สำหรับ'ฉัน' ถ้ารู้ว่า'หวัง'ไม่ได้!
ก็จะไม่'หวัง'เพราะมัน..จะเสียใจเปล่า
สำหรับ'ผม' ไม่ใช่ไม่มี'หวัง'!
แค่ยังไม่อยากยึดติดกับใคร ไม่ใช่ไม่'จริงใจ'
แต่เซ็กส์สำหรับกว่า..เลยปล่อยไปแค่นั้นเอง
สำหรับ'เรา' จะยั้งก็ไม่จะปล่อยก็ไม่ได้!
ถ้าปล่อยไป 'ผม'จะเสียใจ ที่ไม่มี 'เธอ'
หรือ 'เธอ' จะเสียใจ ที่ไม่มี 'ผม'
หรือสุดท้าย..จะดีใจกันทั้งคู่..อันนี้ก็ไม่แน่!
#สปอยส์#
"พี่เพย์หยุดก่อน!" ฉันกระชากเขาให้ถอยออกห่างจากพี่ทาม แต่เขาก็สะบัดฉันออกแล้วเดินเข้าไปหาพี่ทามอยู่ดี ฉันก็รู้อยู่แก่ฉันแหละ..ว่ายังไงฉันก็สู้แรงเขาไม่ได้ "พี่เพย์..อย่าทำเขา พี่เขาแค่มาช่วยนิ่มเก็บรายงาย มันไม่มีอะไรจริงๆ จริงนะ"
"หรออออ" พี่เขาลากเสียงยาวก่อนจะปรายตามองมาที่ฉัน "ถ้าพี่มาไม่ทันป่านนี้เธอคงไปเอากับมันแล้วแหละ! น้ำเดินแล้วนี่!"
พอได้ฟังคำพูดจากพี่เขาก็ทำให้ฉันเลือดแทบขึ้นมา อาการหายใจติดขัดเริ่มมาเยือน แค่เขาจับมือฉันไม่คิดว่ามันจะจินตนาการขนาดนี้!
"พี่เพย์!" ฉันเปลี่ยนจากฉุดกระชากแขนเขากลายเป็นเข้าไปทุบพี่คอเขาแทน
นี่ฉันใจเย็นสุดแล้วนะ! ใครมันจะทนได้โดนพูดใส่แบบนี้ น้ำน่ะมันไม่เดินหรอก..แต่ใจอ่ะมันเริ่มจะเดินหนีเข้าป่าไปแล้ว บางทีก็ทนไม่ไหวแล้วนะเว่ย!
เป็นแฟนกันมาสามปีเหมือนกับสามวินาทีที่คบกัน มันไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย! เมินยังไงก็ยังเหมือนเดิม แต่พอเราเทใจให้คนอื่นก็มาหึงหวงเราจะเอายังไงวะ! พูดมาดิ!