Peach Milk I นมสดรสพีช

เรื่องนี้มีคำหยาบที่รุงแรง!!! 

ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

การตกหลุมรักเด็กหน้าตาน่ารักนี่แม่งเป็นเรื่องที่มันห้ามใจไม่อยู่จริงๆนะครับทุกคน ทว่าน้อง'คนนั้น'มีเรื่องปากหมามากั้นนี่สิ บางคนอาจจะเลิกชอบ แต่!!! สำหรับไอ้ขันคนนี้การที่น้องปากหมาไม่ได้ทำให้ความชอบมันลงลดเลยนี่สิ มันมีแต่จะเพิ่มมากขึ้น!!! เอาเลย เอาอีก มากกว่านี้!!! ฮ่าๆๆ  

. 

. 

. 

'จะตามเชี่ยไรนักไอ้พี่ขัน' 

'อะรายอ่าาา พี่จะเข้าห้องน้ำ' 

'จะเอาอะไรว่ามาปวดขี้!' 

'ไปกินข้าวกับพี่ก่อนค่อยขี้นะๆ' 

'กูจะปวดขี้ไม่ได้หิวข้าวไอ้พี่ขัน' 

'งั้นเร็วๆน้าา พี่รออยู่' 

. 

. 

. 

. 

ตึกๆ ตึกๆๆ 

เสียงเท้าคู่เล็กที่วิ่งอยู่บนพื้นสนามบินพยายามเร่งความเร็วสุดชีวิตเพื่ิอวิ่งไปยังจุดหมายและจุดหมายของคนเท้าเล็กกำลังวิ่งคือเครื่องบินขนาดกลางซึ่งเป็นเครื่ิองบินส่วนตัวของใครบางคนที่กำลังไปจะขึ้นในขณะนั้น เมื่อเจ้าของเท้าคู่เล็กเห็นเป้าหมายจึงพยายามจะเข้าไปไกล้แต่ทว่า 

หมับ! 

เสียงของเหล่าบอดี้การ์ดตัวใหญ่ที่ใส่ชุดสูทสีดำพร้อมกับสายหูฟังสื่อสารที่หู จับ ล๊อคร่างเล็กให้ไขว้ข้อมือไปด้านหลังทั้งสองพร้อมกดเข่าลง 

'ปล่อยกู ไอ้พี่ขันมึงจะทิ้งกูหรอ!!' 

'พีช ปล่อย!' 

เสียงอ่อนหวานที่เรียกชื่อของเด็กตัวขาวก่อนจะเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงอันน่าเกรงขาม เพื่อสั่งให้เหล่าบอดี้การ์ดปล่อยมือจากผู้เป็นที่รักที่มีแค่เขาที่รักไปข้างเดียว... 

ขายาวก้าวไปปัดฝุ่นให้ที่ขาและเข่าทั้งสองข้าง 

'จะทิ้งกันงี้หรอ?' 

'น้องพีชนั้นแหละทีทิ้งพี่' 

. 

. 

. 

. 

เรื่องแรกแต่จะพยายามแต่งให้สุดฝีมือ 

อัพตอนไหนก็ตอนนั้นน่า ขอบคุณค่า 

🤗❤️😾 

กลับมาแย้วแหะๆ 

มีการปรับเนื้อเรื่องใหม่น้าา