“รับราชโองการ!”
“ฝ่าบาทมีรับสั่งพระสนมหมิงกุ้ยเฟย คบชู้สู่ชายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้แก่เหล่าสนม เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง
ตัดสินโทษประหารชีวิต!”
ณ ลานประหาร
“ในเมื่อเจ้าทรยศเจิ้น แอบคบชู้สู่ชาย ในเมื่อเจ้าไม่ยอมเปิดปากบอกเจิ้นว่ามันผู้นั้นคือผู้ใดก็จงรับผลที่ตามมา!”
“..เป็นกระหม่อมเองที่เชื่อใน..ความรักที่ท่านมอบให้..สุดท้ายท่านก็เลือกจะเชื่อนาง...เพียงแค่นางพูด..หม่อมฉันเคียงกายท่านมานานนัก..น่าเสียดาย..น่าเสียดาย..ความรู้สึกของกระหม่อมไม่เคยไปถึงท่านเลย”
แหมะ..แหมะ
หยดน้ำตาไหลลงอาบแก้มนวล ผมเงางามคลอเคลียบนใบหน้างาม กลายเป็นภาพที่น่าหดหู่ใจ
“ประหารได้!!”
สุรเสียงของสนมหลี่ซู่เฟยดังขึ้น เพชฌฆาตลงมือทันทีเกิดเป็นเสียงดังขึ้น
ฉัวะ!!
“ช่างน่าสงสารยิ่งนัก ข้าจะให้ชีวิตเจ้าใหม่แทนแลกกับ
เจ้าต้องฆ่า ‘เขา’ ผู้นั้นที่เจ้ารักให้ตาย”
‘ตกลง’
-/แฮร่ สวัสดีค่ะ🙏 เรื่องแรกนะคะ เป็นแนวจีนโบราณชอบไม่ชอบยังไงติได้นะคะยินดีรับทุกคำติเตียนค่ะ คำใดที่ผิดไปขออภัยนะคะจะรีบกลับมาแก้แน่นอนค่ะ
ฝากเรื่อง “สนมไร้รัก”
ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ💜
ทวิตเตอร์ไรท์ค่ะ @Froz_jia
ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ✨
Guest
