ราวพุทธศักราช 2440....เป็นยุคที่ประเทศสยามเจริญรุ่งเรื่อง ทั้งเรื่องการค้าการขาย การเมืองการปกครอง การศึกษาความรู้และวิทยาการต่างๆอีกมากมาย สังคมของสยามเปิดกว้าง ทั้งเรื่องเศรษฐกิจระบบระเบียบที่ทันสมัยขึ้นในยุคนั้น โดยเฉพาะเรื่องการนับถือศาสนาของผู้คนชาวสยามที่รัฐเปิดให้อิสระในการนับถือ จึงเป็นที่มาให้ผู้เผยแผ่ศาสนาลัทธิมากมายจากต่างแดนเข้ามาที่สยาม นอกจากการเผยแผ่ศาสนาลัทธิของตนแล้ว พวกเขาเหล่านั้นยังนำวิทยาการความรู้ต่างๆมายังสยามด้วย วัฒนธรรมต่างๆมากมายไหลจากต่างแดน ดังน้ำจากมหานทีหลายสายมารวมกันที่มหาสมุทร ทำให้ชาวสยามได้รับอิทธิพล ซึบซับวิทยาการความรู้ด้านต่างๆและวัฒนธรรมของชาวต่างแดนเหล่านั้น
แต่ก็ไม่ใช่เพียงนักบวชหรือผู้เผยแผ่ศาสนาเท่านั้นที่เข้ามายังสยาม มีคนมากหมายหลากหลายหน้าตาหลั่งไหลเข้ามาไม่ว่าจะด้วยการค้าหรือการใด ทั้งดีทั้งร้ายปะปนกัน มายังแผ่นดินสยาม
รวมถึงตำนานเล่าขานของชาวฝรั่งต่างแดนที่เล่าต่อกันมาถึงเรื่องเวทย์มนต์คาถา เรื่องราวเล่าต่อปากกันมาจากฝรั่งสู่คนสยามจากสยามสู่คนฝรั่งถึงเรื่องอำนาจแห่งมนต์คาถาเหนือธรรมชาติ ทั้งเรื่องเล่าของทางชาวตะวันตก หรือจะเป็นเรื่องจากฝั่งแขกอย่างอินเดียหรือลังกา หรือมนต์คาถาของสยาม เรื่องเล่านี้ก็เป็นอีกเรื่องสนุกที่น่าคุยในวงสนทนา
จริงๆก็ต้องยอมรับถึงเรื่องเวทย์มนต์คาถา สิ่งเหนือธรรมชาติว่าอยู่คู่กับชาวสยามมาช้านาน ที่ว่าเชื่อก็เพราะได้เห็นกับตาสัมผัสกับมือได้ฟังจากหู ส่วนที่ไม่ได้ประสบพบก็ว่าเป็นเรื่องขำขันไว้เพียงคุยเอาสนุก แต่แท้จริงแล้วเวทย์มนต์จะเป็นเพียงเรื่องเล่าในวงสนา หรือ เรื่องจริง ก็อยู่ที่ผู้ที่ได้ประสบพบได้พิจารณา
และอีกเรื่องเล่าสำคัญที่เกี่ยวกับเวทย์มนต์ ก็คือ เรื่องของ นักเล่นกลจากอังกฤษ “มาร์ติน ชิโอร่า” ที่เล่าต่อปากกันมาว่า เขาไม่ใช่เป็นเพียงนักเล่นกล แต่แท้จริงแล้วเขาคือผู้ใช้เวทย์มนต์ ในสมัยก่อนหน้านั้นมีบาทหลวงจากอังกฤษเข้ามาเผยแผ่ศาสนา เขาได้สอนภาษากับผู้คนชาวสยามและเด็กๆ เขามักเล่าถึงเรื่องของ คัมภีร์เวทย์มนต์ลึกลับที่ซาบสูญ และเขาได้เล่าว่าผู้ที่ได้มันไปคือ ชิโอร่า เวทย์มนต์ในคัมภีร์นั้น ได้ถูกกล่าวขาญว่าคือเวทย์มนต์ที่หาสิ่งใดมาเทียบมิได้ แต่นั่นก็เป็นเพียงเรื่องเล่าจากผู้คนที่ได้ฟังปากต่อปากกันมา ส่วนเรื่องจริงเป็นอย่างไรนั้นก็ไม่มีใครรู้ และไม่ได้ใส่ใจเพราะเห็นมันเป็นเพียงเรื่องเล่าเท่านั้น
Guest
