หัวใจระแวง

หัวใจระแวง วางจำหน่ายที่ meb แล้วนะคะ ราคาพิเศษ 59.00 จากนั้นปรับราคาเป็น 89.00  

ราคา 59.00 วันนี้ 15 ก.ย. 62 วันสุดท้ายแล้ว  

ใครสนใจอ่านต่อตามไปจิ้มเลยค่า 

“ทีหลังอย่าเที่ยวเดินโป๊ไปทั่วบ้านอย่างนี้ ฉันไม่ชอบ” เขาเค้นเสียงดุลอดไรฟัน 

“ฉันขอโทษค่ะ แต่ว่าฉัน...โอ๊ะ”  

หล่อนพูดไม่จบประโยค เพราะเขาไม่ฟังแถมยังกุมมือหล่อนดึงให้เดินตามเข้าไปในห้องทำงาน ปิดประตูตามหลังแล้วกดไหล่ให้นั่งลงบนโซฟา ส่วนตัวเองไปนั่งหลังโต๊ะทำงานห่างออกไป นั่งแล้วก็เอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังครุ่นคิดชั่งใจเรื่องอะไรสักอย่าง ไม่ยอมพูดจา จนหล่อนต้องเอ่ยขึ้นก่อน “คุณพาฉันเข้ามาในห้องนี้ทำไมหรือคะ” 

เขาหันมาเลิกคิ้วใส่ “ลืมแล้วหรือว่าเรามีนัดคุยกัน” 

หญิงสาวสั่นหน้า ห่อไหล่ ตัวสั่นเทา ส่วนหนึ่งเพราะหนาว อีกส่วนหนึ่งเพราะหวั่นไหวใจระทึกต่อสายตาลึกล้ำที่เดาไม่ออกว่ากำลังคิดอะไร “ไม่ลืมค่ะ แต่ขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหมค่ะ ฉันหนาว แอร์ในห้องนี้เย็นมาก”  

อุตส่าห์ฝืนใจไม่หันไปมอง แต่กลับถูกหล่อนเรียกร้องความสนใจ ถึงจะตั้งใจจะไม่ล่วงเกินว่าที่ลูกจ้าง แต่เขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน มีผู้หญิงเกือบเปลือยมาบ่นหนาวๆ อยู่ใกล้ๆ อย่างนี้ จะให้เขาทำอะไร ถ้าไม่ใช่ให้ความอบอุ่น ลีโอบ่นพลางหาข้ออ้างในการรุกสาวอยู่ในใจ ทำไม่รู้ไม่ชี้ลุกขึ้นเดินมานั่งข้างๆ แล้วช้อนร่างอวบอัดมานั่งซ้อนตัก ตระกองกอดไว้อย่างเนียนๆ ก่อนก้มลงถาม “อุ่นขึ้นไหม” 

หญิงสาวทั้งตกใจและงงจนอ้าปากหวอ เงยหน้าขึ้นมองเขาตาโต เมื่อคนหนึ่งก้ม อีกคนหนึ่งเงย ใบหน้าทั้งสองจึงแนบชิดจนสัมผัสลมหายใจร้อนผ่าวของอีกฝ่าย พอหล่อนพยักหน้าช้าๆ ตอบ หน้าผากก็เกือบจะชนปากและคางที่มีเคราเขียวครึ้ม ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดใบหน้าจนสยิวหวิววาบขนลุกซู่ 

“งั้นคงคุยกันได้แล้วสินะ คุยเสร็จค่อยถอด...เอ๊ย...เปลี่ยนเสื้อผ้า” เขาบอกชิดปากหยักย้อย แทบตบปากตัวเองเมื่อหลุดความต้องการในใจออกไป ร่างนุ่มนิ่มที่เกยอยู่บนแก่นกายทำให้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นาทีนี้เขาไม่นึกอยากจะใช้ปากทำอะไรนอกจากจูบ ดูด เลียหล่อนทุกตารางนิ้ว อ้า แค่คิดลำลึงค์ก็ลุกโลดโดดเด่น ชูชันจนแทบทะลุกางเกงขึ้นไปทิ่มแทงก้นกลมกลึง