิดช่องว่างให้เธอได้พูดหรืออธิบายอะไรได้อีก 

“สวย…” เขาพร่ำบอกเบาๆ ก่อนจะดึงชุดเจ้าสาวสีขาวออกพ้นร่างขาวเนียน เนินอกงามตรงหน้าทำให้เขาหมดความอดทนและปลดปล่อยอารมณ์ออกมาเต็มที่ 

เครดิตภาพประกอบจากgoogle รูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายค่ะ 

ฝากเพจด้วยค่ะ facebook ปาลีสิตางค์ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว