เพราพรหมลิขิตของฉันไม่ได้สร้างให้คู่กับคุณ

เชื่อเรื่องพรหมลิขิตกันไหม สายเเดงที่ผูกเอาไว้ที่นิ้วก้อยของเราเเละคู่ชีวิตของเรา ถึงจะต้องจากกันไกลถ้าเป็นคู่ชีวิตกันจริงต้องกลับมาหากันอยู่เเล้วล่ะ ฉันทิวา อายุ20 ภูมิลำเนานครศรีธรรมราช ประเทศไทย ศาสนาคริสต์ เเหลงกลางไม่ถนัดเลยพูดทองเเดงบ่อย เเต่ยังไม่ได้เลือกตั้งอิอิ สาวไทยผู้มากความสามรถ (ไม่ได้โม้โว้ยยย) พูดได้5ภาษา วาดรูปเก่ง เล่นดนตรีได้หลาอย่าง ทั้ง กีต้าร์ กลอง เบส เซ็กโซโฟน ไวโอลิน ที่ทำเป็นหมดเพราะครอบครัวเนี้ยเเหละ ที่ให้เรียนตั้งเเต่เด็กๆ ชีวิตฉันชอบความสงบที่สุด ไม่อยากรู้จักใครอยากใช้ชีวิตสงบๆกับคนที่ฉันรัก: ) ฉันเรียนมหาลัยปี2 คณะวิทยาศาสตร์ทางทะเล University of California ซึ่งพ่อเเละเเม่ก็สนับสนุนเต็มที่เพราะมันคือสิ่งที่ฉันชอบ ที่มาอยู่นี่เพราะมาอยู่กับพี่ชายลูกครึ่งอเมริกา-เกาหลี ที่สนิทสุดๆพ่อของฉันเป็นเพื่อนพ่อของพี่เขาตั้งเเต่พ่อไปเรียนที่เกาหลี ทำให้เราสองครอบครัวสนิทกันมากเเต่อีกอย่างที่ไม่อยากจะโม้คือความรวยเงินตัวเองทั้งนั้นเเต่ได้มาแบบผิดกฎหมาย5555 ขำเเห้ง มีพ่อเป็นรองประธาน+ผู้ถือหุ้นอยู่ในบริษัทค่ายเพลงยักต์ใหญ่ Top3ของเกาหลี เเต่ฉันไม่ชอบบริษัทค่ายเพลงนี้สักเท่าไหร่ พ่อเเละเเม่เอาเวลา90%ในชีวิตทุ่มให้กับบริษัทเเละไม่ค่อยได้อยู่กับฉัน ฉันจึงไม่ค่อยไปเกาหลีกับพวกท่านเพราะไปก็ไม่ได้ไปเที่ยวกับครอบครัว อ่อพ่อกับเเม่ถือสัญชาติเกาหลีเพราะเรื่องทางธุรกิจนะ เเต่ฉันไทยอยู่คนเดียวทั้งบ้าน อย่าว่าอย่างนู้นอย่างนี้เลยฉันไม่ใช่คนธรรมดาอย่างที่คนอื่นเป็นหรอก เพราะอีกเหตุผลหนึ่งที่มาเรียนที่อเมริกาคือฉันเเละพี่ชายทำงานให้องค์กรผิดกฎหมายที่ไม่มีชื่อ อยากรู้ละสิทำงานอะไร “นักฆ่า” ฟังดูโหดป่ะ ก็ไม่ถึงกับฆ่าหรอก เเค่ทำให้หลาบจำ เพราะอย่างนี้ฉันเลยมีศัตรูเยอะฉันทำงานนี้มา5ปีเเล้ว ในบริษัทมีนักฆ่า8คน ยังไม่รวมหมอ พยาบาลโค้ช ประธาน เเละพนักงาน นักฆ่าทุกคนจะจับคู่กันชาย-หญิง 2คน เราฝึกซ้อมวีธีต่อสู้มาทุกรูปเเบบ เเละสิ่งที่ฉันถนัดคือมวยไทย ฉันเข้ามาทำงานองค์กรนี้เพราะเมื่อ5ปีที่เเล้วบริษัทค่ายเพลงเกือบล้มเพราะไปกู้ยืมเงินนอกระบบมาบริหารพ่อฉันเกือบโดนฆ่า เเต่องค์กรของฉันก็ได้ยืนมือเข้ามาช่วย โดยเเลกกับให้ฉันเข้าบริษัท พ่อเเละเเม่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะตอนนั้นร้อนเงินมาก เเละพี่ชายคนสนิทของฉันเลยตัดสินใจที่จะไปด้วยเเต่ใช่ว่าทุกอย่างมันจะดีไปซ่ะหมด เมื่อ2เดือนที่ผ่านมาฉันเจอเรื่องที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นในชีวิต ฉันสูญเสีย พ่อเเม่ ด้วยอุบัติเหตุ รถเก๋งที่พ่อเเละเเม่นั่งขณะกลับจากบริษัทค่ายเพลงเกืดเบรกเเตกไปชนต้นไม้เเละรถก็ระเบิดไม่ใครรอดสักคน ตอนนั้นฉันอยู่อเมริกา เเละเมื่อรู้ข่าวฉันรีบบินมาที่เกาหลีทันที สิ่งที่ฉันเห็นตรงหน้าคือร่างของพ่อเเละเเม่ที่ไร้วิญญาณ รู้ไหมตอนนั้นฉันเหมือนคนเป็นบ้า ทุกคนในบริษัทค่ายเพลงของพ่อต่างมาอยู่หน้าห้องICUหมดเกือบทั้งบริษัท คุณลุงที่เป็นผู้ก่อตั้งมาด้วยกันเดินมาปลอบฉันทั้งๆที่น้ำตาของคุณลุงอาบเเก้มไม่น้อยกว่า หลังจากนั้น ศพของพ่อเเละเเม่ก็ทำพีธีตามศาสนาโดยฝังไว้ที่โซล ฉันเหมือนคนไร้สติเป็นอาทิตย์ มั่วเเต่เศร้าจนพี่ชายต้องพากลับอเมริกา เเต่เดือนถัดมาคุณลุงดันเรียกมาเกาหลีเเละเหตุการ์ณวุ่นวายต่างๆก็เกิดขึ้น