บันทึกเศร้า
มนุษย์ทุกคน ต่างเกิดมาเป็นผู้รัก และผู้ถูกรัก แม้บางครั้ง ความรักจะเจ็บปวด แต่มันก็หอมหวานและเย้ายวนใจเสมอ
ในห้องสีขาวสะอาดตาในโรงแรมหรูมีร่างๆหนึ่งอยู่บนโซฟา ร่างนั้นมีสีผมสีดำสนิทดุจรัตติกาลในยามราตรี หากแต่หน้าตากลับเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบอย่างดี ที่เหมือนงานสร้างสรรค์จากพระเจ้า ที่ประทานพรความสมบูรณ์พร้อม หากแต่บรรยากาศภายในห้องที่มีตุ๊กตากระเบื้องเคลือบกลับดูอ้างว้างจนน่าใจหาย แม้ตุ๊กตาตัวนั้นจะดูสวยเพียงไรบรรยากาศกลับดูน่าหม่นหมองจนกลบความสวยงามของมันจนมิด มีเพียงกระดาษและรูปภาพตกกระจัดกระจายบนพื้น เท่านั้นที่ทำให้ห้องดูไม่อ้างว้างและเงียบเหงา
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
