บทที่1
ที่สุดในโลก
(ACE Part)
”รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอโชคดี ที่เธอได้มีคนอย่างฉัน ให้เธอทุกอย่างอย่างที่ไม่เคย จะมีใครที่ไหนจะทุ่มเทให้ได้ยิ่งใหญ่เท่าฉันโอโว แค่บอกให้เธอได้เห็นได้ลองเข้าใจ ให้รู้ว่าเป็นยังไง ถ้าเธอต้องเสียฉันไปโฮ้โวโว”
ผมมายืนอยู่ท่ามกลางผู้คนแปลกหน้ามากมาย ผมยืนฟังเสียงของนักร้องที่ยังคงร้องเพลงไปเรื่อยๆ ทั้งที่รอบข้างรู้สึกสนุกสนานแต่ผมกับรู้เหมือนต้องมนต์สะกดภายใต้เสียงนี้
“ที่จริงไม่อยากจะพูดเท่าไร ว่าเธอควรขอบใจฉัน ที่ยังเฝ้าทนอยู่เพื่อเธอมาก็ยังไม่ไปไหน แม้มีคนที่ดีกว่าเธอตั้งมากมายโว้ โว โฮ คนที่สวยที่ใจอย่างนี้ใช่ว่าจะเจอได้ทุกวัน”
หูของผมอื้ออึงไปชั่วขณะ ได้ยินแค่เพียงเสียงอันนุ่มนวล ที่กำลังร้องเพลงอยู่บนเวที
“หากเธอยังไม่เข้าใจเกิดฉันเปลี่ยนไป ยังไงก็ขออย่ามาโทษกัน ในโลกนี้จะยังมีใครดีกว่าฉัน คนที่คอยบอกว่ารักเธอมากเท่าไหร่ ฉันก็รักเธอยิ่งกว่าใคร แต่ฉันรักเธอจนหมดใจ”
ไม่รู้ว่าผมเผลอจ้องมองคนบนเวทีนานเท่าไร จนกระทั่ง เจ้าของเสียงอันไพเราะหันมาสบตากับผม ผมเผลอหยุดหายใจชั่วขณะ ตึกตักๆๆ เจ้าหัวใจบ้านี่ จะเสียงดังไปแล้วนะ
“จะบอกว่าในโลกนี้ยังจะมีใครดีกว่าไหม ไม่ต้องคอยไปเฝ้ามองที่ใครต่อไป ไม่ต้องมองให้มันเหนื่อยใจ ฉันว่าเธอจะไปตามหาเท่าไหร่ ก็ไม่เจอ”
เขาจ้องมองผม เหมือนที่ผมจ้องมองเขา เราสบตากันอยู่นาน โดยที่ต่างฝ่ายก็ไม่มีใครละสายตาไป
“ในโลกนี้จะยังมีใครดีกว่าฉัน คนที่คอยบอกว่ารักเธอมากเท่าไหร่ ฉันก็รักเธอยิ่งกว่าใคร แต่ฉันรักเธอจนหมดใจ จะบอกว่าในโลกนี้ยังจะมีใครดีกว่าไหม ไม่ต้องคอยไปเผ้ามองที่ใครต่อไป ไม่ต้องมองให้มันเหนื่อยใจ”
ผมคงโดนมนต์สะกดจริงๆสินะ ทั้งใบหน้าที่คมคายได้รูป ดวงตาที่มีเสน่ห์ รอยยิ้มสวยนั้น เขาเป็นใครกันนะ ผมได้แต่คิดในใจ
“ฉันว่าเธอจะไปตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไม่ต้องคอยไปเผ้ามองที่ใครต่อไป ไม่ต้องมองให้มันเหนื่อยใจ ในโลกนี้ คงไม่มีใครรักใคร เท่าฉันรักเธอ เท่าฉันรักเธอ”
แปะๆๆๆๆ ผมหลุดออกจากภวังค์ เมื่อได้ยินเสียงปรบมือ เมื่อเพลงจบลงผมจึงเดินออกมาจากตรงนั่นทันที เผลออีกแล้วสินะ เผลอจ้องเขาไปแล้วสิ จะทำยังไงดี เฮ้ออออออ
เครดิตเพลง ที่สุดในโลก - INSTINCT,ลุลา
https://youtu.be/7o0NY_r-1J4
Guest
