Lilith ปกรณัมโสมม

เสียงหัวเราะกังวาลใสคล้ายเทวฑูตกำลังปลอบประโลมใจของชายหนุ่ม…

ปลอบประโลมว่าเขากำลังเจอบางสิ่งที่น่าสะพรึง ทั้งรอยยิ้มหวานลไมกับดวงหน้าอ่อนหวานคือกับดักล่อลวงให้เขายอมยกวิญญาณให้กับปีศาจในคราบเด็กชาย

“นายยังดู เหมือนเมื่อ12ปีก่อนอยู่เลย” ร่างเล็กๆของเด็กหนุ่มที่คล้ายยังไม่ถึงวัยหยุดโตหัวเราะออกมา

“เพราะเราชอบร่างนี้มากยังไงล่ะ”

ไม่ว่าจะพูดยังไง เจ้าของร่างเล็กก็มักจะยิ้มจนตาหยีทั้งที่ที่คอถูกล่ามโซ่ไว้กับเตียงในสภาพเกือบเปลือยตลอดเวลา

“มีชื่อไหม?”ชายหนุ่มทำใจกล้าลองสำรวจหาทางปลดโซ่จากปอกคอนั้นไปมา

“จะว่ามีก็มีหลายชื่อ…จะว่าไม่มีก็ไม่มี”นิ้วเรียวเล็กไล้ไปตามแขนแกร่งที่กำลังจับโซ่เส้นหนาอย่างพินิจ

“งั้นชื่อลิลิธก็แล้วกัน”

สุดท้ายเขาก็แค่ยิ้มออกมายกมือขึ้นจรดริมฝีปากหัวเราะชอบใจ

“ดี เราชอบชื่อนี้”