ไม่อาจห้ามหัวใจรัก

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน 

แต่งเพื่อสนองความต้องการของตัวเองอัพไม่เป็นเวลาแล้วแต่อารมณ์ของผู้เขียนเอง 

ไม่ชอบกดออกไปได้เลยค่ะแต่ถ้าเข้าอ่านจะขอบคุณมาก555+ 

ปล.อ่านฟรีเด้อข่อยติดเหรียญบ่เป็น 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

#ขออณญาตเจ้าของภาพนะคะ# 

ลู่เค่อหลาน : สิ่งที่มองเห็นอยู่ตรงหน้าล้วนคือภาพลวงตาทั้งสิ้น 

เขาเปรียบดังวายุไร้ซึ่งตัวตนไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึก 

บางครั้งสายลมก็พัดพาความอบอุ่นแทรกซึมมาถึงหัวใจของนาง 

แต่บางครั้งกลับเย็นยะเยือกยากนักจะเดาใจ 

#ขออณญาตเจ้าของภาพนะคะ# 

จิวลู่เฟย (โชคชะตาหยกโบยบิน) : ชาติตระกูลของข้าข้ามิอาจเลือกได้ 

เช่นเดียวกับหัวใจข้าก็มิอาจบังคับมันให้ไม่รักเจ้า...ได้เช่นกัน 

"ลู่เคอหลานหากข้าไม่ใช่ลูกสาวของโจรท่านจะรับรักข้าหรือไม่" 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

—   — 

ท่ามกลางลมหนาวป่าสนสูงใหญ่...เด็กชายตัวน้อยวิ่งหนีคมดาบแห่งความตาย ใบหน้ากลมเล็กแต่งแต้มไปด้วยคราบน้ำตา 

เพราะบิดาและมารดาของเขาเพิ่งถูกโจรใจโฉดชั่วช้าใช้มีดแทงแสกเข้ากลางลำตัว   เท้าทั้งสองข้างเริ่มบวมแดงการการเหยีบย่ำกิ่งไม้และก้อนหิน...หากแต่ข้าหาหยุดได้ไม่แม้ใจจะเจ็บปวดเพียงใดข้าต้องมีชีวิตอยู่ให้จงได้เสียงในใจพร่ำบอกร่างกายอันบอบช้ำให้ก้าววิ่งต่อไป เสียงฝีเท้า ซวบๆ ซวบๆ ยังคงเดินตามมาอย่างใจเย็นแค่เด็ก คนเดียวจะมีปัญญาไปที่ใดได้