ทานตะวันดอกไม้ของเธอ

บทนำ

“สวัสดี เราชื่อบ้า”

“สวัสดี ส่วนเราชื่อบอ”

พวกเราสองตัวเป็นปลาทอง เจ้านายของพวกเราชื่อปรางค์ทิพย์หรือน้องปรางค์ เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ น้องปรางค์มาเช่าหออยู่คนเดียวใกล้กับมหาลัยและน้องปรางค์พึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ได้แค่หนึ่งเดือน แต่พวกเราอยู่มาก่อนน้องปรางค์นานแล้ว เจ้าของเก่าของพวกเราย้ายออกไม่สะดวกที่เอาพวกเราไปด้วย เลยยกพวกเราให้น้องปรางค์ดูแลต่อ ก็แอบเศร้ามากๆเลย แต่น้องปรางค์ก็ดูแลพวกเราดีมาก พวกเราก็เลยหายเศร้าไปทันทีเพราะได้ความรักของน้องปรางค์มาเติมเต็ม

“อย่ากินเยอะนะ เดี๋ยวอ้วน”น้องปรางค์มาให้อาหารพวกเราทุกครั้งก็ชอบบ่นว่าพวกเราอ้วน ปลาอ้วนๆน่ารักจะตายไป แต่น้องปรางค์ก็บ่นไปยังงั้นแหล่ะแต่ก็ให้อาหารตามใจพวกเราอยู่ดี พอให้เสร็จน้องปรางค์ก็กลับไปอ่านหนังสือต่อ

เหมือนจะพึ่งเปิดเรียนแต่น้องปรางค์ขยันมากๆอ่านหนังสือทุกวันเลย พวกเราเป็นปลาก็ได้แต่เป็นกำลังใจให้น้อง แต่สี่ห้าวันที่ผ่านมา เห็นน้องปรางค์ไปอยู่ที่ระเบียงห้องนานหน่อย เวลาไปข้างนอกก็กลับห้องช้ามาหลายวัน พวกเราก็เป็นห่วง แต่มาบางอ้อ เพราะน้องปรางค์ไปซื้อต้นไม้มามาตกแต่งห้อง น้องปรางค์บอกว่าสีเขียวๆของใบไม้ทำให้ผ่อนคลาย

เรื่องนี้เป็นแนวเล่าเรื่องไม่ได้จริงจังมาก

ทุกคนอ่านผ่านๆพอนะ ><