“ฉัน...แค่อยากเป็นคนที่อยากมีความสุขที่สุดในโลกและฉันจะทำทุกหนทางเพื่อ...ความฝันของฉัน”
เด็กหญิงผู้ที่เกิดในหมู่บ้านยากไร้กลางป่าเขาทุกคนในหมู่บ้านต่างตั้งหน้าตั้งตาทำงานและหน้าที่ของตนในทุกๆวันเด็กหญิงไม่เคยเห็นรอยยิ้มสักครั้งบนใบหน้าของทุกคน ทุกคนต่างดิ้นรนเพื่อความเป็นอยู่ของตนเอง ไม่มีใครสนอีกแล้วว่าใครจะเป็นอย่างไรขอแค่ตนและครอบครัวมีข้าวกินไม่อดตายเป็นพอ เด็กหญิงตัวน้อยอาศัยอยู่ในกระท่อมหลังเล็กที่ผุพังและเก่าลงทุกวันๆ เธอปราถนายิ่งที่เธอจะมีความสุขในชีวิตบ้างเธอปราถนาที่เธอจะได้ไม่ต้องทนเห็นผู้คนทำร้ายกันเพียงเพราะการแย่งอาหารที่ตนไม่ได้หามาทะเลาะเกือบเข่นฆ่านองเลือด เธอจึงมีความฝันที่เหล่าผู้ใหญ่หัวเราะเยาะในจุดมุ้งหมายของเธอแต่เธอไม่สนใจเสียงอันไร้สาระพวกนั้นยังไงซะ! เธอยังปราถนาความสุขที่มากกว่าผู้คนบนโลกอย่างมีหวังและเธอจะทำทุกวิธีเพื่อได้มันมาเป็นของเธอ...ผู้เดียว
“เอ๊ะ!? พร1 ข้อทุกๆ600ร้อยปีบนภูเขาอันไกลแสนไกลหรอคะ?” เธอเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“ใช่! เจ้าสนใจที่จะเดินทางไปกับข้าหรือเปล่า?” เขากล่าวถามเสียงเรียบ
“...ขอได้ทุกๆอย่างจริงๆหรอคะ” เธอถาม
“ทุกๆข้อที่ผู้มีถูกเลือกปราถนา...” บาทหลวงผู้หนึ่งกล่าว
และเธอจะออกเดินทางหรือเปล่าหรือเธอจะหาความสุขที่ว่าเจอหรือเปล่า...อยู่ที่ทางเลือกแห่งโชคชะตาของเธอเอง
#นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของไรท์นะคะทุกคนนนนน!!!ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ รักทุกคน จุ้ปๆ
Guest
