นาวา...หัวใจสองดวง

บทนำ 

นำ้ริน ... เธอผู้ไม่รู้ที่มาของตนเอง โชคชะตาเล่นตลก มักจะเก็บซ่อนความลับบางอย่าง จนเธอรู้สึกปลงกับชีวิตยอมรับส่ิงที่อยู่ตรงหน้าแต่พอวันนั้นมาถึง เธอได้รับความรักที่ดีที่สุดแต่ต้องสูญเสียความทรงจำที่ดีที่สุด...เช่นกัน  

อิม...เหมันต์ ลูกพี่ลูกน้องผู้แสนร้ายกาจของ นำ้ริน ไม่เคยนับเธอเป็นญาติ อยู่ด้วยความชัง เพราะความรักผู้มีพระคุณของสามีภรรยาใจดี ทำให้เขาต้องดูแลนำ้รินอย่างเลี่ยงไม่ได้ 

ลาน ลานทอง...หญิงสาวผู้เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน ทุกส่ิงทุกอย่างที่เธอคาดหวังต้องได้แม้มันจะผิดก็ตาม 

นัท นัทพงษ์ คนแสนดีของนำ้ริน คอยช่วยเหลือนำ้รินทุกอย่าง เพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว เพื่อนยามทุกข์ และอยากจะเป็นเพื่อนใจ 

............ค่อยๆปล่อยมาเรื่อยๆ....... 

(กราบ...สวัสดี รีดทุกคน ฝากติดตามค่า คิดไปพิมพ์ไป....อย่าลอกกันน้า....)  

แสงสว่างแยงตา....................................... 

เช้าแล้ว....เสียงโหวกเหวกโวยวาย เสียงรถลากวิ่งไปวิ่งมา เสียงเรือยนต์ดังมาเป็นพัก ในใจนั้นอยากนอนต่อแต่ไม่ไหวแล้วต้องตื่น หญิงสาวลุกจากที่นอนเปิดม่านเห็นตากับยายตื่นนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ภายใต้แสงไฟดวงน้อย  

"อีกแล้ว...จะประหยัดไปถึงไหนเนี่ย ตา...ยาย.." เธอเดินไปเปิดไฟดวงใหญ่ ให้สว่างกว่าเดิม  

"อือ..เห็นน่า.."ตาพูดพลางขยับแว่นตาตาม  

น้ำริน หล่อนเข้าไปกอดคลอเคลียคุณยาย "ตื่นมา...ก็หิวเลยนะยายริน ฮ่าๆ"  

หญิงชรารู้ทางหลานสาวเป็นอย่างดีเพราะหล่อนเป็นอย่างนี้ตลอดมา ว่าพลางก็เดินเข้าครัวโดยมีหลานสาวตัวๆไม่น้อยเดินตามต้อยๆ คลอเคลียไม่เลิกจนกว่าจะได้กินของที่ถูกใจ 

"ฟู่ๆ..."ปากเป่าควันร้อนบนชามข้าว หญิงสาวตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ อร่อย ฝีมือยายอร่อยโคตรๆ  

สายตาหมายชิ้นเนื้อมันแผล๊บ หมายจะคว้ามาไว้ในชามตัวเอง "หมับ...กึก!!!  

และแล้วชิ้นเนื้อก็โดนแย่งไป อารมณ์โมโหปรี้ดทันที  

แต่ก็ต้องเย็นลงทันใดเมื่อเห็นผู้มาใหม่ที่แย่งชิ้นเนื้อไป แล้วก็นั่งกินข้าวไปเงียบๆพลางแอบมองชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาดีแต่โสโครก(อันนี้แอบคิดในใจ) อารมณ์ดูร้ายๆ กับเธอเท่านั้น  

ส่วนกับตายายนั้น คือหลานที่แสนดี 

"มารคอหอย" 

( กราบ..ขอบพระคุณรีดผู้น่ารัก...ติดตามกันไปเรื่อยๆนะ....)