สาวน้อย(เกิน)ร้อยสวาท

สาวน้อย(เกิน)ร้อยสวาท

โดย...พราว ภารดี

เรื่องราวของสองสาวสวยที่ร้อนแรงเกินร้อย

หนึ่งสาวเธอถูกใจหนุ่มใหญ่วัยดึกซึ่งเป็นพ่อของเพื่อน

และอีกหนึ่งสาวถูกใจโจรหนุ่มที่ลักลอบเข้าห้องเธอยามดึก

เมื่อต่างคนต่างเจอคนในสเปค ความร้อนแรงของไฟสวาทจึงลุกโชนแบบไม่มีลิมิต

ทว่ารักแท้ย่อมมีอุปสรรค คนที่ใช่อาจไม่ใช่คนที่ดี

มาลุ้นไปพร้อมกันค่ะว่านิชาและดาริกาจะสมหวังในความรักหรือไม่

เพล้ง…

เสียงของตกแตกดังอยู่ข้างประตูทางขึ้นดาดฟ้าทำให้นิชาหันไปมอง เห็นเงาวูบไหวก็มั่นใจว่ามีคนมาแอบยืนดู  และคนที่กล้าขึ้นมายุ่มย่ามบนนี้คงไม่ใช่ใครนอกจาก...

“ดาเหรอ ไหนว่ากลับไปแล้วไง” นิชาแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงมุมมืดนั้นคือพ่อของดาริกา

“เปล่า...ฉันเอง” กำนันเพชรก้าวออกมาจากมุมมืด เดินมาหยุดอยู่ใกล้สาวน้อยรุ่นลูก ซึ่งตอนนี้เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่หวาดหวั่น แถมยังยิ้มอย่างให้ท่าอีกต่างหาก

“กำนันขึ้นมาทำอะไรบนนี้เหรอคะ” ตอนนี้นิชาไม่ได้เรียกกำนันเพชรว่าพ่ออีกแล้ว เพราะความรู้สึกที่มีต่อเขามันไม่ใช่แบบนั้น

“ฉันเห็นว่าดึกแล้ว แต่เสียงเพลงยังดังอยู่ก็เลยจะขึ้นมาบอกให้เธอกับยัยดาลงไปนอน”

“ยัยดาไปได้สักพักแล้วล่ะค่ะ เหลือแต่นินี่ล่ะที่ยังไม่ง่วง”

“ทำอะไรอยู่ ทำไมถึงยังไม่ง่วง”

“กำนันก็เห็นนี่คะว่านิทำอะไร หรือจะปฏิเสธว่าไม่ได้แอบดูนิ”

“ใช่...ฉันแอบดูเธอได้สักพักแล้ว และได้ยินด้วยว่าเมื่อกี้เธอครางเรียกชื่อฉัน หรือฉันเข้าใจผิด”

“ไม่ผิดหรอกค่ะ นิครางเรียกชื่อกำนัน นิอยากเอากับกำนัน”

กำนันเพชรถึงกับขนลุกซู่อย่างคนคาดไม่ถึง เลือดในกายร้อนซ่านกับคำพูดที่หลุดออกมาตรงๆ จากปากของเพื่อนลูกสาว

“นิชา...เด็กร่าน...ทำไมกล้าพูดแบบนี้ ไม่กระดากบ้างหรือไง หรือเป็นเพราะเมาก็เลยพูดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแบบคะนองปาก”

“นิไม่ได้เมาค่ะ สติสัมปชัญญะยังอยู่ครบ นิเป็นคนตรงๆ อยากก็บอกว่าอยาก แต่ถ้ากำนันไม่อยากได้นิก็ไม่เป็นไรนะคะ นิขอตัวก่อน”

ความเมาทำให้นิชากลายเป็นผู้หญิงใจกล้าขึ้นมา เธอทำท่าจะเดินผ่านหน้ากำนันเพชรไป แต่ถูกมือใหญ่ของกำนันคว้าข้อมือเอาไว้เสียก่อน เขาออกแรงฉุดทำให้นิชาต้องหันกลับมายืนเผชิญหน้ากับเขาในระยะที่ประชิดกว่าเมื่อครู่นี้อีก

สายตาของกำนันเพชรจ้องมองหุ่นนาฬิกาทรายที่เกือบเปล่าเปลือยตาเป็นมัน ก่อนจะมาจ้องมองใบหน้าสวยหวานและริมฝีปากอิ่มที่น่าจูบสุดๆ

“ใจคอจะเอาแต่มองเหรอคะ มองนานๆ นิสึกหรอขึ้นมาจะรับผิดชอบนิหรือเปล่า” นิชาบอกเสียงอ่อนเสียงหวานขณะช้อนตาขึ้นมองอย่างท้าทาย

“เธอลืมไปหรือเปล่านิชาว่าเธอเป็นเพื่อนของยัยดาลูกสาวฉัน”

“ไม่ลืมค่ะ กำนันคงตะขิดตะขวงใจเรื่องนี้สินะคะ โอเคค่ะนิเข้าใจว่ากำนันไม่โอเคกับสถานะของนิ งั้นถือซะว่านิไม่ได้พูดหรือทำอะไรบนสระนี้ก็แล้วกันนะคะ ปล่อยค่ะ” นิชาสะบัดตัวออกอย่างแง่งอน เบี่ยงตัวจนกลายเป็นว่าตอนนี้เธออยู่ในท่าหันหลังให้เขา

กำนันเพชรขยับเข้ามายืนซ้อนหลัง มือข้างหนึ่งรวบเอวกิ่วมากอด อีกข้างจัดการกับเกงเกงแพรของตัวเอง จนท่อนล่างเปิดเปลือยออกมา และเขาก็จดจ่อแก่นตอชายบานเบ่งเข้าไปที่ร่องก้นงอนงาม ก่อนจะผลักดันหนอกเนื้อแท่งขื่อเข้าออกช้าๆ

“อุ้ย…กำนันทำอะไรคะ” นิชาซึ่งเมื่อกี้ยังอยู่ในอาการแง่งอนเกือบจะครางออกมา ทำให้กำนันเพชรยิ้มกริ่มขยับเข้าไปจนแผ่นอกชิดแผ่นหลังนวลเนียน“ก็ทำให้เธอรู้ว่า ถ้าเธอไม่สนใจว่าตัวเองเป็นเพื่อนของลูกสาวฉัน ฉันก็ไม่สนเหมือนกันว่าสถานะระหว่างเราคืออะไร รู้สึกหรือเปล่าว่าฉันอยากได้เธอแค่ไหน”