" 18 มงกุฏสุดที่รัก "
☀️INTRO☀️
"ในเมื่อเธอเป็นหลานคุณปู่ของฉัน ก็แสดงว่าเธอกับฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องกันไง"
"เป็นลูกพี่น้องบ้านนายทำกันแบบนี้หรอ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไซม่อน" ฉันดันอกของคนที่แอบบุกเข้ามาในห้องนอนของฉันในยามวิกาล แถมตอนนี้ยังมานอนทับร่างของฉันอีก
"ไม่เคยได้ยินหรอ พี่น้อง..ท้องชนกัน"
"ไอ่บ้า ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณปู่"
"แน่ใจหรอ...ว่าเขาเป็นปู่เธอจริงๆ"
ก๊อกๆ ๆ
"คุณหนูไอรีนนอนหรือยังคะ คุณท่านให้แจ๋วเอานมมาให้ค่ะ "
"ปล่อย...ไม่งั้นฉันจะร้องให้แจ๋วช่วยจริงๆด้วย"
"เค ปล่อยก็ได้"
ร่างสูงลุกออกจากตัวฉัน พร้อมปลดกระดุมออกสามเม็ด จนเห็นหน้าอกแน่นๆของเขา
"นายปลดกระดุมทำไม!!" ฉันลุกขึ้นพร้อมถามเขาด้วยเสียงที่ค่อนข้างเบา
"เรื่องของฉัน" พูดเสร็จคนตัวสูงก็เดินตรงไปทางประตูทันที
ฉันรีบวิ่งไปคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ทันก่อนที่เขาจะบิดลูกบิดให้คนข้างนอกเข้ามา
"นายจะทำอะไร นายจะเดินออกไปตอนนี้ไม่ได้นะ "
"ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อบ้านหลังนี้ก็เป็นของฉันเหมือนกัน"
"คุณหนูขา หลับไปแล้วหรอคะ"
"ยังครับ"
ไอ้บ้าาา ทำบ้าาอะไรของมันวะเนี่ย ไปขานรับแบบนั้นได้ไง โอ้ยยฉันอยากตาย
ขานรับไม่พอ เปิดประตูด้วยจ้าาา
แล้วดูหน้าแจ๋วดิ มองคนร่างสูงตรงหน้ากับเสื้อที่หลุดลุ่ยของเขาสลับกับมองหน้าฉันอย่างช็อคๆ
คะ คุณไซม่อนมา ทะ ทำอะไรที่ห้องคุณหนูไอรีนคะ
เธออย่ารู้เลย เดี๋ยวหัวใจวายขึ้นมาฉันจะแย่ เขาพูดกับแจ๋วแต่กลับเหลือบตามามองฉันอ่ะ เกลียดชะมัดเลยไอ้ท่าทียียวนกวนประสาทของเขาเนี่ย แล้วไหนจะคำพูดสองแง่สองง่ามของเขาอีก แจ๋วมันจะคิดยังไง หึ้ยยยน่าตบให้หัวสั่น
เธอหลอกปู่ฉันได้ แต่เธอหลอกฉันไม่ได้ ระวังตัวไว้ ยัยตัวดี
ฝากให้กำลังใจและติดตามนิยายเรื่องนี้ของเราด้วยนะคะ ❤🙏
Guest
