.
.
.
ต่างฝ่ายต่างก็เงียบไปพักใหญ่...
เมื่อสารคดีจบลง วินกำลังจะลุกขึ้นก็ได้ยินเสียงของคนที่เขาพิงอยู่ดังขึ้นเบาๆจนตอนแรกเขาแทบจะไม่ได้ยิน เขาหันกลับไปมองอย่างสงสัย แต่ก็ถูกมือแกร่งนั้นพลักหน้ากลับไป ก่อนจะได้ยินคำนั้นอีกครั้งแต่ชัดกว่าตอนแรกมากนัก
“ นะ ”
สั้นๆแต่ใจคนฟังก็สั่นขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว พยายามอีกครั้งที่จะส่ายหัวปฏิเสธไปแต่ก็ไม่ทันกับคำที่สามที่ตามมาติดๆ
“ นะ ”
คราวนี้เสียงนั้นเลื่อนมาอยู่บริเวณต้นคอขาวที่อยู่ๆก็ขนลุกซู่ขึ้นมาตามเสียงนั้น
ลมหายใจร้อนที่รดอยู่ที่ต้นคอทำให้วินต้องย่นคอลงนิดหน่อยใจที่สั่นอยู่แล้วตอนนี้เขากลับรับรู้ได้ถึงเสียง ตึก ตึก ตึก หนักๆ ที่ดังออกมาจากทั้งเขาและเจ้าของร่างแกร่งที่เขาพิงอยู่
ทำให้ความคิดที่จะลุกขึ้นตอนแรกต้องสลายไปราวกับควันบางเบา เรี่ยวแรงที่แม้จะเคยมีแต่ตอนนี้เสมือนถูกสูบออกไปหมดจากคำพูดสั้นๆนั้น ทำให้วินต้องเอนหลังลงไปซบกับแผ่นอกกว้างนั้นอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจพูดออกไปเบาๆ
“ เออๆ ก...ก็ได้ ต...แต่แค่รอบเดียวนะมึง ”
.
.
.
แนะนำตัวละคร
วิน
การกระทำปัจจุบันสำคัญกว่าคำอ้างเลื่อนลอย ให้โอกาสคนอื่นเสมอ แต่ไม่ค่อยจะให้โอกาสตัวเองสักเท่าไหร่
ผา
ประสบการณ์ในอดีตหล่อหลอมให้เป็นคนแกร่ง ไม่ยอมเชื่อใจใครง่ายๆ และเห็นประโยชน์ของตนสำคัญที่สุด
Guest
