"ระ..รุ่น..พี่คะ" ตึกตักๆ
'เจ้าหัวใจบ้าหยุดเต้นได้แล้ว'
"มีอะไรก็พูดมาสิ" พี่สินมองมาที่ฉันด้วยละ
"คือแคร์ชอบพี่สินมาตั้งแต่ม.1แล้วน่ะค่ะ" พี่สินมองฉันด้วยสายตานิ่งๆ
"ชะ..ช่วย..เป็นแฟ.."
"หุบปากของเธอเดี๋ยวนี้เลยนะ!!" พี่สินพูดพลางทำหน้าตกใจ
"เกือบแล้วเชียว ไอเตมึงก็ไม่ช่วยกูเลย" พี่สินหันไปด่าเพื่อนข้างๆ
"555 กูละชอบตอนที่มึงปฏิเสธผู้หญิงจริงๆ" พี่เตพูดพลางหัวเราะสะใจ
"จำไว้นะครับน้อง พี่จะฟังคำสารภาพรักจากคนสวยๆเท่านั้นนะครับ
"คราวหลังจะมาขอพี่เป็นแฟนช่วยดูหน้าตัวเองด้วยนะครับ" เค้ายิ้มแสยะ
ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ได้แต่อึ้งกับสิ่งที่เค้าพูด จนพวกพี่สินเดินจากไป
"ฉันจะทำให้พี่มาสารภาพรักฉันให้ได้" ฉันพูดและเดินจากไปทั้งน้ำตา