🗝กลอนรัก กลอนใจ🗝
บทนำ
ปี2562
แสงแดดอันร้อนระอุสาดส่องเข้ามาภายในเตนท์สีน้ำเงินอย่างไม่มีทีท่าว่าจะลดแสงของมันลงเลยแม้แต่น้อยทำให้เฟื่องฟ้าเดินออกมาจากเต้นท์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อก่อนจะยกหลังมือของตนขึ้นมาปาดซับเหงื่อที่อยู่บนใบหน้าออกไป
"นี่แดดหรือนรกกันแน่เนี่ย!"เธอพูดออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองยังดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงอยู่ตรงหน้าเธอ
"ไม่ต้องมาบ่นเลยนะ!แกนั่นแหล่ะที่ชวนพวกเรามาตั้งค่ายที่นี่"ธิดาเพื่อนร่วมคณะของเธอพูดขึ้นก่อนจะหันไปหยิบเสื้อผ้าเพื่อเตรียมจะไปอาบน้ำ
"แกจะไปไหน?"
"ถามได้เสื้อผ้าเต็มมือขนาดนี้ หุงข้าวมั้ง!"ธิดาว่าอย่างกวนๆ เฟื่องฟ้าได้แต่ทำหน้าง้ำงออย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินไปหยิบร่มข้างๆเต้นท์ขึ้นมาและเดินออกไปทันที
ธิดาได้แต่สายหัวไปมาน้อยๆและหัวเราะออกมาเบาๆให้กับท่าทีของเพื่อนตัวเองก่อนจะเดินไปที่ลำธารเพื่อที่จะไปอาบน้ำคลายร้อน
เฟื่องฟ้าเดินกางร่มออกมาเรื่อยๆก็มาหยุดอยู่ที่สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งมีรูปปั้นอนุสาวรีย์อยู่เธอจึงเดินเข้าไปไกล้รูปปั้นนั้นก่อนจะก้มหน้าลงไปอ่านป้ายชื่อที่เขียนเอาไว้ด้านล่าง
"พระราชานุสาวรีย์
สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช
เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ
สยามมกุฎราชกุมาร"
เมื่ออ่านชื่อจบเธอจึงเงยหน้าขึ้นไปมองยังรูปปั้นตรงหน้าอย่างสนอกสนใจเป็นพิเศษก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้
เมื่อถ่ายภาพจนพอใจเธอจึงเก็บโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋าก่อนจะหมุนตัวกลับหันหลังเตรียมจะเดินทางกลับไปยังค่ายที่ทางคณะจัดมา
แต่ในระหว่างที่กำลังจะเดินผ่านประตูไปนั้นเสียงพระรูปหนึ่งที่เดินสวนกับเธอก็เอ่ยพูดขึ้นจนเธอต้องหยุดฝีเท้าลง
"กลับไปทำตามสัญญาเสียเถอะ"
เฟื่องฟ้าหันหน้าไปมองยังพระรูปนั้นอย่างงงๆก่อนตะเอ่ยปากถามว่าสิ่งที่พระองค์นี้พูดนั้นมันหมายความว่าอย่างไร
"หลวงพ่อหมายความว่ายังไงค้ะ?"
"ชาติที่แล้วโยมสัญญากับผู้ใดไว้เล่าสัญญานั้นยังไม่ถูกทำให้สำเร็จโยมจึงต้องกลับไป"สิ้นเสียงพระรูปนั้นแรงลมที่ไหนก็ไม่รู้มากมายพัดไปมาอย่างรุนแรงจนใบไม้ใบหญ้าที่อยู่ข้างๆก็พัดปลิวไปมาอย่างนับไม่ท่วนและรอเวลาไม่นานแรงลมก็หยุดลงพร้อมกับร่างของพระรูปนั้นก็หายไปอย่างกับไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
อะไรคือฉันต้องกลับไป?
และฉันไปสัญญาอะไรกับใครไว้กัน?
หลวงพ่อ!!
กลับมาก๊อนนนนน!
#กลอนรักกลอนใจ
*เรื่องนี้เป็นแนวไทยๆนะค้ะจะออกเป็นแนวย้อนอดีตบุคคลในเรื่องนี้เป็นแค่การมโนของไรท์เตอร์แต่เพียงเท่านั้นอาจจะมีบุคคลที่อยู่ในประวัติศาสตร์จริงบ้างหลายท่านแต่ไรท์ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้พระองค์เสียหายแต่อย่างใดโปรดอ่านด้วยความมโนไม่ดราม่าเนอะเรื่องที่แต่งจะมีส่วนที่จริงอยู่บ้างผสมกับการมโนเอาของไรท์เอง
1เม้น=1ล้านกำลังใจ
................