เล่ห์รักลวงแค้น

ชีวิตอันแสนสดใสหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อะไรทำให้ตัวเราต้องมาอยู่ ณ ที่นี่ เวลานี้....

"เอเลน่า ลูกดูแลตัวเองได้แน่นะ" หญิงวัยกลางคนที่เพียงมองก็รู้ได้ทันทีว่าทำไมลูกสาวของเธอจึงมีรูปร่างหน้าตาราวกับภาพวาดเช่นนี้ เอ่ยถาม

"โถ่แม่คะ แม่ต้องเชื่อใจหนูบ้างสิ หนูขึ้นมหาลัยแล้วนะคะ" หญิงสาวยิ้มร่าเริงพลางส่งสายตาอบอุ่นให้แม่ของเธอ

"ลูกรัก แน่นอนแม่ไว้ใจลูกอยู่แล้วจ่ะ" สิ้นเสียง ผู้เป็นแม่โอบกอดลูกสาวอย่างอ่อนโยนและมีทีท่าว่าจะลุกออกไปจากเตียงไม้ฉลุลายงดงาม แต่ก่อนที่เธอจะหายลับผ่านประตูไปเธอเพียงส่งสายตาที่เสมือนว่าเป็นรหัสลับว่าเธอรักลูกเสมอ โดยที่ไม่รู้เลยว่านับต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง