“ชั้นที่สิบสาม...ห้องขวาสุด..ก็..ตรงนี้...หรอวะ?”
ผมหยุดอยู่หน้าประตูบานใหญ่ชั้นสิบสาม เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน บอสก็เป็นคนผมก็เป็นคน มีอะไรต้องกลัว
กึก!
ฮือออ กลัวว่ะ คนก็คนเถอะ แต่คนน่ากลัวมันก็มีบนโลกไงครับ เอาไงดีวะไอ้โซ่ ผมในตอนนี้สภาพคือ เรียบร้อยตั้งแต่หัวจรดเท้า เพราะเมื่อวานพี่ต้น หัวหน้างานของผมไลน์มาบอกว่าเลขาบอสใหญ่ลากระทัน และตัวเขาเองก็ยุ่งมาก เอาจริงๆ ผมรู้อยู่แก่ใจแหละว่าพี่ต้นมันไม่ได้ยุ่งอะไรขนาดนั้น แต่มันไม่อยากมารับงานเลขาช่วงที่เลขาคนเก่าไม่อยู่ไง
แล้วยังไงล่ะ หึ! มันก็ตกมาใส่หัวไอ้โซ่เต็มๆน่ะสิ ผมที่เป็นผู้น้อยก็ได้แต่พิมพ์ตอบกลับไปตามมารยาทว่า ‘ครับพี่ต้น’ และตอนนี้ผมกำลังรับใช้ผลกรรมที่ตามมานั้นอยู่ครับ
แกร๊ก!
“เฮือกกก!” ผมที่ตกใจจนตัวแทบลอย กับอีกคนทีีเดินออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย ตอนนี้มองผิวเผินเหมือนผมกับเขาอยู่กันคนละเหตุการณ์กันเลยล่ะครับ
“อ..เอ่อ สวัสดีครับบอส ผมศรัณย์ครับ มาแทนคุณลันดาที่ลาครับ”
ผมนอนคิดคำพูดแนะนำตัวมาทั้งคืน มาตกม้าตายเอาหน้าศึกแบบนี้เฉยเลยครับ เวรกรรมอะไรของไอ้โซ่วะเนี่ยยย
“อืม” บอสมองผมก่อนจะครางตอบออกมาแบบนั้น
อืมมมมม เหมือนคำที่ฟ้าประทานเลยครับ อย่างที่รู้ๆกันว่าบอสเป็นคนพูดน้อยมาก มากถึงมากที่สุด จะพูดมากตอนประชุมเท่านั้น แถมผมเองยังโดนพี่ๆทีมเดียวกันพูดกรอกหูมาว่า บอสคงไม่ยอมพูดกับผมสักคำแน่ๆ จนทำให้ผมนอนคิดคำแนะนำตัวนั่นแหละครับ เอาวะ! แค่’อืม’ก็ยังดี
•
•
“ผมมีงานอีกมั้ย เอาที่ด่วนๆ” บอสถามออกมาทั้งที่ไม่ได้มองหน้าผม
ส่วนผมในตอนนี้นั้น
“…” อึ้งแดกครับ เอาจริงๆผมเคยได้ยินสาวๆในออฟฟิศพูดถึงบอสประมาณว่า ไม่ค่อยพูดแต่ถ้าพูดก็เหมือนเทวดามาโปรด เสียงแหบเท่ๆ และทุ้มต่ำแบบนั้น ถ้าผมเป็นสาวๆคงลงไปกองกับพื้นแล้วแน่ๆ
“ผมถามคุณอยู่นะคุณศรัณย์”
“อ..เอ่อ ไม่มีครับบอส มีประชุมสำคัญอีกทีก็พรุ่งนี้ช่วงบ่ายครับ”
“อืม”
“บ..บอสจะไปไหนครับ” ผมถามขึ้นเมื่อบอสลุกขึ้นคว้าสูทตัวแพงที่พาดอยู่บนเก้าอี้เมื่อครู่มาสวม
“ ...” บอสไม่ได้ตอบอะไรผม เพียงแต่มองหน้าผมพลางขมวดคิ้ว เป็นเชิงถามว่าทำไม หรืออาจจะกำลังเขม่นผมอยู่ ประมาณว่า แล้วคุณจะยุ่งอะไรกับผม
“ป..เปล่าครับ”
“ผมว่าจะกลับ แต่ไม่กลับแล้ว...คุณว่า ผมควรไปไหนดี”
“...” ไอ้พี่ต้น! พี่ต้องมาเห็น! บอสพูดกับผมแบบยาวๆด้วยว่ะ แถมยังไม่ตีหน้านิ่งแบบก่อนหน้านี้แล้วเสียด้วย วะฮ่ะฮ่าาา
ขวับ!
หึ้ยย ดีนะรับได้ทัน โยนมาไม่บอกกล่าวกันเล๊ยย
“กุญแจรถ? ให้ผมขับรถให้หรอครับ?”
“อืม”
“ให้ผมไปส่งบอสที่ไหนล่ะครับ”
“ตามใจคุณ”