"เป็นอะไรของมึงวะ ทุกทีก็กินเหมือนพวกกูวันนี้ดันอยากกินแบบอื่น?" แล้วไอ้นัทคุงก็พูดขึ้นมาบ้างด้วยความสงสัย
"ป่าววันนี้กูอยากกินเบาๆ" ผมบอกพวกมันไปแบบนั้น แต่จริงๆ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนั่นแหล่ะ
"เออไอ้ราเชล ที่กูบอกกูจองแม่สาวคนนี้ มึงไม่ว่าอะไรนะ" ไอ้นุยังไม่ลดความพยายาม ยังย้ำถามผมอีกรอบ
"มันเรื่องของมึง กับแม่สาวนั้นกูไม่เกี่ยว ถึงจะเป็นพนักงานในร้านกูก็ไม่ได้เข้าไปยุ่ง ถ้าจะไปอ๊อฟกับใครมันเป็นสิทธิ์ของเค้า" ผมตอบออกไปแบบนั้น
"เฮอคืนนี้กูมีความสุขแน่ พวกมึงเด็ดขนาดนี้" ไอ้นุทำท่าเริงร่าดีใจเหมือนได้ของถูกใจ
ฉันเดินถือ ค้อกเทล ขึ้นมา ชายชุดดำเป็นคนเปิดประตูให้ฉัน ฉันเลยกล่าวขอบคุณเเค้าไปตามมารยาท
"ค็อลเทล Mojito ของคุณราเชลได้แล้วค่ะ" ฉันบอกคุณราเชล และวางแก้วลงตรงหน้าก่อนแล้วกำลังจะเดินออกมาจากโซฟาใหญ่ อยู่ๆ เอวฉันก็ถูกมือของใครดึงขึ้นไป ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวร่างกายฉันก็ไปอยู่บนตักของคนที่ชื่อนุซะแล้ว ฉันตกใจมากรีบจะลุกออกมา แต่ก็ยังถูกมือหนากอดเอวเอาไว้
"ปล่อยนะคะ คุณ ปล่อยมาลีนค่ะ" ฉันพยายามจะลุกออกมาแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างหนายังคงกอดเอวฉันไว้แถวยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉันอีก
"ทำมัยล่ะ คืนนี้พี่อ๊อฟ"
"ไม่ค่ะ ไม่มาลีนไม่ได้ขายบริการ ปล่อยนะคะ" ฉันพยายามอธิบายให้ชายคนที่กอดเอวฉันฟัง ทั้งดันทั้งผลัก น้ำตาเริ่มคลอสองตา ฉันเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว
เนื้อหาสาระ มีคำหยาบคาบ รุนแรงนิดหน่อย เพื่อออกรสนิยาย ควรพิจารณาในการอ่าน...นะคะ