Love's Scent.

มันคือคราวซวยอะไรกันของนับหนึ่งที่มารู้ตัวเอาตอนห้าทุ่มว่าคีย์การ์ดคอนโดตัวเองติดไปกับก๊วนลูกน้องที่ยกโขยงกันไปดื่มที่ผับหรูกลางเมืองตั้งแต่เลิกงาน เป็นเหตุให้นับหนึ่งต้องมาที่นี่ในสภาพที่ไม่พร้อม แม้จะสวมชุดเดรสมีราคาคัตติ้งเนี้ยบ แต่ก็ดูไม่เข้ากับสถานที่นี้เลย นับหนึ่งพาหน้าตาไร้เครื่องสำอางแต่งแต้ม เพราะเธอเพิ่งออกมาจากห้องแล็บ มาถึงด้านหน้าของผับ ฉันควรไปโรงพยาบาลมากกว่ามาที่นี่นะ นับหนึ่งบ่นกับตัวเอง ขณะกำลังเดินเข้าไปในร้าน พลันสายตานับหนึ่งปะทะเข้ากับสายตาใครคนหนึ่ง ที่จ้องเขม็งมาที่เธอ ข้างกายเขามีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มยืนเกาะแขนอยู่ นับหนึ่งชะงักไปชั่วครู่

“ซวยกว่านี้มีอีกมั้ย ทำไมต้องมาเจอกันในสภาพนี้ด้วยนะ” เธอตัดพ้อชีวิตตัวเอง เพราะเขาที่ว่าคือแฟนเก่าของนับหนึ่งที่เลิกรากันไปหลายปีแล้ว นับหนึ่งตัดสินใจหมุนตัวกลับ ตั้งใจจะย้อนกลับไปเข้าห้องน้ำที่เพิ่งเดินผ่านมา เพื่อจัดการสภาพหน้าตาของตัวเองก่อน

“อุ๊ย!!” นับหนึ่งหันกลับกะทันหัน จึงปะทะเข้ากับร่างสูงที่เดินตามมา แต่ก่อนที่นับหนึ่งจะหงายหลังล้มลง วงแขนแข็งแรงก็กระหวัดเข้ามาที่ช่วงเอว ดึงรั้งไม่ให้เธอต้องล้มกองลงไปให้ขายหน้า แต่ร่างนับหนึ่งก็กระทบเข้ากับแผงอกแข็งแรงอย่างจัง กลิ่นน้ำหอมคุ้นๆ ลอยเข้าปะทะจมูก

“เจอคุณทีไร มีแต่เรื่องให้เจ็บตัวทุกทีสินะ” เสียงห้วนๆ ของเจ้าของวงแขนที่โอบร่างนับหนึ่งไว้เอ่ยขึ้นมา

นับหนึ่งเงยหน้ามองชายหนุ่มเจ้าของกลิ่นน้ำหอมที่เธอรู้สึกแสนจะคุ้นเคย “คุณณดล”