ลวงรักเทพบุตรซาตาน
4
ตอน
1.6K
เข้าชม
12
ถูกใจ
4
ความคิดเห็น
14
เพิ่มลงคลัง

ลวงรักเทพบุตรซาตาน 

โดย...สิลิลลัคน์ 

ร้ายกาจ ริษยา คำนิยามที่เขาให้แก่นางมารร้ายอย่างหล่อน ใช่สิ! เพราะความร้ายกาจในอดีตตีตราราคาความรักของหล่อนในปัจจุบัน เขาไม่รัก! แล้วเก็บหล่อนไว้ตลอด 5 ปีนี้ทำไม?? 

 

 

 

 

 

 

วศิน เมธากุล  

เขาร้ายเพราะเธอสอนให้ต้องร้าย ความรู้สึกที่กักเก็บมานานถึงเวลาทวงคืนเสียที 

 

 

 

พิศแพรวา ธนันท์กาญจน์  

เขาจองจำเธอโดยการแต่งงานแต่กลับไม่เหลียวแล พอวันที่เธอพร้อมโผบินจากไป ทำไมถึงกลับมา 

 

 

 

ภีม ธีรนันทน์  

เจ้าชู้แต่ก็รักเป็น แต่ก็ได้แค่รักโดยไม่หวังผลตอบแทน 

 

 

ลิลลณี เตชะกรณ์ 

เพื่อนที่แสนดี ช่วยเหลือทุกเรื่อง และก็กันคนเลวๆ ออกจากเพื่อนรักด้วยเช่นกัน 

 

 

 

 

 

ความรักที่ไม่เคยเป็นความรัก เมื่อวันนี้เป็นผู้ถูกเลือกจะทำเช่นไร 

วิ่งหนีก็หนีไม่พ้น หยุดเพื่อที่จะรักกลับรักไม่ได้ 

เขาและเธอควรจะทำเช่นไร 

 

++++++++ 

 

 

“เกลียดนักทำไมไม่ปล่อยไป ต่างคนต่างอยู่ไปสิ”  

“มันง่ายเกินไป สำหรับผู้หญิงร้ายกาจอย่างเธอ” เขาว่าก่อนจะพลิกร่างขึ้นข้างบนแล้วให้ร่างของหล่อนอยู่ใต้ร่างเขา 

“นี่จะทำอะไร” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อเขาทำบางอย่างที่เธอไม่คุ้นเคย 

“นี่ ตอนอยู่ที่ไร่คุณเมฆ เธอมาให้ท่าฉันถึงในห้อง ทีวันนี้มาถามว่าฉันจะทำอะไร” เขายียวน กลิ่นกายสาวเจ้าไม่เคยเปลี่ยนไป ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาจำได้ไม่เคยเสื่อมคลายและไม่เคยลืมว่ามันหอมหวานมากแค่ไหน 

“แต่วันนี้ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ผู้หญิงที่ใจกล้าหน้าด้านคนนั้นอีกแล้ว ออกไป!” เสียงหวานแว้ดกลับ หล่อนยังไม่เคยลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น วันที่หล่อนใจกล้าหน้าด้านไปหาเขาถึงในห้อง 

“ออกไปให้โง่รึไง แต่งงานมา 5 ปี มือไม่ได้จับ แก้มไม่ได้หอม เอารึ ก็ยังไม่ได้...เอา” วศินเน้นคำสุดท้ายจนอีกฝ่ายเบิกตากว้าง  

“คนหน้าด้าน ออกไปไกลๆ เลยนะ คุณมาตามหาอะไรที่นี่ มันไม่มีให้คุณหรอก ฉันเตรียมแค่ใบหย่าไว้ให้คุณแล้วที่สำคัญ...ฉันไม่ได้รักคุณแล้ว คนที่ฉันรักเขารอฉันอยู่” พิศแพรวารู้ว่ายังไงก็แพ้ หากเขาทำแบบนี้หล่อนต้องใจอ่อนยอมเขาสักวัน หล่อนไม่อยากมีพันธะใดๆ กับผู้ชายใจร้ายคนนี้อีกแล้ว ทุกอย่างมันมาไกลเกินกว่าจะกลับไปรักเขาได้อีกแล้ว  

แม้ว่าในตอนนี้หล่อนยังรักเขาไม่เคยลืม 

“พูดแบบนี้ ยอมมันมาแล้วใช่มั้ย” ชายหนุ่มตะคอกอย่างเดือดดาล เป็นอย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด 

“ใช่”คำเดียวสั้นๆ ไม่ต้องแปลความหมาย 

วศินแสยะยิ้มอย่างหน้าเกลียดก่อนเอ่ยบางอย่างที่ทำเอาคนใต้ร่างอยากกัดลิ้นตัวเองตาย 

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ ถือว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนแก้คันให้เธอ ตอนฉันไม่อยู่ก็แล้วกัน” 

 

 

ฝากด้วยนะคะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว