เซ็ท-เศรษฐพงศ์
ปวส.1 คณะเทคโนโลยีภูมิทัศน์
มึงกับกู เจอกันเมื่อไหร่ต้องมีหัวแตก!!
คิน-คณิน
ปวส.2 สาขาช่างอุตสาหกรรม(ก่อสร้าง)
หลังๆกูเจอมึงก็แตกตลอดนะ แค่ไม่ใช่หัว
เคยรู้สึกเกลียดใครตั้งแต่แรกพบมั้ยครับ
ผมนี่แหล่ะคือคนประเภทนั้น ผมหมุนคอไปมากระชับไม้ในมือแน่น ลมหายใจถูกถอนออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ด้านข้างของผมสองคนเป็นเพื่อนฝาแฝด จิน จีน ถัดไปคือไอ้อิ้งค์ ไอ้ย้ง ไอ้ยิม ท้ายสุดคือไอ้วีที่จริงๆพวกผมไม่อยากให้มันมาร่วมวงด้วยเท่าไหร่ เพราะมันตัวเล็กที่สุดในกลุ่มพวกเรานั่นแหล่ะ
ตรงหน้าของผมก็มีจำนวนคนไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ส่วนมากก็คุ้นๆหน้ากันดีอยู่แล้ว หน้าสุดนั่นชื่อไอ้คิน ข้างๆมันคือไอ้แดน ไอ้แพท ไอ้แพร ไอ้ว่าน ไอ้ตัวใหญ่ๆนั่นชื่อไอ้เด่นพี่ของไอ้ดิน ปิดท้ายด้วยไอ้อ้นที่ตัวเล็กพอกับไอ้วีฝั่งผม
“มึงจะเอาไง”ผมตะโกนถามไอ้คินที่ยืนถือไม้ทีประจันหน้ากับผม มันถ่มน้ำลายลงบนพื้นยกไม้ทีชี้หน้าพวกผม
“กูบอกพวกมึงแล้วว่าอย่าให้กูเจอพวกมึงเสนอหน้าในเมืองไงไม่งั้นกูไม่เอาพวกมึงไว้แน่”
“พ่อมึงซื้อเมืองไว้เหรอหวงแท้ไอ้สัด จังหวัดนี้ใครจะไปไหนก็ได้ต้องขออนุญาตมึงเหรอ”ผมเถียงมันอย่างไม่กลัวเกรง ไม่หลบสายตา มีอย่างที่ไหนมากำหนดพื้นที่ไม่ให้คนนั้นคนนี้ไปที่นั่นที่นี่
ผมมีสิทธิ์ที่จะไปที่ไหนก็ได้ในประเทศนี้นี่หว่า แต่ดูท่าทางมันจะไม่ชอบใจคำตอบผมเท่าไหร่ เพราะหน้าที่บึ้งของมันยิ่งบึ้งเข้าไปใหญ่
“กูถือว่าพวกกุเตือนมึงแล้วนะ แต่ในเมื่อมึงเข้ามาให้พวกกูตีถึงที่งั้นกูก็ไม่เกรงใจล่ะ”ทันทีที่ไอ้คินพูดจบ เราทั้งสองฝ่ายก็ไม่จำเป็นต้องรีรอสัญญาณอะไร เราต่างฝ่ายต่างวิ่งปรี่เข้าหาฝ่ายตรงข้ามโดยที่ผมวิ่งเข้าไปปะทะไอ้คินก่อนคนแรก ส่วนใครจะสู้กับใครตอนนี้ผมไม่มีเวลาหันไปมอง ผมหวดไม้ในมือใส่คนตรงหน้าถือว่ามันโชคดีมากที่หลบได้ทันแบบเส้นยาแดงผ่าแปดแล้วมันก็เหวี่ยงไม้ทีในมือของมันลงเต็มๆกลางหลังของผม
เจ็บชิบหายเลยไอ้เหี้ย...
ผมกัดฟันข่มความเจ็บก่อนจะหมุดตัวฟาดหมัดใส่ใบหน้าของมัน คราวนี้ไม่มีทางพลาดเป้า มันเซไปตามความแรงของหมัด ผมกระตุกยิ้มใส่มันก่อนจะกระโดดถีบลงไปที่กลางอกของมัน มันถอยหลังหลบทันเท้าของผมจึงแปะโดนมันแค่ถากๆ
พวกเราต่างชุลมุนแลกหมัดกัน บางครั้งผมก็พลาดพลั้งโดนทั้งหมัดทั้งตีนมัน บางทีมันก็โดนหมัดโดนตีนผมกลับเช่นกัน ซักพักเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าปาร์ตี้ครั้งนี้จบลงแล้ว พวกเราต่างแยกย้ายกันไปยังมอเตอร์ไซค์ของตัวเองพลางขับกลับบ้านใครบ้านมัน
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง เจอกันคราวหน้ากูเอาเลือดหัวมึงออกแน่” ผมไม่วายตะดกนท้าทายมันอีกรอบหลังจากไอ้จินกระโดดขึ้นคร่อมรถของผมเรียบร้อยแล้วพวกเราก็บิดออกจากหลังตลาดที่มีเรื่องกันเมื่อกี๊ ดูสภาพแต่ละคนบอกได้เลยว่าพวกผมก็แซ่บนะครับ #ดูไม่จืด
Guest
