ปลื้มฟื้นจากอุบัติเหตุเพื่อพบว่าเธอความจำเสื่อม
และเธออยู่กินกับกิ่ง ผู้หญิงที่เธอเคยเกลียดที่สุด
ริมฝีปากอิ่มกดจูบหนักแน่นลงไปยังเรียวปากเล็กพร้อมกับบดเคล้าอย่างดุดันหนักแน่นจนคนใต้ร่างหายใจไม่ออก พยายามผลักคนตรงหน้าให้ออกห่างแต่ดูเหมือนว่าจะยากลำบากเหลือเกิน
มือเรียวของปลื้มกระชากเสื้อของกิ่งจนกระดุมขาดวิ่น ของขณะที่ปากยังคงบดเคล้าคลึงริมฝีปากอีกฝ่ายอย่างดุดันจนแทบขาดอากาศหายใจ
“อะ อื้ออ”
กิ่งร้องเมื่อลิ้นกระหวัดไปทั่วโพรงปากของเธอจนแทบหายใจไม่ออก ก่อนที่คนเหนือร่างจะถอนจูบออกแล้วไล้ริมฝีปากลงผ่านต้นคอไปยังไหปลาร้าและเนินอกที่มีบราเซียกางกั้น ขบเม้มดูดดันจนเป็นรอยจ้ำ
ก่อนจะดึงรั้งมันขึ้นจนหน้าอกอวบล้นทะลักออกมาชูชันรับริมฝีปากร้อนระอุ ปลื้มดูดดันและขบเม้มอย่างดูดดื่มจนกิ่งสะท้านไปทั้งร่าง
“ปลื้ม ยะ อย่า ขอร้อง อะ อาห์”
เสียงของกิ่งขาดห้วงเมื่อคนตรงหน้าครอบครองดูดดันหน้าอกอวบอย่างรุนแรงจนมันแข็งเป็นไต
“ทำไม ไหนบอกว่าเรารักกันไม่ใช่เหรอ”
ปลื้มเงยหน้าขึ้นถามเย้ยหยันก็พบกับกิ่งที่หน้าแดงก่ำและน้ำตาเอ่อคลออย่างน้อยใจ
ก็เพราะว่าความทรงจำของปลื้มยังเห็นเธอว่าเป็นฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธอ และเกลียดเธออย่างสิบปีที่แล้ว ที่ทำไปด้วยความเกลียด
“ปลื้ม ขอร้อง อย่าทำแบบนี้”
“เธอใช้มารยาอะไรหลอกฉัน จนฉันเลิกกับคิมหันต์แล้วมารักกับเธอได้”
“ฉันไม่ได้ทำ”
“อ้อ เหรอ งั้นขอดูหน่อยแล้วกันว่าอะไรทำให้ฉันติดใจผู้หญิงอย่างเธอ”
ปลื้มเอ่ยอย่างเย้ยหยัน ก่อนจู่โจมริมฝีปากบวมเห่อของกิ่งต่อ ขณะที่มือเรียวลูบไล้ไปยังต้นขาของกิ่งที่กระโปรงร่นขึ้น ก่อนเลื่อนไปยังกางเกงชั้นในตัวบาง
“อื้อ อื้ออ”
กิ่งร้องท้วงเมื่อเนินเนื้ออวบที่ถูกปกปิดด้วยกางเกงชั้นในกำลังถูกมือเรียวสอดเข้าไปล่วงล้ำเข้าไปอย่างถือสิทธิ์ ตัวของเธอสั่นสะท้านเมื่อสัมผัสอุ่นจัดเคล้าคลึงและยั่วเย้าที่ปุ่มกระสันของเธอจนมันแข็งขืนขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ
ให้เป็นปลื้มคนปัจจุบัน หรือปลื้มที่ความจำถอยไปสิบปี สัมผัสของปลื้มก็ทำให้เธอสะท้านไม่เปลี่ยนเลย
**********************
สวัสดีค่ะ เราชื่อต้อมนะคะ
นศ. ป.โท โปรเจ็ครัดตัวทำตัวเหมือนว่าง
ลองอ่านได้นะคะ รับรองเผ็ชชชช พริกสิบเม็ด
อัพนิยายที่ทวิตตลอดน้า ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องไหนอัพตามเพจกับทวิตเลยจ้า
เพจอัพนิยาย https://www.facebook.com/matchytom
ทวิตอัพนิยาย @pipin_piny
ตามเม้ามอยตั่งต่างได้ที่ทวิตหลักน้า
ทวิตหลัก @matchanok_tom
Guest
