แค้นรักปีศาจ

แค้นรักปีศาจ

กลับมาแล้วน้าาา  คิดถึงกันมั้ยเอ่ยเกือบ2สัปดาห์เนอะที่ไม่ได้อัพนิยายเลย แหะๆ บอกเลยว่าเรื่องนี้วายล้วนๆจ้าาา

ตอนที่1

"แว้ๆๆๆ"

15ปีผ่านมา

"เฮ้อ...  อยู่ไหนนะ"

พลั่ก

"อ่ะ ขอโทษคะ.."

"ยัยบ้าเอ้ย! เธอทำน้ำอัดลมเลอะเสื้อฉันหมดแล้ว!"

"ขอโทษจริงๆคะ"

"ขอโทษแล้วเธอซื้อเสื้อให้ฉันใหม่ได้รึไง"

"ชินคุงอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงพันธ์นี้เลยคะ เราไปกันเถอะ"

"มาริจัง ขอโทษที่มาช้านะ"

"ไม่เป็นไร มาชิคงงานยุ่ง ฉันเข้าใจดี"

"แล้วผู้ชายเมื่อกี้ใครหรอ"

"ไม่รู้สิ แต่ฉันเผลอทำน้ำอัดลมหกใส่เสื้อเขานะสิ เขาโกรธมากเลยนะ ฉันกลัว"

"ไม่เป็นไร เราไปกันเถอะ"

'น่าเกลียดที่สุด ยัยตัวประหลาด'

ร้าน F&E

"มาริจังเป็นอะไรรึป่าว"

"ผู้ชายคนนั้นที่ฉันเผลอทำน้ำหกใส่เขา อยู่ตรงนั้นอ่ะ"

"ไม่ต้องสั่นขนาดนั้นก็ได้"

"เขาจะเอาเรื่องฉันมั้ยอ่ะ"

"ทุกคนที่นี่รู้จักเรา ไม่ต้องห่วงหรอก"

"เน่ น้องสาวไปเที่ยวกับพี่มั้ยจ้ะ"

"เห้ย มึงจะชวนน้องสาวบอสกูไปไหนว่ะ"

"มึงมาเสือกไรด้วย ไอ้หัวเห็ด"

"ลากมันออกไปแล้วจัดการซะ"

"ครับบอส"

"แต่ยังไงฉันก็กลัวอยู่ดี"

"ใครจะกล้ารังแกตุ๊กตาของฉันล่ะ"

"ขอบคุณที่คอยปกป้องฉันจากสิ่งเลวร้ายตลอดมานะ"

"เพื่อน้องสาว ฉันทำได้ทุกอย่าง"

"พรุ่งนี้วันเกิดมาชิคุงนี่นา ฉันคงอยู่ที่งานด้วยไม่ได้หรอก ฉันต้องไปเรียน"

"แค่ตั้งใจเรียนแค่นั้นฉันก็พอใจแล้ว"

น่ารังเกลียดที่สุด ทำตัวน่าเกลียดที่สุด

"เราไปกันเถอะ พรุ่งนี้ฉันสอบต้องอ่านหนังสือเยอะแยะเลย"

"อือ"

เหลือบ

สำนักงานเรียวโต

"ดิฉันดีใจที่ได้มาติวข้อสอบให้มาริจังคะ"

"ขอบใจที่สละเวลามาติวให้มาริจัง"

"คะบอส"

"มาชิคุง.."

"ฉันอยู่ข้างนอก ไม่เป็นไร"

30นาทีต่อมา

"มาริจังเข้าใจใช่มั้ยจ้ะ"

"คะ"

วันต่อมา

ตอนเที่ยง

"เธอ!!"

"โอ้ย! ฉันเจ็บนะคะ"

"แค่นี้ไม่พอหรอกย่ะ! แกแย่งแฟนฉัน!"

"ปล่อยมารินะย่ะ!! หล่อนไม่มีสิทธิ์มาแตะมาริจัง"

"พวกแกมันก็ข้ารับใช้ยัยนี่แค่นั้นแหละย่ะ!!!"

"ถ้าหล่อนแตะต้องมาริจังอีก พวกเราไม่เอาไว้แน่!"

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!"

"มาริเจ็บตรงไหนมั้ย ยัยนั่นทำอะไรมาริจังบ้าง"

"ไม่เป็นไร ฉันโอเค"

"ดีนะ ที่พี่ชายของมาริฝากให้พวกเราดูแลมาริตอนที่เขาไม่อยู่ด้วย"

"มาชิคุงฝากพวกเธอดูแลฉันหรอ"

"ใช่"

เรียกร้องความสนใจได้ดี ยัยตัวประหลาด

ควับ

"ทำไมกัน ทำไมถึงมีคนเกลียดฉันล่ะ ทำไม"

"มาริจัง เดี่ยวพี่ชายเธอก็มารับแล้วนะ เป็นอะไรรึป่าว"

"อือ ฉันไม่เป็นไร"

"พรุ่งนี้ตอนเที่ยงเจอกันจ้ะ มาริจัง"

บรื้น

"จ้ะ"

แกร๊ก แอ็ดด ปัง

บรื้น

"สอบเป็นไงบ้าง"

"ก็ดี ไม่ว่าจะไปไหนก็เหมือนมีคนที่เกลียดฉันตามไปด้วยอ่ะ"

"พรุ่งนี้ปิดเทอมแล้วนี้"

"จริงสิ พรุ่งนี้เที่ยงฉันมีนัดเจอกับลิลลี่ ฉันไปได้มั้ย"

"ได้สิ ฉันเองก็มีนัดแล้วจะให้คนไปรับนะ"

"อือ"

ติ้ง!

'มาริจังถึงบ้านรึยัง ถ้าถึงแล้วมาพบฉันที่สวนเอไดกะทีนะ รักนะ จุฟๆ'

"มาชิคุง.."

"โอเคๆ"

เอี้ยด

"เธอต้องไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ"

"โอเคจ้า"

10นาทีต่อมา

"ไปก่อนนะ"

"อือ"

"ทีนี้ก็เหลือแค่คุณกับผม"

"รีบร้อนใจจังเลยนะที่รัก"

แพล๊บ

"ผมทนมาทั้งวันแล้ว ช่วยผมนะ"

"ได้สิ ฉันจะช่วย"

"อ้าส์"

ตับๆๆ(เสียงไรคงรู้)

"อ้าส์!  มาชิคุง.."

"..นายรู้สึกใช่มั้ยล่ะ(รอยยิ้มที่มีเสน่ห์)"

ตับๆๆ

"อือ..  อ้าส์!.. อร้าง!"

30นาทีผ่านปายยยย

"กลับมาแล้วค่า"

"ยินดีต้อนรับครับ คุณมาริจัง"

"อือ แล้วมาชิคุงอยู่ไหนหรอ"

"ในสวนครับ"

"เอ๊ะ!  คอนาย..ไปโดนอะไรมาหรอ"

"แมลงกัดนะครับ"

"ยินดีต้อนรับกลับมาริจัง"

"มาชิคุง ฉันอยากได้แมวอ่ะเอาที่น่ารักๆเลยนะ"

"โอเค แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ"

"ข้อแลกเปลี่ยนหรอ"

"เธอจะต้องได้ที่1ในการสอบ เข้าใจมั้ย"

"เรื่องง่ายๆแค่นี้เอง"

"มีอะไรอีกรึป่าว"

"ฉันชวนเพื่อนๆมาเล่นที่บ้านอ่ะ จะได้มั้ย นะนะน่ะนะ"

"ไม่รู้สิ นิรันดร์นายว่าไง"

"ก็ดีนะครับ เพื่อนของคุณมาริจังจะได้รู้จักเธอมากขึ้นด้วยครับ"

"งั้นก็ได้ แต่พรุ่งนี้ฉันกับนิรันดร์ไม่อยู่เพราะฉะนั้นห้ามดื้อห้ามซน ในวันพรุ่งนี้ฉันจะให้บอดี้การ์ดคอยคุม"

"ได้ทุกอย่างถ้ามาชิคุงให้ฉันกับเพื่อนเล่นได้"

"เอาล่ะ ไปอาบน้ำแล้วนอนซะ"

"โอเค"

วันต่อมา

"บ๊ายบายแล้วเจอกันมาชิคุงนิรันดร์"

บรื้น

ฝั่งมาชิคุงกับนิรันดร์

"หวังว่ามาริจังจะไม่ก่อปัญหา"

"ผมก็เหมือนกันครับ"

"ตอนนี้นายคงอยากเล่นบ้างแล้วสินะ"

"ก็.. แน่นอนครับ"

"จะเริ่มตอนนี้เลยหรอ"

"ผมอดใจไม่ไหวแล้วนะ"

"รอเดี่ยวสิ จะถึงแล้วนะ"

"ก็ได้(พองแก้ม)"

"ดื้อหรอ ถึงเมื่อไหร่ฉันจะลงโทษให้หนักเลย"

"งั้นผมจะดื้อให้หนักเลย"

ฝั้งมาริจัง

"ว้าว สระน้ำสวยจังเลยมาริจัง"

"พี่ชายเธอเขาไปไหนหรอมาริจัง"

"น่าจะไปทำธุระน่ะ เดี่ยวก็กลับมาแหละ"

"คุณหนูครับ บาร์บีคิวเสร็จแล้วครับ"

"ขอบใจมาก งั่ม....อร่อยสุดๆไปเลย"

"กินบ้างๆ"

"อร่อยจริงๆด้วย"

พี่ชายเธอเขาเป็นเกย์นะรู้มั้ย

"มาริจัง พี่ชายเธอเขาเป็น...."

"เป็นเกย์รึป่าวนะหรอ"

"แล้วเขาเป็นรึป่าวล่ะ"

"ผู้ชายทั้งบ้านโดนกินหมดแล้วล่ะโดยเฉพาะนิรันดร์"

"จริงหรอ! >.,<"

"จริง"

ตอนเย็น

บรื้น

"มาชิคุง นิรันดร์เป็นอะไรหรอ"

"เขาเหนื่อยน่ะ เลยหลับไป"

"แล้วเขาทำอะไรมา ถึงเหนื่อยล่ะคะ"

"ก็รู้ๆกันอยู่"

"กลับบ้านได้แล้ว แม็กไปส่งพวกเขา"

"ครับ"

"แล้วเจอกันตอนเปิดเทอมจ้ะ มาริจัง"

"จ้ะ บ๊ายบาย"

บรื้น

"มาชิคุงพานิรันดร์กลับห้องเถอะ"

"เธอก็ไปอาบน้ำนอนซะ"

"จ้า"

วันต่อมา

"อืม..."

"อ่ะ! คุณมาชิ"

"อือ..."

"หลับสนิทสินะ.."

ตัวใหญ่จัง

"ตื่นแล้วหรอ"

"อ่ะ!..."

"มาชิ...คุง"

"หืม?"

"เอ่อ..............."

"ผมไปก่อนนะครับ"

หมับ

"ปล่อยผมนะ"

"ไม่มีทาง มาริจังออกไปก่อน"

"โอเค๊!"

แอ็ด ปัง

"จะทำอะไรผมน่ะ"

"ทำอย่างที่เคยทำ"

"ปล่อยผมนะ!"

"เป็นอะไรไปล่ะนิรันดร์"

"วันนี้ผมไม่มีอารมณ์"

"โอเค"

1ชั่วโมงต่อมา

"คุณไม่โกรธผมใช่มั้ย"

"เรื่องอะไร"

"ก็เรื่องเมื่อเช้า"

"เปล่า"

"คุณ..โกรธผมจริงๆด้วย(เริ่มร้องไห้)"

"ฉันไม่ได้โกรธนะ อย่าร้องไห้สิ"

"ผมไม่ดีใช่มั้ย..คุณถึงมีคนอื่น"

"นายดีทุกอย่างและฉันมีแค่นายคนเดียว"

"แล้วชะนีนี่ใคร"

"เอ่อ..... พ่ะ..เพื่อน เพื่อนน่ะเพื่อน"

"จริงหรอ ปกติคุณไม่ชอบคบผู้หญิง"

"จริงๆแล้วนี่ไม่ใช่ผู้หญิงจริงๆหรอก ชายแต่งหญิงนะ❤"

เอี้ยด

"เดี่ยวนะนี่ไม่ใช่ออฟฟิศนี่"

"ใครบอกว่าเราจะไปออฟฟิศล่ะ(ถือถุงยาง)"

เฮือก!!

พลึ่ก!

"ในที่สุด หึหึ"

"คุณจะทำอะไร ปล่อยผมนะ"

"จะข่มขืนเมียไงล่ะ"

##################################################

ตัดจบจ้า ยังมีอีกน้าาาา