"ขึ้นคานชัวร์" คือคำหยาบคายที่ฉันได้ยินมาตลอดระยะเวลาสามสิบปี
ด้วยบุคลิกเฉิ่มเชยและไร้ซึ่งเสน่ห์
ฉันจึงไม่เคยได้ลิ้มรสชายหนุ่มเลยตั้งแต่ออกมาจากท้องแม่
คิดเอาไว้แน่ๆ แล้วว่าชาตินี้ทั้งชาติคงไม่มีวันสูญเสียพรหมจรรย์
ทว่ารุ่งเช้าของวันหนึ่ง...
ฉันกลับพบว่าตัวเองนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงกับเด็กหนุ่มมหา'ลัยข้างห้อง
"ป้าครับ ป้าได้ผมแล้วห้ามฟันแล้วทิ้งนะครับ"
มะ...ไม่จริงใช่ไหม!!!
รัศมี : หญิงสาววัยสามสิบแสนเฉิ่มเชย บ้างาน และไม่ชอบเที่ยว
สิ่งเดียวที่เธอรักษามาได้ตลอดทั้งชีวิตของเธอก็คือ "พรหมจรรย์"
โยธิน : เด็กหนุ่มวัยยี่สิบปี เรียนอยู่มหาวิทยาลัยใกล้กับที่ทำงานของเธอและอาศัยอยู่ข้างห้อง
ผู้พิชิต "พรหมจรรย์" อันล้ำค่าของรัศมีได้เป็นคนแรก!
"ถ้าป้าท้อง ป้าก็จะต้องเลี้ยงลูกไปด้วยและทำงานไปด้วยนะ"
"แล้วนายล่ะ?"
"ผมเหรอ? ผมก็ต้องเรียนให้จบก่อนสิครับ"
เวรกรรมอะไรของฉันกันแน่นะ!!!
Guest
