#เมียวิศวะ
=br=
Intro
=br=
รู้คนเถื่อนๆ โหดๆ นักเลงดังมั้ย
=br=
“ฮือๆ ช่วยด้วย! ฮึกก ช่วยผมด้วย!! อย่า! ฮึก! ฮืออ”
=br=
“เฮ้ย!! มึงทำไรว่ะ!!”
=br=
“อย่าเสือก!!”
=br=
“มึงรู้มั้ยกูใคร”
=br=
“ร..รุ่นพี่มาร์ค”
=br=
“ออกไป!! ถ้ามึงไม่อยากตาย!”
=br=
“ค..ครับ”
.
“เป็นไรมั้ย”
=br=
“ไม่เป็นครับ ขอบคุณมากนะครับ😊”
=pc=.
ปึก!!
=br=
“กูชอบมึง”
=br=
“หาาาา!”
=br=
“รู้ไว้ด้วย อย่าสะเออะไปอ่อยใครละ”
.
.
“พี่~~ หนูง่วง”
=br=
“ง่วงก็ไปนอน”
=br=
“พี่ก็รู้หนูต้องนอนบนตัวพี่นะ”
=br=
“เออๆ แปปหนึ่ง”
.
“พี่ไปมีเรื่องอีกแล้วหรอ ฮึก! เจ็บมั้ย”
=br=
“มึงอย่าร้องดิ กูเห็นน้ำตามึงไม่ได้”
=br=
“หนูเป็นห่วงพี่ ฮืออ พี่อย่ามีเรื่องอีกเลยนะ”
.
“กลับมาหาเราได้มั้ย”
=br=
“คงไม่ได้อะ เรามีคนที่เรารักอยู่แล้ว”
.
“พี่! ผู้หญิงคนนั้นใครหรอ”
=br=
“อย่าไปสนใจเลย”
.
“ก็บอกไม่กลับไงว่ะ!! พูดไม่รู้เรื่องรึไง!!”
.
“มึงทำให้คนรักกูต้องเจ็บ มึงก็ต้องตายอย่างทรมาน”
=br=
“อึก! ปั้ง!! ปั้ง!! ปั้ง!! “
.
“ ฮึก! ขอโทษ...
=br=
=pc=ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ แนวเถื่อนๆหวานก็มีดราม่าก็มา
Guest
