นิยายเรื่องนี้อาจมีถ้อยคำที่ไม่เหมาะสมหลายๆตอนก็ขอโทษด้วยนะคะ
___________________________________________________
"นี่! อีตาบ้านายกล้าดียังไงมาตัดหน้าฉัน!"
เมื่อสิ้นเสียงของหญิงสาวร่างเล็กแสนบอบบางที่กำลังพูดกับชายหนุ่มหน้าหวานที่เรือนร่างสูงใหญ่อยู่นั้นเอง เมื่อชายหนุ่มหันมามองหน้าหญิงสาวตัวเล็กที่กำลังพูดกับเขาอย่างไม่มีหางเสียงและไม่มีมารยาทก็ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะแกร้งอำหญิงสาวผู้นั้น ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวที่กำลังโมโหร้ายอยู่นั้นเอง ทันใดนั้นเมื่อหญิงสาวเห็นทีท่าของชายหนุ่มก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาด้วยความกลัว
"นายจะทำอะไรกันยะ?"
"แล้วอยากให้ผมทำอะไรคุณล่ะ?"
ชายหนุ่มถามกลับพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย ซึ่งหญิงสาวก็พยายามเดินถอยหลังหนีชายหนุ่มที่ดูมีท่าทางที่ไม่หน้าไว้ใจ แต่ชายหนุ่มก็ไม่หยุดกลับเดินเข้าไปใกล้กว่าเดิมเสียอีกหญิงสาวที่ไม่มีทางสู้ออกกลอุบายกับชายหนุ่ม
"คือ...ฉันขอโทษนะพอดีว่าฉันจำคนผิดน่ะปล่อยฉันไปเถอะนะขอร้องล่ะ"
"จะให้ปล่อยยัยตัวแสบแบบเธอไปง่ายๆได้ยังไงล่ะ?"
"ก็บอกว่าจำคนผิดไงล่ะคะ"
"แต่ว่าเมื่อกี้ผมชนคุณจริงๆนี่นา"
"ชิ! รู้ตัวว่าชนแต่กลับไม่ขอโทษแบบนี้มันไร้ยางอายนะยะ"
และชายหนุ่มก็เริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาหาหญิงสาวอีกครั้ง จนหญิงสาวไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี แต่หญิงสาวก็ยังพยายามที่จะหนีไปให้พ้นชายหนุ่มที่ไร้แม้กระทั่งยางอาย ซึ่งหญิงสาวเหยียบเท้าของชายหนุ่มอย่างเต็มแรงทำเอาชายหนุ่มที่กำลังจะทำอะไรบางอย่างกับหญิงสาวถึงกับร้องเสียงหลง
"ฝะ...ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวร้าย!!!"
"ไม่ต้องฝากฉันไม่ใช่ธนาคารยะ!!!"
หญิงสาวพูดย้อนใส่ชายหนุ่มที่กำลังเจ็บเท้าของเขาๆนั่งพักดูเท้าของเขา แล้วเขาก็มองไปที่หญิงสาวที่กำลังวิ่งหนีเขาไปแบบหน้าตาเฉย โดยไม่สนใจเลยว่าเท้าของเขาจะเจ็บหนักเจ็บเบาหรือไม่ ซึ่งชายหนุ่มก็มองไปที่เท้าของเขาพร้อมกับพูดพรางๆ
"อย่าให้เจออีกแล้วกันจะแกร้งให้หน่ำใจเลยคอยดู"
แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆลุกขึ้นพยายามพาตัวเขาไปที่ห้องพยาบาลให้จงได้ แต่ความแค้นใจที่มีต่อหญิงสาวยังคงอยู่ และไม่หายไปง่ายๆแน่นอน
❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌
ฝากติดตามความรักในรั้วมหาวิทยาลัยที่เริ่มจากการเป็นคู่กัดที่จะบังเกิดเป็นคู่รักนี้ด้วยนะคะ
❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌
Guest
