เรื่องราวของคนบ่อน้ำตาตื้น...
ถ้าคิดว่าการร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดา อยากให้ทุกคนมองใหม่ พบกับผู้ชายที่ไม่ว่าสถานการณ์ไหนก็ร้องไห้ได้ทุกที่
พ่อเราตั้งชื่อเราว่าจั่นเจา เพราะชอบดูเปาบุ้นจิ้นมาก จั่นเจาเป็นจอมยุทธิ์ที่มีฝีมือล้ำเลิศ ฝีเท้าเบาและว่องไว ได้รับฉายาว่า แมวหลวง
แต่ดูจั่นเจาลูกพ่อสิ ทั้งอ่อนแอ ไม่ทันคน แถมยังบ่อน้ำตาตื้นอีก ส่วนฉายาน่ะเหรอ...เห็นมายชอบเรียกว่า ไอ้หน้าแมว...
...อืม ก็แมว ๆ เหมือนกันล่ะเนาะ
“จั่นเจา แม่ว่าเช็ดน้ำตาก่อนไหมลูก”
“กับข้าววันนี้อร่อยสุด ๆ เลยครับแม่”
“จ้า ๆ แม่รู้ เช็ดน้ำตาก่อนนะ”
“ชื่ออะไร”
“จั่นเจา” น้ำตาคลอ
“ไม่สบายเหรอวะ ตาแดง ๆ”
“ไม่ ๆ สบายดี”
“เออ ๆ เข้าม.1ที่นี่กูยังไม่มีเพื่อนเลย เป็นเพื่อนกันไหมล่ะ กูชื่อมาย”
“...”
“เฮ้ย! ร้องไห้ทำไมวะ คนมองละเนี่ยเดี๋ยวเขาก็หาว่ากูรังแกมึง”
“เราแค่ดีใจ”
“ดีใจเหี้ยไร ทำไมขี้แยจังวะ”
“เราอยากมีเวลาส่วนตัวกับมายบ้าง จั่นเจาเลิกทำตัวแบบนี้ซักทีได้มั้ย!”
“เราทำอะไร”
“ก็ทำตัวเหลาะแหละ ทำอะไรเองไม่เป็น แถมยังชอบบีบน้ำตา”
“เราไม่ได้...”
“พูดความจริงนิดหน่อยก็ร้องไห้ ถามจริงจั่นเจาคิดอะไรกับมายหรือเปล่า”
“...”
#คนที่จะมาเช็ดน้ำตาให้กัน
Guest
