“คเชนทร์” ไม่คิดเลยว่า...แม่แมวน้อยที่ตนเองเลี้ยงเอาไว้คลายเหงาในวันนั้นจะกลายเป็นมาเป็นคนสร้างความปวดหัวให้ตนมากมายในวันนี้ “กชพรรณ” เป็นคนสวยและฉลาด แล้วที่เขาคบเธอมานานกว่าคนอื่นก็เพราะว่านิสัยที่ไม่งอแงเอาแต่ใจ ไม่เรียกร้องอะไรอยู่ในที่ของตนเองเจียมตัว ไม่น่ารำคาญ คเชนทร์ถึงได้หลงและเก็บเธอไว้ข้างกายเสมอมา แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นไปบ้างแต่เขาก็กลับมาหาเธอในท้ายที่สุด
แต่อยู่ดีๆ...ก็ไม่รู้ผีบ้าตัวไหนไปเป่าหูให้หญิงสาวอยากเลิกกับเขาถึงขั้นนำเงินที่บาททุกสตางค์ไปคืนเขาถึงที่บ้าน...ทั้งๆที่ก่อนหน้ายังดีๆ ยังทำท่ารักและหลงเขาอยู่แท้ๆ
“เธอบอกแม่ว่านี้เป็นเงินที่เชนให้เธอยืมน่ะลูก”
แต่ขอโทษทีที่มันไม่ได้ง่ายแบบนั้นนะครับที่รัก...
“ลองขอร้องพี่สิ...บางทีพี่อาจจะใจอ่อนก็ได้”
ดวงตากลมโตที่ชื้นและบวมแดงปรือขึ้นมองคนใจร้ายที่กำลังขยับเคลื่อนไหวอยู่ด้านบน แววตาแห่งความโกรธและขัดใจทำให้ชายหนุ่มกระตุกยิ้มออกมา มือใหญ่ฟ้อนเฟ้นไปตามผิวเนียน สะโพกสอบค่อยๆขยับอย่างช้าๆเป็นจังหวะเนิบนาบ...
คเชนทร์
กชพรรณ
Guest
