SATAN'S WOMEN |• ผู้หญิงของซาตาน
เกริ่น
ฉันผู้หญิงที่ต้องคอยคำตามคำสั่งเขาทุกอย่าง ไม่ว่าเขาต้องการจะเสพสุขเมื่อไหร่ ที่ไหน ฉันต้องทำให้เขา ถ้าขัดขืนชีวิตของครอบครัวฉันจะตกอยู่กำมือของเขา
"ลลิษา ฉันอยากเห็นเธอใช่ชุดบิกินีสีแดง" ชายหนุ่มร่างสูงที่นอนสั่งฉันอยู่บนเตียง แค่เพียงเขากระดิกนิ้ว ผู้หญิงทุกคนก็พร้อมที่จะกระโจนขึ้นเตียงนอนพร้อมกับเขาเสมอ แต่หนึ่งในนั้นไม่มีฉันแน่นอน
"วันนี้ฉันขอตัวกลับห้องก่อน รู้สึกไม่ค่อยสบาย" เราเอ่ยออกไปเสียงเบาๆด้วยอาการของการทำงานแบบนี้แทบทุกวัน ตามเขาไปทุกทีเลยทำให้เวียนหัวเป็นเรื่องธรรมดา
"เธอไม่สบายจริงๆหรือแกล้งจะให้ฉันเห็นใจ"
สายตาบ่งบอกไม่พอใจที่เราขัดคำสั่งของเขาเมื่อตะกี้
"ฉันบอกคุณไปแล้วนิ ว่าไม่สบายจะไม่ให้พักบ้างรึไง" เราตะโกนออกไปด้วยสายตาที่แดงกร่ำ พร้อมที่จะปะทะทุกเมื่อ อารมณ์เวียนหัวปะทุเข้ามาในหัวเรา
"หึ! เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเสียงใส่ฉันแล้วรึไงลลิษา" ชายหนุ่มลุกจากเตียงเดินมาหาเราที่ยืนหลังชนขอบเก้าอี้อยู่
"ฉันขอโทษ" เรากล่าวขอโทษออกไปทั้งที่ไม่เต็มใจจะขอโทษแม้แต่น้อย ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิดไม่ยอมให้เราพัก ด้วยความที่เวียนหัวเลยทำให้เราทรุดลงบนพื้น
"ลลิษา!" ชายหนุ่มเขย่าร่างบางเราไปมา พยายามเรียกให้เรารู้สึกตัว แต่มันสายเกินไปเปลือกเราปิดลงโดยไม่รู้ตัว
เราลืมตาขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยดวงไฟอยู่เต็มเพดาน
"ให้ตายสิ เธอจะเป็นอะไรนะลลิษา" ชายหนุ่มกล่าวด้วยความโมโหปนกับเป็นห่วง
"ฉันมาอยู่ที่ไหน คุณแมทธิว" เราพูดออกไปโดยที่มืออีกข้างหนึ่งจับหัวตัวเองไว้
"เธออยู่โรงพยาบาล ดีที่เธอไม่เป็นไรมาก" แมทธิวกล่าวโดยทำสีหน้าไม่พึงพอใจที่เราต้องหยุดงานมานอนโรงพยาบาลแทน
"ขอบคุณที่พาฉันมาส่ง"
"ไม่ต้องขอบคุณ ฉันจะให้คนเอาเอกสารมาให้เธอตรวจที่นี่แทน" แมทธิวพูดบอกกับหยักไหล่สองข้าง สายตามองมาที่ใบหน้าซีดขาวของเรา ในจิตใจของเขาคงไม่อยากให้ฉันหยุดงานเลยสักวัน
Guest
