เรื่อง ปมแค้นแสนรัก(อัพให้จนจบและไม่ติดเหรียญ)
——————————
แนะนำตัวละครหลัก
สายลม
เขาอ่อนโยนและสุภาพ หากแต่เขาจะให้สิ่งเหล่านี้เฉพาะกับคนที่ดีเท่านั้นไม่ใช่คนขี้อิจฉาอย่างชมพู เวลารักใครแล้วก็รักจริงทุ่มเทให้ทั้งกายและใจ
“หึ! รับไปเช็ดซะอย่าให้น้ำสกปรกหยดลงเลอะเทอะบนเตียงฉันแม้แต่หยดเดียว”
ชมพู
หล่อนเป็นคนรักครอบครัว อ่อนหวานและอ่อนโยน หล่อนยอมให้พี่สาวได้ทุกอย่างแม้ว่าจะเป็นพี่สาวคนละแม่กันก็ตาม เพราะแบบนี้ทุกอย่างที่หล่อนรักมันจึงมักตกไปกลายเป็นของพี่สาวของหล่อนเสมอ ไม้เว้นแม้แต่เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของหล่อนและผู้ชายคนที่หล่อนแอบรักมาตั้งแต่เด็ก
“ยะ อย่าทำอะไรบ้าๆนะคะ ชมพูกำลังท้องลูกของพี่อยู่นะ!”
ลินิล
พี่สาวคนละแม่ของชมพู หล่อนแย่งชิงทุกอย่างที่ชมพูรักและทุกความสุขของชมพู เพื่อแลกเปลี่ยนกับบาดแผลในใจของหล่อนที่หล่อนและแม่ได้รับมาตลอด
“สายลมคะเรื่องในคืนนั้นทั้งหมดมันคือแผนของยัยชมพู... ฮึกกกก ชมพูหลอกให้ลินิลไปที่นั่นอ้างว่ามีธุระสำคัญจะคุยด้วย ตะ แต่ที่จริงแล้ว... ฮึกกกกก ยัยชมพูตั้งใจหลอกลินิลไปที่นั่นเพื่อให้ไอพนาเพื่อนสนิทของมันข่มขืนลินิลแล้วส่งข้อความไปตามคุณมาดู ฮืออออ”
พนา
เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของชมพู เขาหน้าตาดีแถมยังเป็นถึงลูกชายเพียงคนเดียวของนักการเมืองระดับจังหวัดอีกด้วย
“พนาน่าจะรู้ใจของตัวเองให้มันเร็วกว่านี้ พนาไม่น่าไปหลงผิดรักพี่ลินิลเลยทั้งๆที่พนามีคนที่ดีอย่างชมพูอยู่แล้วมาโดยตลอด ฮึกกกก”
ตัวอย่างบางส่วน
“พี่สายลม!”
ชมพูเห็นชายคนหนึ่งนอนหมดสติอยู่บนพื้นบ้าน ก่อนจะเห็นอย่างชัดๆอีกครั้งว่าเป็นพี่สายลมของหล่อน หล่อนจึงไม่รอช้ารีบถือวิสาสะเข้าไปประคับประคองเขาขึ้นไปนอนบนเตียงทันที
“พี่สายลมตื่นสิคะ! ทำไมถึงได้ดื่มหนักขนาดนี้...”
ชมพูเอ่ยถามออกไปทั้งที่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเหตุผลของการดื่มหนักในครั้งนี้ของชายหนุ่มมันคืออะไร ก่อนที่จะตัดสินใจหยิบเอาเสื้อตัวหนึ่งที่พับอยู่ในตู้ออกมาชุบน้ำที่ลำธารเพื่อนำมาใช้เช็ดตัวให้กับเขา แล้วหลังจากนั้นหล่อนก็เก็บกวาดทำความสะอาดขวดเบียร์และกระป๋องเบียร์บางส่วนที่ตกเกลื่อนกรานอยู่ตามพื้นบ้านจนพื้นบ้านกลับมาสะอาดสะอ้านอีกครั้ง
“สิบห้า สิบหก สิบเจ็ด สิบแปด สิบเก้า... โหกินคนเดียวตั้งสิบเก้าขวดแหนะ”
ชมพูนับขวดทั้งหมดที่ตนเป็นคนหอบออกมาทิ้งอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปข้างในอีกครั้งเพราะหวังดูแลคนเมา หากแต่หล่อนกลับถูกเขากระชากแขนให้ล้มลงบนเตียงเสียก่อน ก่อนที่เขาจะเดินไปปิดประตูลงกลอนไว้ด้วยท่าทางดุดัน
“นะ นี่มันอะไรกันคะ!? พี่สายลมล็อกประตูทำไม!?”
“ก็เธออยากเป็นเมียฉันนักไม่ใช่หรือไง!? ไหนๆก็ลงทุนทำทุกอย่างมาขนาดนี้แล้ว แล้วถ้าฉันยังไม่ยอมสนองให้สักทีมันก็คงจะใจร้ายเกินไปหน่อยมั้ง!”
“พี่สายลมพูดเรื่องอะไร!? พี่สายลมกำลังเมามากนะคะ ชมพูว่าพี่สายลมมานอนพักผ่อนก่อนดีกว่าค่ะ”
ชมพูมองชายหนุ่มด้วยความประหม่าก่อนค่อยๆยันกายลุกขึ้นจากเตียงหมายจะเดินผ่านชายหนุ่มออกไป หากแต่เขากลับไม่ยอมให้มันได้เป็นแบบนั้น เพราะเขาออกแรงกระชากหล่อนเข้าหาตัวอีกครั้งจนร่างหล่อนนั้นแนบชิดกับอกแกร่งของเขาเข้าอย่างจัง
“อย่าทำแบบนี้นะคะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะดูไม่ดี! ปล่อยชมพูก่อนนะคะพี่สายลม!”
“ไม่! วันนี้ฉันจะจับเธอทำเมียให้สมใจเธออยากไปเลย!”
สายลมกล่าวเสียงเข้มก่อนที่จะกดร่างหล่อนเข้ากับกำแพงห้องแล้วปล้นจูบจากริมฝีปากของหล่อนอย่างจาบจ้วงไร้ความอ่อนโยน
“อย่านะ! อื้ออออ ปล่อย! ฮึกกกก ปล่อยชมพูนะ! อื้ออออ”
ชมพูออกแรงดิ้นสุดกำลังพร้อมทั้งยังหันหน้าหนีริมฝีปากร้ายของชายหนุ่มอย่างสุดชีวิต แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไร้ผลใดๆเมื่อเขายังคงทำมันต่อไปไม่ยอมหยุดมันง่ายๆอย่างที่คิด
ห่างหายไปนานพอสมควรเลยนะคะ คิดถึงทุกคนมากๆ
❤
ยังไงก็ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้และติดตามไรท์ด้วยนะคะ
❤