แค้นรัก ซาตานร้าย

"เพราะรักมาก จึงแค้นหนักจนไม่อาจอยู่ร่วม จำยอมต้องปล่อยเธอไป"

เพราะความเข้าใจผิดกับข้อมูลที่คลาดเคลื่อนทำให้เขาตัดสินใจทำในสิ่งที่ผิดพลาดยากจะให้อภัย

"หึ! เธอแน่ใจเหรอว่าเด็กในท้องเธอเป็นลูกของฉัน"

"พี่พูดอย่างนั้นหมายความว่าอย่างไง"

ใครจะไปรู้หล่ะเห็นก็เธอร่านเที่ยวไปนอนกับใครเขาไปทั่ว อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะ  "ฉันคนเดียวมันคงไม่ถึงใจเธอสิท่า ถึงได้ไม่หายคัน มั่วไม่เลือกทั้งหนุ่มทั้งแก่ ท้องจนไม่รู้ว่าลูกใคร แล้วจะมาให้ฉันรับผิดชอบ ไม่มีทาง!"

"เพี๊ย" มือบางฟาดลงเต็มแรงด้วยความโกรธที่แก้มสากจนหน้าหันตามแรงตบชาไปทั้งหน้า เลว คุณเป็นผู้ชายที่เลวที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบเห็น หน้าตัวเมียกล้าทำแต่ไม่กล้ารับแล้วยังมีหน้าไปกล่าวโทษคนอื่นอีก "สารเลว"

"เออ" ฉันมันเลวแต่เธอก็ชั่วเหมือนกัน พอฉันไม่อยู่ก็ระริกระรี้เอาผู้ชายขึ้นห้องทงหนุ่มทั้งแก่สำส่อนไม่เลือก ฮึ แพศยา "ฉันไม่รู้ไปหลงรักผู้หญิง แพศยา สำส่อน ไม่รู้จักพออย่างเธอได้อย่างไร" 

"ไอ้คนสารเลวฉันขอสาปส่งไม่มีความรับผิดชอบ ฉันขอสาปส่งอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลยชาตินี้"

"เธอจะไปตายห่าเหว ขึ้นสวรรค์ลงนรกที่ไหนก็ไป ฉันก็ไม่อยากเจอผู้หญิงแพศยา สำส่อน อย่างเธอเหมือนกันแค่หายใจใช้ร่วมอากาศก็ขยะแขยงเต็มทีแล้วและอีกอย่างอย่าคิดเอาไอ้มารหัวขนนั่นมาเรียกร้องสิทธิ์อะไรกับฉันอีกเพราะมันไม่ใช่ลูกฉัน แล้วจะไปตายที่ไหนก็ไป ไป้"