ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
“หนูไปแล้วนะคะ เเม่” หญิงสาวร่างเล็กกอดมารดาอย่างแนบแน่น
“แม่ขอโทษนะจ๊ะ บลู แต่แม่อยากให้หนูรู้ไว้เสมอว่าแม่รักหนู เข้าใจใสิ่งที่เเม่ทำนะลูก” มารดากอดเธอตอบอย่างอาวรณ์
“แม่คะ บลูเข้าใจในสิ่งที่แม่ทำเสมอว่า เเม่ทำเพื่อบลู รักแม่นะคะ” หญิงสาวกอดมารดาอีกครั้งก่อนจะผละออก
“รีบไปเถอะลูก เดี๋ยวตกเครื่อง” มารดาจำใจบอกลาลูกสาวก่อนจะเดินไปส่งเธอที่ทางเข้า
“ งั้นหนูไปนะคะเเม่”
“จ๊ะลูก ตั้งใจเรียนนะ”
“ค่ะ พอถึงแล้วหนูจะติดต่อกลับมานะคะ”
“จ๊ะ เเม่รักหนูนะ”
เวลาผ่านไป1วัน เต็มๆดับการที่เธอต้องเดินทางไปยังอังกฤษ เพื่อไปเรียนต่อที่นั่น ใจจริงเธอไม่อยากไปเลยด้วยซ้ำ เเต่เเม่ของเธอพูดกับเธอเสมอว่าต้องการให้เธอมีอนาคตที่ดี มีการงานที่ดีทำ ซึ่งเธอก็ไม่สามารถขัดใจมารดาของเธอได้ เธอจึงทำตามในสิ่งที่มารดาเธอต้องการ
“หนูบลู ทางนี้จ๊ะ”
“ สวัสดีค่ะ คุณป้า” เธอยกมือไหว้สวัสดี ป้าคนเดียวของเธออย่างนอบน้อม
“ โตเป็นสาวแล้ว สวยจังเลยลูก”
“ขอบคุณค่ะป้า”
“ ไป ไปบ้านเรากัน”
“ค่ะ”
ว่าเเล้วหญิงสาวก็ออกเดินทางไปยังบ้านหลังใหม่ของเธอ
Guest
