มายุกับมายะ

"เฮ้อ..."ผมถอนหายใจออกมาอย่างใจหาย เพราะผมไม่รู่ว่าจะต้องทำยังไงกับเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องผมยังไงดี และที่แย่ที่สุดคือ ผมเปนดาวขณะถ้าผมไปทำแท้งแล้วเรื่องมันรั่วไหลออกไป ทั้งมหาลัยต้องนินทาผมและพากันรังเกียจแน่ ตอนนี้ผมสับสนไปหมดผมหาทางออกไม่ได้เลยในขณะที่ผมกำลังคิดหาทางออก"นายมายุ!!!!"จารย์สุดาที่พวกผมมักจกะรียกแกว่าผีเสื้อสมุทรก้อขว้างแปรงลบกระดานมาโดนหัวผมดังโป๊ก!!"คะ....ครับ!!!"ผมหันไปตามเสียงเรียกของผีเสื้อสมุทรพลางลูบหัว ตัวเองไปมาแก้เจ็บ"มัวเหม่ออะไรของเธอไปวิ่งรอบสนาม3รอบ!"ผีเสื้อสมุทรพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่โกรธ แต่เมื่อได้ยินบทลงโทษผมก้อต้องทำถึงแม้ว่าผมจะท้องอยู่ก้อตาม แต่มตนก้อคงจะไม่เปนอะไรเพราะผมเปนนัก กีฬาแค่ัตากแดดแค่นี้มันคงไม่ฆ่าผมตามใช่ไหมผมคิดในใจพลางเดินตรงไปที่สนามแล้วก้อเริ่มออกวิ่ง ขณะนี้เวลา1:30นาทีแดดมันโครตจะร้อนเลยผมเลยเร่งฝีเท้าอย่าง เต็มกำลังแต่ผมวิ่งไปได้แค่1รอบกว่าๆก้อเหนื่อยหอบแฮ่กๆเหมือนหมา