มีเเค่เรากับเงาของเราก็พอ

ผมจะมาเล่าเรื่องราวของผมเองเจอมากับตัว... ชีวิตมหาลัยนั้นไม่ใช่ว่าจะสวยงามเสมอไปน้ะครับ ถ้าคุณเจอเพื่อนที่ดีก็โชคดีไป เเต่ถ้าว่าคุณเจอเพื่อนนิสัยไม่ดีล้ะ...มันจะเป็นยังไง นั้นเเหละคือจุดเริ่มต้นของผม ผมเข้าเรียนมหาลัย เพื่อจะมาหาเพื่อนหรอ ?

คำตอบคือไม่ ผมเข้ามหาลัยเพื่อมาเรียน เเต่ถ้าคุณไม่มีเพื่อนมันก็จะลำบาคนิดๆเหมือนผมในตอนนี้ ผมไม่มีเพื่อนเลยสักคน หน้าเศร้าเนอะ เเต่ผมไม่ซีหรอก ผมชินเเล้วกับการอยู่คนเดียว เพราะผมไม่ชอบนิสัยเพื่อนที่เห็นเเก่ตัวเอาเเต่ประโยชน์ส่วนตัว

ผมเลยตีห่างออกมาจากพวกนั้นพวกที่นิสัยไม่ดี เวลาผมจะไปไหนมาไหนผมก็ไปคนเดียว จะกินข้าว ไปเทียวหรืออะไรก็ตามเเต่

เอาจริงๆน้ะอยู่คนเดียวสะดวกกว่าเยอะเลย ในส่วนตัวผมน้ะ ไม่ต้องรอใคร จะทำอะไรก็ไม่ต้องสนใคร มีเวลากับตัวเองมากขึ้น

ไม่มีใครมารบกวน เเต่บ้างคนคงอยู่ไม่ได้เพราะจะคิดมากเรื่องเพื่อนอายที่จะไปไหนมาไหนถ้าไม่มีเพื่อน เเต่กลับกันกับผม ผมคิดในเเง่ดีในเเง่บวก ไม่เคยจะคิดเเง่ลบเลย เเต่ถ้าว่าผมอยู่คนเดียวมันก็จะเกินไป555555 เเต่ผมก็มีเเฟนน้ะ เเฟนนี้ดีน้ะครับรับฟังเราทุกอย่าง ยิ่งเเฟนเป็นรุ่นพี่ เค้าก็จะช่วยเเก้ปัญหาหลายๆอย่างได้ ถ้าผมเรียนอะไรไม่รุ้เรื่องก็มีเเต่รุ่นพี่นี้เเหละที่พึ่งได้ ไม่มีเพื่อนก็ไม่เห็นเป็นไร หลายคนคงเเย่ถ้าไม่มีเพื่อน เเต่ผมบอกเลยว่าไม่ 555555  ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวมาเทอมกว่าๆเเล้ว เเล้วก็พิสูจน์ได้ว่าอยู่คนเดียวก็ไม่ตาย หอที่ผมอยู่ที่จริงมันจะต้องมีเพื่อนร่วมห้องใช่มั้ย เเต่ผมไม่มีเพื่อน ผมอยู่คนเดียวเเบบสบายใจ 555555555555555555555555555555555555555555

เวลาผมเบื่อหรือผมเศร้า ผมก็จะฟังเพลงดูหนังไปเรื่อย บ้างทีก็มีเล่นเกม ชีวิตในมหาลัยอีกตั้ง 4 ปี ผมต้องผ่านมันไปให้ได้ ผมไม่เเคร์สายตาใครจะมองเรายังไง เเค่เราเรียนให้เก่งได้เกรดดีๆใครจะมาว่าเรายังไงก็ชั่งเเม่ง ขออภัยที่หยาบไปหน่อย 5555555

ผมจะโดนถามอยู่เสมอว่าทำไมอยู่คนเดียวล่ะ ผมไม่รู้จะตอบว่าไงดี 55555 อยู่คนเดียวเเล้วมันสบายใจมั้งไม่ต้องวุ่นวายกับใคร

เนอะ ออกจะมีความสุขออก ไม่ต้องไปวุ่นใครเเล้วก็ไม่ต้องมีใครมาวุ่นกู 5555555

เเต่ผมมีความรู้สึกว่ามีหลายคนค่อนข้างไม่ชอบผม ผมไม่ได้คิดไปเองน้ะ มันมีจริงๆพวกที่ชอบนินทาเรื่องชาวบ้านไรงี้ เเต่ผมไม่สนใจหรอกคนพรรค์นั้นอ้ะ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า พระอาจารย์เค้าบอกมา 55555555555555

อันนี้เรื่องจริงน้ะครับ ผมเคยโดนมากับตัวเลยล้ะ ผมจะเล่าให้ฟังน้ะครับ มันมีอยู่วันคืนหนึ่ง คืนนั้นผมตั้งใจอ่านหนังสือ เพราะพรุ่งนี้มีสอบ เเล้วไอพวกข้างห้องมันรู้ว่าผมอ่านหนังสือ มันเลยเเกล้งผมด้วยการ ปิดเปิดประตูเสียงดัง ปิดเปิดปิดเปิด ดังปังๆ เเล้วก็ลากโต๊ะลากเก้าอิ้ ให้เกิดเสียงรบกวนผม ในตอนนั้นผมโกรธโมโหมาก เเทบจะฆ่าคนยังได้ ผมรู้ได้ทันทีเลยว่าพวกมันกวนตีนผม มันทำให้ตัวของผมมีน้ำโห...โกรธเอามากๆๆๆ

ผมเลยตะโกนด่าพวกมันไปว่า ลากหาพ่องมึงหรอเวลานี้ ดูนาฬิกาด้วย พวกมันก็หัวเราะ เเล้วก็หยุดลากไป

เเล้วผมก็จำเนื้อหาที่อ่านตะกี้ไม่ได้เลย เค้าบอกว่าเวลาเราอ่านหนังสือ หรือกัำลังจะจดจำอะไร เเล้วมีอารมณ์โกรธหรือโมโห มันจะทำให้ลืมไปเลยในสิ่งที่เรากำลังจะจำ......นั้นเเหละครับที่มาของโกรธคือโง่โมโหคือบ้า 555555

ผมก็ต้องติ้นรนต่อไป....สู้ชีวิตเรื่องเเค่นี้เรื่องเล็กๆอย่าเก็บเอามาคิด คิดเเค่ว่าเราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด....

go flex.....อย่ามั่วอยู่เเต่ในกะลาน้ะครับเพื่อนๆ....