ดอกไม้ที่บอบช้ำ

บทเริ่มต้น 

แสงแดดอ่อนๆ สะท้องจากหน้าต่างไปยังหัวเตียงของสาวน้อย อัญญา หญิงสาววัยแรกรุ่นที่มาความงามดุจดั่งดอกไม้แรกแย้ม เธอเป็นที่ต้องการของชายหนุ่ม รวมถึงเสี่ยหัวงูทั้งหลายที่หมายปองเธอ เอาไปดูแลหรือเรียกอีกอย่างว่า...เมียน้อย 

อัญญาลุกขึ้นจากเตียงเดินตรงไปยังห้องน้ำ เธอมองไปยังรอบๆและมองไปยังกระจกที่สะท้อนภาพของตัวเธอ ที่บอบช้ำไปทั้งร่างกาย ใบหน้าสวยได้รูปตามพิมพ์นิยมของคนทั้งหลาย ที่มีรอยแผลที่มุมปากและแก้มด้านซ้ายเป็นรอยช้ำที่เห็นได้ชัดเจน เธอรู้สึกว่าทุกๆวันของเธอชั่งเป็นวันที่หดหู่ เธออยากออกไปยังขุมนรกนี้ เธออยากไปเริ่มต้นใหม่ 

"ตื่นแล้วหรอสาวน้อย"  

เสียงของชายหนุ่มวัยกลางคน ลุกขึ้นจากเตียงเดินตรงดิ่งมายังเธอที่อยู่ในห้องน้ำ ร่างกายสูงใหญ่กำยำ หน้าท้องที่แบนราบ ซิกแพคที่เห็นเด่นได้ชัด ใบหน้าหล่อเหล่าคมเข้ม สำหรับคนอื่นอาจจะมองเขาเป็นเทพบุทแต่สำหรับอัญญา เขาคือปีศาจร้ายในร่างมนุษย์ดีๆนี่เอง เพราะเขาหลอกลวงให้แม่ของอัญญาเล่นการพนันกับเขาจนแม่หมดตัวและยกเธอให้กับปีศาจร้ายตนนี้ 

"ค่ะ พอดีวันนี้หนูมีเรียนช่วงเช้าเลยต้องรีบไปมหาลัย คุณไทม์ต้องการอะไรหรือป่าวคะ" 

"เปล่าหรอก เมื่อคืนเธอทำให้ฉันพอใจมากเงินอยูที่หัวเตียงนะ อยากได้อะไรก็ไปซื้อเอาแล้วก็ซื้อยามาทาด้วย และก็อย่าไปแรดกับผู้ชายที่ไหนด้วยหละไม่งั้นจะโดนเหมือนเมื่อคืนอีก จำไว้!" 

พอสิ้นเสียงของชายหนุ่มเขาก็เดินออกไปใส่เสื้อผ้าและเดินออกไปจากห้องโดยเร็ว ทิ้งให้อัญญาอยู่คนเดียวพร้อมกับความเงียบสงัด 

ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอเรื่องร้ายๆด้วยนะ... เธอได้แต่เพียงตัดพ้อในใจเท่านั้นไม่กล้าเอ่ยปากพูดไป เพราะกลัวว่าปีศาจร้ายตนนั้นจะได้ยินและทำร้ายเธออีก... 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ฮัลโหลลล!!!! เปิดเรื่องมาก็เศร้าเลยนะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์หัดเขียนนะคะเขียนถูกเขียนผิดยังไง ขออภัยด้วยนะคะ ถ้าอ่านแล้วรู้สึกงงๆก็อย่าว่ากันเลยเน้อออติชมกันได้เลยนะคะ ไรท์จะได้นำไปปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ ยังไงก็ขอฝากนักเขียนตัวน้อยๆคนนี้ไว้ในใจทุกๆคนด้วยน้าาาา เรื่องจะเป็นต่อไปยังไงติดตามกันด้วยนะคะ บ๊ายบายยย