บทนำ
"อึก.." มือบางกำแน่นคิดถึงภาพที่เจอในวันนี้ น้ำใสคลอตา หัวใจเหมือนถูกบีบรัดยามเห็นคนที่แอบชอบส่งยิ้มให้กับคนที่ไม่ใช่เขา ช่างเป็นรอยยิ้มที่สดใสและอ่อนโยน
"ทำไม.." เสียงสั่นถามตัวเองเงียบๆ ทำไมยังไม่หยุด ทำไมยังทน รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่รักยังจะไปรักเขาอีก
"พอแล้ว"น้ำตาไหลออกมาเมื่อเจ้าตัวไม่คิดจะยับยั้งอีกต่อไป
ใช่พอแล้ว หยุดได้แล้ว'คราม'ใช้สมองหน่อย เป็นแค่เพื่อนสนิท ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ
'ผมพอแล้ว ภูผา
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
อิมเมจตัวละคร
คราม
"หยุด..เข้ามาในชีวิตกูได้ไหม.."
แววตาที่สดใสตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความเศร้า
ภูผา
"หมายความว่าไง"
ทำไมครามถึงพูดแบบนี้ ทำไม..
______________________________________
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องเก่าที่ไรซ์นำมารีนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ^^ ไรซ์ชอบอ่านเม้นมากๆอย่าลืมคอมเม้นกันล่ะ
..............................................................................................