Strangeiron : จะเป็นไปได้ไหมถ้าผู้ชายจะรักกัน

สำหรับนักอ่านทาง "ธัญวลัย" อยากรู้ว่าเรื่องมันเป็นมายังไงก็ไปอ่านใน DEK-D กันได้เลยนะ เดี๋ยวเรากลัวไม่เข้าใจเนื้อหา

ส่วนเรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ประวัติอะไรเสื่อมเสีย ศาสนาต่าง รวมถึงนักแสดงที่ยกตัวอย่างมาด้วย มันเป็นเพียงความต้องการของนักเขียนเท่านั้น

https://writer.dek-d.com/0846044892/story/view.php?id=1906169

.

.

.

.

.

.

"ข้ารักเจ้า และข้าก็จะรักเจ้าตลอดไป"

"ข้าก็รักท่านเช่นกัน"

.

.

.

.

.

หลังจากสิ้นประโยคบอกรักของทั้งสองคน ก็ถึงเวลาที่จะเริ่มบรรเลงบทเพลงรักต่อแล้ว

สตีเฟ่นยังคงคลอเคลียอยู่กับลำคอขาวของโทนี่ เสียงดังเฉอะแฉะยังคงอยู่ต่อไป

มือของโทนี่เริ่มอยู่ไม่สุข มือเขาพยายามเข้าไปในอาพรข้างล่างของสตีเฟ่น บีบเคล้นแกนกายลำใหญ่ของเขา

"อ๊ะ มือเจ้านี้ดือไม่ใช่น้อยเลยนะ"

"ก็ท่านไม่ยอมแก้ให้ข้าสักที ข้าก็ต้องทำเองซิ"

โทนี่ยังคงบีบเคล้นแกนกายขึ้นลงไปเรื่อยๆ มันเริ่มใหญ่ขึ้นกว่าเดิมเมื่ออยู่ในมือของเขา

สตีเฟ่นไม่รอช้ามือของเขาเริ่มที่จะถอดเสื้อเกราะของโทนี่ออกที่ละชิ้น จนส่วนบนหายไปหมด เหมือแต่ยอดอกอันดุดัน ปากหนาเปลี่ยนที่จากคอมาเป็นยอดอกแทน เขากัดมันเพิ่มความเสียวส่านที่ละนิดไปเรื่อยๆ

"อ๊ะ อะ อ้าาา จะ เจ็ยะ จัง"

เสียงหวานหลุดพ้นออกมาในลำคอ เมื่อสตีเฟ่นกัดมันจนแดงกล่ำ ลิ้นหนาค่อยๆคลอเคลียไปจนมันเปียกชุ่มไปหมด

มือของสตีเฟ่นเริ่มลงไปส่วนล่างที่ตอนนี้ไม่มีอะไรใส่เลย มือสองข้างจับบันท้ายขึ้นลงตามใจชอบ ตอนนี้ไม่ว่าความคิดอะไรก็ห้ามพวกเขาสองคนไม่ได้ ไม่ว่าจะหน้าที่หัวหน้ากองทหาร นักบวช หรือกฏอะไรทั้งนั้น มีเพียงความต้องการของกันและกัน ในเมื่อการเก็บกดการครั้งใคร่ด้วยกันทั้งสองแล้ว ไม่ว่าจะเป็นไง ก็ขอแค่ให้พวกเขาได้รักกัน ตลอดไป

"อ๊ะ"

สตีเฟ่นยกโทนี่ขึ้นแล้วหันไปวางลงที่เก้าอี้ ส่วนเจ้าตัวก็นั้งคุกเข้าสองข้าง มือข้างนึงกอบกุมแกนกายของสตาร์คไว้ อีกมือนึงก็ประสานเข้าหากัน ราวกับว่ากลัวอีกคนหายไปจากกันและกัน

ปากหนาเริ่มครอบงำแกนกายนั้นให้สุดความสามารถ โทนี่กดหัวของนักบวชลงให้รับความเป็นชายเขาไปให้หมดตามลำความยาวของมัน สตีเฟ่นเริ่มที่จะขยับหัวขึ้นลงช้าๆ แลเปลี่ยนมาเร็วขึ้นเรื่อยๆ โทนี่ได้แต่ใช้มือจิกปอยผมนั้นไว้ด้วยความเสียวส่าน ส่วนอีกมือก็กำกับมือของสตีเฟ่นไว้แน่น

"สะ ตีเฟ่น ขะ ข้ามะ ไมอยาก"

ยังไม่ทันไร สตีเฟ่นก็รู้ได้ถึงน้ำอุ่นเข้ามาในโพลงปาก รสชาติเฟื่อนๆคอ เขาถอดริมฝีปากออกพร้อมกับใช้มือเช็ดริมฝีปากที่ยังมีน้ำรักของโทนี่ติดอยู่ เจ้าตัวลุกขึ้นไปยืนคร่อมเก้าอี้ ที่โทนี่นั่ง ไม่มีอะไรเหลือให้เขารออีกแล้ว ปากหน้าพุ่งเข้าไปประกบจูบทันที น้ำลายสีใส่คลอเคลียกัน กับน้ำสีขาวข้นปนไปด้วยกัน

สตีเฟ่นพลักจูบออกใช้มือเช็ดปากของอีกฝ่าย ก่อนจะจับอีกฝ่ายยกแล้วกลับมานั่งในท่าเดิน คือโทนี่นั่งตักสตีเฟ่น ส่วนสตีเฟ่นก็กำลังนั่งเก้าอี้ มือหนาถ่มน้ำลายที่มีน้ำรักติดมาด้วยลงมือ ก่อนจะใช้มันไปวนอยู่ที่ทางเข้าช่องรัดนั้น นิ้วเรียวเริ่มสอดเข้าไปในตัวสตาร์ค แล้วขยับช้าๆ จากนิ้วนึงเป็นสอง จากสองเป็นสาม

"มะ ม้ายะ มะ มันเจ็บ จะ ยังไง"

ด้วยความเจ็บแปลกๆ ทำให้โทนี่ครางออกมาไม่เป็นศัพย์ หรือจับใจความไม่ได้เลย

"เฮ้ ใจเย็น ผ่อนคราย แล้วตั้งใจพูดใหม่อีกที"

"มะ มันเจ็บ มะ ไม่รู้จะ ทะ ทำยังไง ขะ ข้าไม่เคยทะ กับ ผู้ชาย"

นิวเรียวถอดออกจากช่องทางรัก มือหนาจับแกนกายตัวเองขึ้นลงก่อนจะจ่อไปที่ช่องทางรัก

"ไม่ต้องห่วง ข้าสัญญาว่าจะไม่เจ็บ"

แกนกายหนาเริ่มสอดเข้าไปในตัวของโทนี่ มือหนาค่อยๆจับบั้นท้ายนั้นขึ้นลงอย่างเนิบช้า แกนกายใหญ่ขูดกับพนังของโทนี่

"จะ เจ็บ!!!!"

โทนี่ตะโกนรั้น เมื่อสตีเฟ่นเริ่มขยับเร็วขึ้น

"แล้วเจ้าจะทนไหมหละ"

"ขะ ข้ายอม เพื่อนท่าน ข้าจะทน"

แล้วสตีเฟ่นก็จับบั้นท้ายนั้นให้ขยั้บขึ้นลง

ปั๊บๆๆๆ

เสียงเนื้อกระทบกันอย่างน่าอาย ปากหนาของสตีเฟ่นไม่อยู่นิ่ง มันคลอเคลียอยู่กับหน้าอกนั้น ทั้งที่ส่วนล่างของพวกเขายังขยับอยู่แท้ๆ

"เจ็บ ไหน ทะ ท่านบอกว่า จะทำให้ขะ ไม่เจ็บไง"

"หึ เด็กน้อย เจ้าก็ลองเปลี่ยนอคติจากความเจ็บ มาเป็นความต้องการบ้างสิ"

สตาร์ค รองทำตามคำสั่งของสตีเฟ่น เขาเริ่มเปลี่ยนความคิดจากความเจ็บให้กลายมาเป็นความต้องการ พลันคิดไปได้ไม่นาน เขาก็รู้สึกถึงความเจ็บที่หายไป กลับกลายมาเป็นความเสียวส่านแทน

"อ๊ะ มะ มันรู้ สึ สึกดีจัง"

"เก่งมาก เด็กดี"

สตีเฟ่นไม่รอช้า เขารีบกระแทกแกนกายขึ้นเร็วอย่างรัว โทนี่ร้องครางโอดโอ้ยอยู่บนร่างของสตีเฟ่นด้วยความรู้สึกแปลก

"พร้อมกันนะ"

"อะ อืมม"

เมื่อสตีเฟ่นมองเห็นฝั่งที่จะสามารถขึ้นไปพร้อมกับโทนี่ได้ เขาจึงรีบเร่งขึ้นกว่าเดิน จนในที่สุด ก็แตะขอบฝั่งสำเร็จ

"อะอ้าาา ทะ โทนี่ อ้าา"

"อื้ออ อื้อะ"

ในที่สุดสตีเฟ่นก็ปล่อยน้ำแห่งความรักเข้าไปในช่องทางนั้นจนหมดสิ้น โทนี่ก็ปลดปล่อยลงหน้าท้องของร่างหนาด้วยเช่นกัน

"ข้ารักเจ้าหรือเกิน นายหัวหน้ากองทัพ"

"ข้าก็รักท่าน ท่านผู้ทรงศีล"

"ข้าไม่หรือความเป็นนักบวชแล้ว มีเพียงเจ้าเท่านั้น สตาร์ค"

โทนี่นั่งหอบหายใจอยู่บนอกแกร่ง หน้าซบกับกลามหน้าอกที่กำลังกระเพิบขึ้นลง คงเหนื่อยไม่ต่างจากเข้า ไม่ทันไรสตีเฟ่นก็ยกโทนี่ขึ้นในท่าเจ้าสาว แล้วตรงไปท่างขึ้นบนห้อง

"เจ้ากับข้า ไปต่อกันที่ด่านบนได้ไหม"

โทนี่เเสยะยิ้ม เขาไม่เคยคิดเลยว่านักบวชมีความต้องการขนาดนี้

"ได้ ไม่มีปัญหา ที่รักข้า"

"หึ ที่รัก"