ฤทัยมังกร
"เป็นอะไรว่ะ นิ่งเลยมึง!? จิน"
เสียงเพื่อนของคนที่มองดูภาพเรียกทักท้วงเพื่อนทันทีที่ เพื่อนของตนยืนหยุดนิ่งมองภาพๆหนึ่งอยู่นานหลากหลายนาที ภาพที่ดูก็รู้ว่าทำไมเพื่อนถึงได้มองมันด้วยความอดจะชมเชยไม่ได้
จิน ชายที่เพื่อนเรียกอยู่นาน ผมมองดูภาพตรงหน้าที่ถูกวาดออกมาอย่างวิจิตรศิลป์ ความรู้สึกมายมายถาโถมเข้ามาดั่งคนวาดต้องการสื่อความหมาย ผมหยุดนิ่งราวกับโดนดวงตานิ่งงันดุร้ายจองจำให้หยุดอยู่กับที่ ดวงตาคู่นั้นดูมีอำนาจแต่เศร้าสร้อยที่ดวงตามี
สีขาวเว้นว่างราวกับน้ำตาของมัน หัวใจเขาพลันไหวแรงจนต้องเอามือมากุมมันไว้ราวกับไม่ให้มันกระดอนออกมา
"เห้ยๆ! เขาไม่ให้จับนะเว้ย..."
พูดไปก็เท่านั้นเมื่อจินไม่ได้ฟังเพื่อนของตนแต่เอามือทาบทับมันลูบไล้อย่างหลงใหลทันทีที่พบ ความคลืบแคลงใจยังคงวนเวียนเมื่อความเสียวแปล๊บที่หัวใจและความวาบหวามมวนท้องให้เขาหายใจติดขัดน้ำตาราวกับจะไหลออกมา
นี่ผมเป็นคนรักในศิลปะขนาดนั้นเลยรึไงกัน!ทำไมต้องซึ้งขนาดนี้
สายตาฉงนความรู้สึกตนไล่สายตาลงล่างเพื่อนอ่านชื่อของภาพและความหมายของมันพลันต้องสะดุดลมหายใจ
ฮาลาส
รูปภาพบ่งบอกถึงดวงใจที่แข็งแกร่งของมังกร ยังต้องริดรอนคณึงหา
หยาดหยดดวงธารา ถูกซ่อนเร้นด้วยฤทธี
"ไหนว่ะน้ำตา?" ผมหันไปมองเพื่อนของตัวเองด้วยรอยยิ้ม มันคงไม่เห็นเพราะมันเล็กน้อยมากผมมองไปยังภาพนำตาของมังกรก่อนจะลูบไล้มันเหมือนจะเช็ดให้ ก่อนจะชะงัก
เริ่มบ้าแล้วแฮะ! นี่มันรูปภาพนะ
รูปภาพ.....เหมือนสะท้อนใครบางคน
........
สวัสดีค่ะ วันนี้มาแต่งเรื่องราวเกี่ยวกับย้อนเวลาไม่ก็ต่างโลกอะไรเทือกนั้นค่ะ เนื้อเรื่องก็ออกจะแปลกๆหน่อยๆเนอะ ไม่รู้ว่าตัวเองจะแต่งไปแนวไหนเหมือนกันค่ะ 555+ รอดูเอา
เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องแรกแต่เเนวเรื่องแบบนี้ก็พึ่งจะเคยแต่งนี่แหละค่ะ อาจจะแต่งไม่ค่อยดีเพราะก็ต้องการขัดเกลาฝีมือแต่งหลายๆแนวดูค่ะ ขอบคุณนะคะที่หลงเข้ามา
**แม้เนื้อเรื่องอาจไม่ดี แต่อย่าคัดลอกโดยเด็ดขาดนะคะ**
Guest
