ผมเคยคิดว่าพ่อของผมอันตราย...เป็นคนสารเลววายร้ายที่สุด เห็นแก่ตัว ทำอะไรก็นึกถึงแต่ประโยชน์ของตัวเอง มองทุกคนไม่ต่างจากหมากเบี้ยในกระดานที่พ่อจะชักใยชีวิตยังไงก็ได้ แต่มาวันนี้ผมว่าผมคิดผิด ความจริงแล้วพ่ออาจจะเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตของผมก็ได้...ก็นั่นแหละ ผมได้รู้สึกถึงมัน ว่าพ่อเองก็รักผมเหมือนกันก็เมื่อตอนที่ผมได้จับมือเย็น ๆ ของพ่อในห้องของโรงพยาบาล...พ่อตายแล้ว...
น้องมุข...
หูผมคล้ายได้ยินเสียงของพ่อเรียกหาผมแว่ว ๆ จากที่ไกล ๆ ผมกำมือพ่อแน่นเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่หวาดกลัวอะไรมาก ๆ แล้วหาที่พึ่งไม่ได้...แต่พ่อไม่ได้จับมือผมตอบอีกแล้ว
พ่อเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตผมจริง ๆ นั่นแหละถ้าเทียบกับผู้ชายพวกนั้น...พวกเขาทำกับผมอย่างกับผมไม่ใช่คน...
“คุณพ่อ...อย่าทิ้งน้องมุข”
# | ชื่อตอน |
---|---|
1 |
| 17 หน้า
|
2 |
| 20 หน้า
|
3 |
| 18 หน้า
|
4 |
| 21 หน้า
|
5 |
| 16 หน้า
|
6 |
| 1 หน้า
|
7 |
| 21 หน้า
|
8 |
| 21 หน้า
|
9 |
| 19 หน้า
|
10 |
| 19 หน้า
|
11 |
| 17 หน้า
|
12 |
| 16 หน้า
|
13 |
| 19 หน้า
|
14 |
| 1 หน้า
|
15 |
| 16 หน้า
|
16 |
| 16 หน้า
|
17 |
| 20 หน้า
|
18 |
| 16 หน้า
|
19 |
| 21 หน้า
|
20 |
| 19 หน้า
|
21 |
| 17 หน้า
|
22 |
| 14 หน้า
|
23 |
| 20 หน้า
|
24 |
| 15 หน้า
|
25 |
| 15 หน้า
|
26 |
| 16 หน้า
|
27 |
| 13 หน้า
|
28 |
| 17 หน้า
|
29 |
| 1 หน้า
|