surrender moonsun (one shot)

'ตกลงว่าไง พี่จะนั่งอยู่บนขาฉันแบบนี้ไม่ได้นะพี่ยงฉันจะดูหนัง' มุนบยอลพูดบอกคนพี่ที่เอาแต่นั่งคร่อมอยู่บนหน้าขาของเธอ

'โอเค ถ้าไม่พูดงั้นลงไปคะฉันจะดูหนัง' ยงซอยย่นปากใส่อีกคนที่เอื้อมมือไปหยิบรีโมททีวีเครื่องบางจอยักขึ้นมา

'ไม่ให้ เอามานี่! / อะเอ้า >< พี่ยงอะไรของพี่เนี้ยห่ะ! ' มุนบยอลถึงกับถลึงตาใส่อีกคนที่แย่งรีโมทออกไปจากมือของเธอ

'ไม่ให้ดู -^- / ทำไม!' มุนบยอลพูดถามคนพี่ที่เอารีโมททีวีไปเสียบไว้ที่ขอบกางเกงด้านหลัง

'ก็เธอดูเรื่องแบบนี้อะ -^- / ก็แล้วจะทำไมเล่ามันคือหนังไงพี่ หลบๆจะดู' มุนบยอลยกมืออ้อมคว้าหารีโมททีวีที่อีกคนเอาไปซ่อนไว้ด้านหลัง

'ไม่ให้อ่ะย๊า >,< ไม่ให้ดูวววว' ยงซอนยกรีโมทขึ้นเหนือหัวให้พ้นมือคนน้อง

'พี่ยงเอามา!' มุนบยอลพูดบอกคนพี่เสียงเรียบมองดูมือของอีกคนที่ยกชูขึ้น

'ไม่ให้ ไม่ดูไม่ได้เหรอ -^-' ยงซอนบุ้ยปากบอกอีกคน

'ก็พี่ไม่ให้ฉันเอาเองนะ เอารีโมทมาเร็วฉันจะดูหนัง / -^- ' ยงซอนยู่ปากขึ้นบนให้อีกคน

'ตุบ อ่ะเอา! ตกลงจะเอาไงจะให้ฉันเอาหรือจะให้ฉันดูหนังว่ามา' มุนบยอลวางมือลงบนโซฟาอย่างเบื่อหน่าย

'บยอล -^- ' ยงซอนยังคงยู่ปากใส่อีกคนหน้าหงิกหน้างอ

'ตกลงเอาไงจะให้เอาหรือจะให้ฉันดูหนังว่ามาคะเสียเวลาฉันนะนั่งทับจนขาชาแล้วอะ' มุนบยอลพูดบอกคนพี่

'ไม่ให้เอา ไม่ให้ดู -^- ' ยงซอนยังคงบุ้ยปากใส่อีกคน

'อะงั้นถามว่าทำไมไม่ให้ฉันดู ก็แค่หนังเรทเอง' มุนบยอลพูดถามคนพี่ที่ไม่ยอมให้เธอดูหนังที่เธอเลือก

'ก็เธอเลือกเรื่องนี้มาอะ มันเรทไงแล้วก็แบบมีฉากอย่างนั้นเยอะอะ' ยงซอนชี้นิ้วไปที่หน้าปกของหนังบนจอที่ขึ้นว่า 50 shades of grey

'มันก็แค่หนังไงพี่จะอะไรหนักหนาเล่าฉากแบบนั้นมีแค่ไม่กี่วิเอง เอามาๆจะดูแล้ว ลงไปด้วยหนักนะคิมยงซอน' มุนบยอลยกมือจับไปที่เอวคนพี่พยายามจะดันให้ลงไปแต่ยงซอนกลับนั่งนิ่งตัวแข็งยู่ปากใส่คนน้อง

'ไม่ดูไม่ได้เหรอ' ยงซอนพูดถามคนน้องเสียงอ่อนค่อยๆยกมือของตัวเองคล้องหลังคออีกคนเอาไว้เบาๆเป็นการอ้อนที่เธอมักจะทำเสมอเวลาที่โดนอีกคนขัดใจ

'บอกเลยว่าครั้งนี้ไม่ได้ผลนะพี่ยง เอามาฉันจะดูหนังกดสต็อปไว้นานแล้วนะแล้วช่วยลงไปก่อนได้มั้ยเนี่ยขาฉันชาแล้วนะ' มุนบยอลยกมือไปด้านหลังคว้าหาและหยิบรีโมทออกมาจากมือคนพี่

'-^-' ยงซอนยังคงย่ปากใส่คนน้องต่อไปแต่มุนบยอลกลับชะโงกใบหน้าออกมาจากไหล่ของอีกคนและกดรีโมทเล่นหนัง

'พรืด -^- / ^.^ ..............ฮึ่มๆ -.- ทำไรเนี่ยถอดเสื้อทำไม' ยงซอนยู่ปากใส่คนน้องที่ตอนแรกยิ้มกริ่มออกมาแต่กลับทำท่าทีเฉยๆกับเธอที่ตอนนี้ถอดเสื้อยืดสีขาวออกจากตัวไปแล้ว

'ไม่ดู' ยงซอนยกมือปิดตาคนน้องที่ชะโงกหน้าออกมามองหน้าจอทีวี

'อะไรกันทำไมอะพี่ไม่อยากให้ฉันดูหนังนั้นขนาดนั้นเลยเหรอ' มุนบยอลยกมือเลื่อนฝ่ามือคนพี่ที่ปิดยังดวงตาของเธอออกช้าๆและพูดถามไปด้วย

'ก็มันมีฉากแบบนั้นเยอะเดี๋ยวเธอก็จะ..........ออกไปหาข้างนอกอีก -^-' ยงซอนพูดบอกคนน้องหน้างอก้มหน้าลงทันทีที่พูดจบ

'แล้วทำไมฉันต้องออกไปหาข้างนอกหล่ะในเมื่อตอนนี้................ฉันก็มีของของฉันตรงหน้าอยู่แล้วนี่ไง' สายตาของมุนบยอลที่เย็นชาเปลี่ยนไปเป็นแวววาวทันทีที่คนพี่เงยหน้าขึ้นไปเห็นเสื้อในของอีกคนที่อีกคนมักจะใส่เป็นประจำเสื้อในลายลูกไม่สีขาวๆขับกับผิวกายเนียนๆของอีกคน

'-^- ไม่ดู / งั้นเอา' ยงซอนส่ายหัวทันทีที่อีกคนพูดบอก

'อ้าวงั้นไม่ให้เอาฉันดูน่ะ / อือ -^- ' ยงซอนยกมือขึ้นมาจับไหล่ของคนน้องเอาไว้ทั้งสองข้าง

'เอาไงคะว่ามา พี่ทำฉันเสีย...... ^,^ ' มุนบยอลยิ้มกริ่มทันทีที่ยงซอนค่อยๆขยับตัวช้าๆ

'-^- อืออออ / ต้องทำถึงขนาดนี้เลยอะถามจริง ^^' ในขณะที่ยงซอนขยับท่อนล่างที่นั่งทับหน้าขาของคนน้องช้าๆมุนบยอลก็อมยิ้มพูดถามคนพี่เลื่อนมือของตนลงไปจับเอาไว้ที่สะโพกงอนของอีกคนช้าๆ

'ก็มัน อือ เรท / ก็แค่เรทเองอะพี่ไม่อยากให้ฉันดูมันจนต้องทำขนาดนี้เลยหรือไง' ยงซอนยังคงบุ้ยปากใส่คนน้องที่พูดถามเชิงติดตลก

'หยุดก่อน / หือ' ยงซอนก้มมองหน้ามุนบยอลที่พูดบอกให้เธอหยุดก่อน

'พี่ใส่ลูกไม้ทั้งชุดเลยหรือเปล่า' ยงซอนพยักหน้าช้าๆให้คนน้อง

'ถอดกางเกงออก / ไม่ -^-' ยงซอนส่ายหน้าทันที

'งั้นฉันเปิดหนะ....... ^^' มุนบยอลอมยิ้มที่เห็นคนพี่ก้าวขาออกไปจากหน้าขาของเธอยงซอนเดินไปที่หน้าทีวีไม่ลืมหยิบรีโมทติดไปด้วยกดปุ้มนู้นทีนี้ทีมุนบยอลเองก้เอียงหน้ามองคนพี่ที่เอาตัวบังทีวีเอาไว้

'ตี่ดดดด You’re the light, you’re the night' เสียงดนตรีที่เล่นขึ้นมามุนบยอลขมวดคิ้วฟังเห็นคนพี่ค่อยๆดึงกระดุมกางเกงยีนส์ตัวสั้นของตนออกและรูดลงไปช้าๆที่หน้าทีวี

' ^.^ ' มุนบยอลมองดูคนพี่ที่ใช้เท้าเตะกางเกงขาสั้นออกไปและยืนตัวยืนตรงทำให้มองเห็นสีดส่วนของอีกคนที่มีแสงของทีวีส่องอยู่ชั้นในลายลูกไม้สีขาวที่อีกคนใส่ทั้งบนและล่าง ยงซอนค่อยๆก้าวขาเข้ามาหาคนน้องช้าๆ

' -^- / อะไร ถ้าไม่ให้ก็ไม่เป็นไรฉันจะ ฟึ่บ ' ไม่ทันที่มุนบยอลจะพูดให้จบประโยคคนพี่ก็ลงมานั่งทับหน้าขาของเธอเหมือนเดิม

'ขยับ / อือ / ขยับเร็วไม่งั้นฉันจะ ^^' มุนบยอลอมยิ้มเมื่อคนพี่เริ่มที่จะขยับท่อนล่างๆไปมาช้าๆยงซอนใช้หัวเข่าเป็นตัวช่วยในการที่จะขยับได้ดีขึ้นมือทั้งสองข้างจับกดไหล่ของคนน้องเอาไว้เปนที่ยึดอีกทางหนึ่งสะโพกงอลค่อยๆขยับปล่อยให้ง่ามขาของตนเสียดสีกับเนื้อผ้ากางเกงยีนส์สีดำของอีกคนที่คนน้องมักจะชอบสวมใส่กางเกงส์ยีนส์สีดำที่เป็นกางเกงตัวโปรดของมุนบยอลอี

'ยงซอนอา / อือ -^- ' ยงซอนยังคงย่นปากให้เมื่อคนน้องพูดเรียกชื่อเธอมุนบยอลค่อยๆยกมือที่กอบกุมก้นนุ่มของคนพี่ลากขึ้นมาตามผิวกายขาวเนียนช้าๆยงซอนขนลุกชูชันทันทีที่ฝ่ามืออุ่นๆนั้นลากผ่านเนื้อผิวกายของเธอ

'ยงซอนอา / ><' มุนบยอลค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองคนพี่ที่ตอนนี้ใบหน้าของอีกคนเริ่มที่จะขึ้นสียงซอนกำลังจะหันหน้าหลบสายตาของคนน้องแต่ก็ต้องหันหลับมาอย่างเดิมเมื่อมุนบยอลยกมือทั้งสองของตนจับใบหน้าของเธอเอาไว้

'มองหน้ากันหน่อยไม่ได้หรือไง ยงซอนอา / อือ >.<' ยงซอนทำที่จะยืดตัวขึ้นด้วยเข่าอยากจะหลบหนีสายตาหวานเชื่อมของอีกคนแต่ทว่ามุนบยอลอีกลับรู้ทันเธอกดเข่าของคนพี่ให้อยู่กับที่นิ่งๆจนยงซอนเองก็ตกใจยกมือโอบรอบคอคนน้องเอาไว้แน่น

'มองตาฉันหน่อย' มุนบยอลพูดบอกคนพี่เสียงเบา ยงซอนเม้มปากของตัวเองเบาๆและก้มลงมองใบหน้าของคนมองมองเข้าไปในตาของอีกคนที่ส่องประกายออกมาไปใบหน้าหวานคมของอีกคนมุนบยอลยกมือของตนค่อยๆเกลี่ยเส้นผมของคนพี่ที่ปรกลงมาปิดข้างแก้มอูมๆ ยงซอนค่อยๆเอียงใบหน้ารับสัมผัสจากปลายนิ้วของอีกคนเบาๆค่อยๆก้มหัวเข้าหาอีกคนช้าๆสายตาของมุนบยอลเหมือนเป็นหลอดไฟที่ล่อแมงเม่าอย่างเธอให้เข้าไปหา

'ยงซะ อืมมมม' เสียงที่ขาดห้วงถูกกลืนลงไปในลำคอของมุนบยอลที่จะพูดเรียกชื่อคนพี่ หลังจากที่ปล่อยให้อีกคนก้มหน้าผากลงมาชนแปะส่งผ่านไออุ่นของกันและกันมุนบยอลค่อยลดมือลงมาตามผิวกายด้านข้างของอีกคนช้าๆลากผ่านขอบลูกไม้สีขาวของอีกคน

'อืมมมม อึก' เสียงความพอใจในลำคอของมุนบยอลที่ปล่อยให้คนพี่ได้เป็นผู้นำไปก่อนยงซอนขบเม้มเปลือกปากของอีกคนเบาๆช้าๆโยกช่วล่างเล็กน้อยให้มุนบยอลได้ลากมือของตัวเองลงไปจับเอาไว้ที่เอวของเธอ

'อือ บยอล ร้อน' ยงซอนละริมฝีปากของตัวเองออกมาจากริมฝีปากของอีกคนและพูดบอกเสียงหวานมุนบยอลยกยิ้มอย่างพอใจยกมือเอื้อมไปข้างหลังของอีกคนใช้เพียงแค่มือเดียวของตนบีบนิ้วชี้และนิ้วโป้งเข้าหากันที่ตะขอเสื้อในลูกไม้ของคนพี่

'พรืด' ตะขอเสื้อในที่หลุดออกจากกันส่งผลให้ชั้นในคลายตัวหล่นลงมา

'อือ' ยงซอนค่อยๆยืดตัวด้วยหัวเข่าให้ตัวเธอเองสูงกว่าอีกคนมุนบยอลมองดูกร้ามท้องบางๆของคนพี่ที่เมื่ออีกคนกายใจเกร็งมันยิ่งเห็นชัดว่าอีกคนเป็นคนรักษาสุขภาพมากแค่ไหน ยงซอนปลดเสื้อในของตัวเองออกไป

'อ่ะ >< หืมอืมมม บะบยอลดะเดี๋ยว เดี๋ยวสิ' ยงซอนแทบอยากจะหยุดหายใจสะดุ้งตัวตกใจที่จู่ๆก็รู้สึกหวิวๆที่หน้าท้องเพราะคนน้องก้มตัวลงมากดริมฝีปากของตนลงไปที่หน้าท้องขาวของเธอโดยที่ไม่บอกไม่กล่าวกันเลยทำให้เธอต้องรีบยกมือดันไหล่ของอีกคนเบาๆด้วยความตกใจ

'ตกใจเหรอคะ ^^ อ่ะอย่าพึ่งนั่ง' ยงซอนก้มมองคนน้องที่เงยใบหน้าขึ้นมาพูดบอก

'จุ้บ อือ > < อ่ะห๊าาาา' เสียงลมหายใจหนักๆที่ผ่อนออกมาทางปากของยงซอนทันทีที่คนน้องยกมือดันสะโพกของเธอเข้าหาตัวมุนบยอลกดจูบริมฝีปากของตนไปตามหน้าท้องคนพี่ออกแรงขยำปั้นท้ายของอีกคนเบาๆเพื่อกระตุ้นไปในตัวยงซอนยกมือค้ำเอาไว้กับไหล่ของคนน้องกำเสื้อของอีกคนเอาไว้แน่ขบเม้มริมฝีปากของตัวเอง

'จุ้บ ยงซอนอา นั่งลงสิ' มุนบยอลพูดบอกแต่ก็ยังไม่ได้ถอนริมฝีปากออกมาจากท้องของคนพี่ยงซอนค่อยๆลดตัวลงช้าๆปล่อยให้ริมฝีปากร้อนๆของอีกคนลากไปตามผิวกายและมันก็หยุดอยู่พอดีกับช่องอกทั้งสองเต้าของเธอ

'อือ >.<' ยงซอนอยากจะหันหน้าหนีเมื่อคนน้องเอาแต่จ้องมองสองเต้าอวบๆของเธอมุนบยอลแลบลิ้นเลียริมฝีปากแห้งของตัวเองไปมา

'แผล็บ อ่ะ>< อ๊า' ยงซอนส่งเสียงหวานออกมาทันทีที่คนน้องอ้าปากครอบจุกเนื้อของเธอเข้าไปไว้ในโพรงปากอุ่นๆ

'บ๊วบ อือบะบยอลเบาๆมันอ๊าาา เจ็บนะ' ยงซอนพูดบอกคนน้องที่ดูดจุกเนื้อของเธอดั้งกับว่ามันเป็นจุกนมของเล่นที่เอาไว้ให้เด็กทารกดูดเวลาร้องไห้

'จ๊วบบ๊วบ อืมมม ยงซอนอา / อ่ะอ๊าาา' ยงซอนชันตัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อคนน้องแลบลิ้นสากเลียวนไปมาที่จุกเนื้อและอมเข้าปากไปอีกครั้งความเสียวทะท้านเริ่มเข้าเล่นงานมุนบยอลยกมือที่จับสะโพกคนพี่อยู่บีบช้าๆส่งสัญญาณให้คนพี่ยงซอนเองก็รับรู้และค่อยๆขยับสะโพกของตนปล่อยให้กึ่งกลางของตัวเองที่มีเพียงชั้นในลูกไม้สีขาวเสียดสีเข้ากับกางเกงยีนส์หนาๆของอีกคนเบาๆ

'บ๊วบจ๊วบ' มุนบยอลย้ายปากครอบสองเต้าของคนพี่ไปมาส่วนมือก็ทำหน้าที่บีบขยำก้นนุ่มของอีกคนไปด้วยและดูเหมือนยงซอนเองก็จะเพิ่มอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้วเนื่องจากสะโพกนั้นเริ่มที่ขยับเลื่อนเร็วขึ้นลมหายใจหนักที่ปล่อยออกมาทางปากมากกว่าทางจมูกนั้นมุนบยอลละใบหน้าออกมาจากจุกเนื้อของคนพี่ที่แข็งตึงอยู่ภายในปากของเธอ

'จ๊วบบบ อืมมม ยงซอนอา / >.<' ยงซอนอยากจะเอาหน้ามุดกำแพงเมื่อมองลงไปที่จุกเนื้อของเธอที่มีน้ำลายของอีกคนเคลือบปนอยู่จุกเนื้อสีอ่อนที่ตอนนี้กลายมาเป็นสีแดงพร้อมด้วยประกายแวววาวที่เกิดจากน้ำลายเหนียวยืดของอีกคน

'พร้อมแล้วหนิ' ยงซอนก้มมองคนน้องที่มองลงไปที่เป้าของตัวเองที่ตอนนี้สีดำมันเข้มขึ้นเป็นจุดๆยงซอนยังคงขยับสะโพกต่อให้อีกคนได้มองให้เพลินตา

'บยอลอา' ก่อนที่จะพูดเรียกให้คนน้องเงยหน้าขึ้นมาสนใจใบหน้าของเธอที่ตอนนี้ขึ้นสี

'บยอลอา' ยงซอนพูดเรียกชื่อคนน้องอีกครั้งหลังจากที่มุนบยอลอมยิ้มมองคนพี่เฉยๆ

'บยอ.....' ยงซอนกลืนคำพูดหายลงคอแบบเดียวกันกับมุนบยอลเมื่อกี้ที่คนน้องยืดตัวของตนขึ้นและยกมือระคองหลังของอีกไม่ให้หงายหลังมุนบยอลจับตัวของยงซอนให้เอนลงมาด้านข้างในขณะริมฝีปากก็ยังคงเชื่อมติดกันอยู่ ยงซอนเองก็เอียงตัวตามมือของคนน้องที่จับประคองบังคับทิศททางให้เธอเอียงตัวลงมาเอนราบบนโซฟา

'จุ้บ ถอดออกนะคะ' ไม่ต้องรอให้อีกคนพูดอนุญาตมุนบยอลเลื่อนริมฝีปากของตัวเองออกห่างจากคนพี่ถอยตัวถอดลงมาดึงขอบกางเกงลูกไม้สีขาวของคนพี่ให้ร่นลงมาตามขาช้าๆยงซอนเองยกขาขึ้นให้อีกคนได้ดึงเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายของเธอออกไป เมื่อความว่างเปล่าเข้ามาแทนที่ยงซอนรีบหุบหาทันทีที่โดนลมเย็นๆของแอร์เป่าใส่หว่างขาที่มีความเหนียวหนืดปนอยู่

'เขิลเหรอคะคนดี' มุนบยอลพูดบอกค่อยเลื่อนตัวทับคนพี่ที่นอนอยู่ด้านล่างยงซอนเองก็เปิดอ้าขาออกให้อีกคนได้แทรกตัวเข้ามาได้ง่ายขึ้นทันทีที่เข่าของมุนบยอลแตะโดนกึ่งกลางตัวของเธอ

'อ๊า อือ ' ยงซอนก็เงยหน้าเม้มปากกลืนน้ำลายลงคอทันทีที่มุนบยอลค่อยๆลดหัวเข่าลงเสียดสีเข้ากับกลงลำตัวของเธอ

'ยงซอนอา จุ้บ / อือ' มุนบยอลก้มใบหน้าลงไปกดริมฝีปากลงบนจุกเนื้อแข็งตึงของคนพี่ไล่กดจูบขึ้นไปที่ลำคอของอีกคน

'อ่ะ OO ห่ะห๊าาาบะบยอล อ้า' ยงซอนยกขาชันตั้งฉากกับโซฟาทันทีที่รู้สึกถึงอะไรบางอย่างปาดลากผ่านจุดกึ่งกลางลำตัวมุนบยอลดึงความสนใจของคนพี่ด้วยการที่เธอค่อยๆขบเม้มลำคอขาวๆของอีกคน

'แช๊ะ' เสียงเมือกใส่ตามรอยแยกที่โดนปลายนิ้วปัดโดนยงซอนต้องยกสะโยกขึ้นเล็กน้อยทำให้ปลายนิ้วของคนน้องมันเลื่อนผ่านรอยแยกเยื้อมๆเข้ามาเล็กน้อย

'อ้า ยงซอนอ้าของพี่มัน / อ๊าห๊าบะบยอลอืออออ' ยงซอนหนีบหว่างขาเข้าหากันทันทีที่คนน้องลากปลายนิ้วที่เปื้อนเมือกเหนียวลื่นขึ้นไปโดนติ่งเนื้อด้านบนมุนบยอลลากขึ้นลากลงช้าๆเหมือนจะทำให้คนพี่ขาดใจเล่นๆยงซอนเลยยกสะโยกของตัวเองยกเข้าหาปลายนิ้วของอีกคนตามจังหวะ

'อย่ารีบสิพี่ เรายังมีเวลาอีกเยอะนะ' มุนบยอลพูดบอกคนพี่ที่เงยหน้าขึ้นบนยงซอนแอ่นอกรับสัมผัสจากริมฝีปากของอีกคนเบาๆที่ก้มลงมาพรมจูบไปตามหน้าอกของเธอ

'อ่ะอ๊า บะบยอลอือแน่น' ยงซอนพูดอกมารับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่เลื่อนผ่านรอยแยกของตนเข้ามาด้านในมุนบยอลหลังจากที่ลากผ่านรอยแยกปล่อยให้เมือกใสของอีกคนได้เคลือบปลายนิ้วของตัวเองไปก่อนและค่อยๆเลื่อนกดปลายนิ้วเข้าไปหา

'เจ็บหรือเปล่า' มุนบยอลพูดถามคนพี่ที่หลับตาปิดสนิทกัดริมฝีปากปากแน่นยงซอนส่ายหน้าให้คนน้องยกมือโอบรอบหลังคอของอีกคนเอาไว้มุนบยอลมองดูหางตาของอีกคนที่มีหยดน้ำตาใสๆปริมออกมา

'จุ้บ / อือ' มุนบยอลเลื่อนใบหน้าขึ้นไปกดจูบเข้าที่ดวงตาทั้งสองข้างของคนพี่ที่ปิดสนิทแต่การที่เธอจะเลื่อนตัวขึ้นไปนั้นมันทำให้ปลายนิ้วของเธอเลื่อนออกมาจากกึ่งกลางของอีกคนไปด้วยยงซอนหนีบหว่างขาเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อความว่างเปล่าเข้ามาแทนที

'ฉันจะเบามือกับพี่นะพี่ยง / อึก อ่ะ อือบะอ๊าบยอล อืมมมอ๊า อ่ะ' ยงซอนครางเสียงสั่นเมื่อคนน้องดันนิ้วเข้ามาเกือบจะครึ่งนิ้วมุนบยอลแช่นิ้วคาเอาไว้ในช่องทางอุ่นๆของอีกคนและยื่นนิ้วโป้งปัดไปมาที่หน้ารอยแยกที่มีเมือกสีใสไหลออกมาจนมันหยดลงบนโซฟาหนังสีเทาอย่างเห็นได้ชัดมุนบยอลยังคงคานิ้วชี้เอาไว้แบบนั้นมีแค่นิ้วโป้งเท่านั้นที่ยังคงทำหน้าที่ถูไปถูมาบริเวรปากทางเข้าของอีกคนยงซอนเองก็ได้แต่ครางเสียงหวานออกมาเพราะความเสียวที่อีกคนมอบให้

'ยงซอนอา / บะบยอล อ๊าาาาห์' ยงซอนยกใบหน้าของตนขึ้นมาซบลงไปที่ไหล่ของคนน้องทันทีที่มุนบยอลเลื่อนนิ้วลากออกจนเกือบหลุดออกมาจากโพรงอุ่นๆและเลื่อนกลับเข้าไปอีกครั้ง

'อ่ะอ๊าบะบยอลระเร็ว อือเร็ว เร็วอีกอ๊าาาา' เสียงพูดบอกของยงซอนที่เหมือนเป็นคนเห็นแก่ตัวที่อยากจะให้ตัวเองได้พ้นจากอารมณ์ตอนนี้

'เร็วอีกเหรอ / อืออึก' ยงซอนพยักหน้าให้กับคำถามของคนน้องชันขาเข้ามาและอ้าออกกว้างขึ้น มุนบยอลเมื่อเห็นแบบนั้นก็ลากนิ้วชี้ของตัวเองออกมาทั้งนิ้วและส่งกลับเข้าไปอีกครั้งพร้อมกับนิ้วกลางแช่เอาไว้เพียงแค่เสี่ยววิก่อนที่จะขัยบเข้าขยับออกให้ยงซอนยกสะโพกดันสวนเข้ามา

'บะ อืม จ๊วบ' เสียงริมฝีปากที่ลากออกและประกบเข้าหากันอีกครั้งมุนบยอลสดแทรกปลายลิ้นของตนควานหาลิ้นของอีกคนเมื่อเจอแล้วก็ปล่อยให้ปลายลิ้นค่อยๆเตะเกี่ยวเข้าหากันส่วนนิ้วมือก็ทำหน้าที่ดันเข้าและลากออกอย่างเป็นจังหวะแต่ดูเหมือนยงซอนจะมีอารมณ์ที่เพิ่มสูงขึ้นเธอจึงเร่งจังหวะในการดันสะโพกสวนทางนิ้วของอีกคนเข้าไป

'แช๊ะๆ แจ๊ะๆ' เสียงเมือกใสที่แตะโดนเข้ากับง่ามนิ้วของมุนบยอล

'บะอ๊าบยอลจะ อือไม่ ไม่ไหวอ่ะแล้ว' ยงซอนพูดด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีในเมื่อตัวเธอความต้องการพุ่งสูงจนจะทะลักออกมามาขนาดนี้ก็ไม่ควรที่จะอายพูดบอกอีกคนให้ช่วยเร่งความเร็วขึ้นอีกหน่อย

'พรวด อ่ะ / บะบยอล อือ' ยงซอนหน้านิ่วที่คนน้องถอนนิ้วทั้งสองออกไปปล่อยให้ปากทางของเธอมันเต้นตุบตุบอยู่แบบนั้น

'ฉันหิวน้ำ ฉันอยากกินน้ำ จุ้บ' มุนบยอลไม่พูดเปล่ากดจูบลงไปที่ริมฝีปากคนพี่และลดตัวลงมาที่หว่างขาของอีกคนยกมือจับเข่าให้อีกคนแยกออกเล็กน้อยมองเห็นรอยแยกที่เปื้อนไปด้วยเมือกสีใสๆที่เยิ้มปากทางเข้า

'บะบยอลเร็ว อือเร็วหน่อยสิมันจะอือ' ยงซอนพูดบอกคนน้องที่เอาแต่จ้องมองอยู่เฉยๆมุนบยอลยิ้มกริ่มออกมาเธอแค่อยากจะแกล้งคนพี่เท่านั้นแต่ด้วยความที่เอ็ดดูเห็นคนพี่พูดขอเธอจึงไม่รอช้าค่อยแทรกใบหน้าลดต่ำเลื่อนเข้าหากึ่งกลางลำตัวของอีกคน

'ฟืดดดดดด ฟู่วววว / อ่ะ อือบะบยอลอืมมม' ยงซอนยกสะโยกของตัวเองตามลมหายใจของคนน้อง

'อือ บะบยอลช่วยที พี่จะอือ อ๊าาาาา' ไม่ทันทียงซอนจะพูดจบก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นเสียงครางแหบๆแทนเมื่อคนน้องแทรกใหบน้าเลื่อนเข้าหาและกดริมฝีปากจูบลงไปที่รอยแยก มุนบยอลยกใบหน้าออกมาเล็กน้อยทำให้เมือกใสของอีกคนที่เคลือบริมฝีปากของเธอยืดตามออกมาด้วย

'อ๊าาาา บะบยอลอืออออ เร็วสิพี่อยากจะปล่อยอ๊าาาาาาาอ่ะอืมมม' ยงซอนครางเสียงลากยาวที่รู้สึกถึงความร้อนอุ่นๆที่ลากผ่านรอแยกปัดขึ้นบนทีล่างทีจนตัวเธอแทบจะอ่อนยวบละลายไปกับโซฟาความร้อนในตัวเริ่มที่จะสูงขึ้นมือของตัเองก็ยกขึ้นมาจับเอาไว้ที่หน้าอกออกแรงบีบขยำเต้าอวบทั้งสองข้างระบายอารมณ์อของตัวเอง

'อืมมมม ยงซอนอ้าา' มุนบยอลพูดเรียกชื่อคนพี่ทุกครั้งที่เธอถอนริมฝีปากออกมาจากรอยแยกของอีกคน

'ยงซะ อืมมม' ในขณะที่มุนบยอลกำลังเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆรอยแยกก็ต้องตกใจเล้กน้อยที่ใบหน้าของเธอนั้นเลื่อนเข้าหารอยแยกลื่นๆอย่างเร็ว

'อ๊าาา บะบยอลเร็วอ๊าาเร็วอีกสิ' ยงซอนที่ชันตัวลุกขึ้นมาจับหัวของคนน้องให้แนบใบหน้าลงไปกับกึ่งกลางของตัวเองพูดอย่างเอาใจที่เมื่ออีกคนมัวแต่ชักช้าไม่ทันการกับอารมณ์ของเธอที่มันสูงขึ้นจนจะทะลักอยู่แล้วเธอจึงชันศอกลุกขึ้นมานั่งจับกดหัวคนน้องให้แนบลงมาเสียเองสะเลย

'อ๊า บะบยอลอืม ระเร็วอ๊า เร็วอ่ะ เร็วอ่ะอ๊าาาา' ยงซอนใช้มือทั้งสองข้างของตนกดหัวคนน้องให้แนบชิดเข้ามาและแยกขาออกกว้างให้อีกคนได้แทรกใบหน้าเข้ามาได้มากขึ้นมุนบยอลยกมือของตนดันเข้ากับหนังของโซฟาเป้นตัวยึดไม่ให้ตัวของเธอล้มลงไปบนโซฟามากนักเพราะมันจะไม่ถนัด

'อ่ะอ่ะใกล้ อ่ะ ใกล้แล้วบะบยอลใกล้อ๊าาาา ใกล้อ่าาาาาาา อ่ะอ่ะอ๊าาาาห์ ห๊าห๊าห๊า' เสียงหอบหายใจแรงพร้อมกับมือที่ขยุ้มเส้นผมค่อยๆคลายออก

'ตึงตุบ' ยงซอนล้มตัวลงไปนอนราบกับโซฟาในขณะที่สะโพกของตัวเองยังคงยกขึ้นลงไปมาช้าๆ

'อ่ะ >< อ๊า บะบยอลอือ' ยงซอนตกใจเล้กน้อยที่คนน้องยังคงก้มดูดเลาะเลียรอยแยกของเธอที่เต้นตุบๆอยู่

'กดจนหน้าชาเลยนะยงซอนอา / อือออ' ยงซอนหันหน้าหนีคนน้องที่เงยหน้าขึ้นมาพูดบอก

'ดูหนังต่อมั้ย / ย๊าาาา ตุบ!  อ่ะโอ้ยยยเจ็บ' ยงซอนที่กำลังจะลุกชันตัวขึ้นมาชี้หน้าด่าคนน้องแต่แล้วตัวเธอกลับเซจนหล่นตุบลงไปข้างโซฟาดีที่ว่าเบื้องล้างเป็นพรมผืนหนาไม่งั้นมีหวังเจ็บตัวแน่ๆ

'ฉึบ ^^ ไม่ดูแล้วก็ได้ แต่พี่อะไปหาผ้ามาเช็ดเลยทำโซฟาเลอะอะ' มุนบยอลยกมือปาดเมือกใส่ที่ปากของตนและพูดบอกคนพี่ที่ลุกขึ้นยืนบิดตัวไปมาด้วยความเขิลอาย

'ไอบ้าไอหนูแฮมเตอร์บ้าาาาาา >< ปึงง' เสียงปิดบานประตูห้อง

' ^^ ' มุนบยอลอมยิ้มเอ็นดูให้กัยคนพี่ที่มักจะหนีเธอเสมอเวลาเสร็จภาระกิจแบบนี้