“พี่ดิน อย่าค่ะ...” 

ปารมิตาร้อง อายจัดจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเมื่ออดิสรณ์ก้มลงแนบชิดอย่างที่เธอจินตนาการไม่ถึง แต่อดิสรณ์ไม่นำพาต่อเสียงห้ามเขาสำรวจและเชยชิมความหอมหวานจากเนื้อตัวของเธออย่างไม่มีเล็ดรอดไปได้แม้สักตารางนิ้ว 

แต่นั่นก็ยังไม่พอ เขายังต้องการมากกว่านั้น 

เมื่อแน่ใจแล้วว่าร่างกายเธอพร้อมจะเปิดรับเขาแล้ว ชายหนุ่มก็หยัดกายขึ้น และแทรกตัวลงไป... 

ปารมิตาร้องด้วยความเจ็บ อดิสรณ์กัดฟันไว้เพื่อยั้งตัวเอง 

“ไม่เป็นไรนะ มันจะไม่เป็นไร เชื่อพี่” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว