คุณบอสที่รัก
คุณเปรียบเหมือนดวงจันทร์ที่ล่องลอยในตอนกลางคืน
ที่มีดวงดาวรายล้อมมากมายเกินกว่าดาวเล็กๆดวงนี้จะก้าวเข้าไปหาได้
ดวงดาวที่อยู่รายล้อมตัวคุณช่างงดงาม คงไม่มีวันที่คุณจะหันกลับมามองดวงดาวน้อยๆดวงนี้
เธอเปรียบเสมือนสายลมที่พัดอ่อนในยามที่ฟ้าสว่าง
รอยยิ้มของเธอเปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ดวงโตที่ส่องสว่างในยามเช้า
ผมคงเป็นได้แค่ดวงจันทร์ที่ไม่มีวันได้ใกล้ชิดเธอไปตลอดกาล
"ไลลา ได้โปรดอย่าจากผมไป ผมขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมสัญญาว่าจะไม่ให้มันเกิดขึ้น ผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจอีก กลับมาหาผมนะ" เมื่อสิ้นเสียงของชายหนุ่มร่างเล็กที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดที่นอนอยู่บนเตียงนอนของโรงพยาบาลถูกส่งเข้าในห้องฉุกเฉิน มือใหญ่ที่ประคองมือเล็กมาตลอดทางจำใจต้องปล่อยมือของเธอออกไป ..
เนื้อหาเรื่องนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวละครเลยนะคะ ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
ตัวละครอยู่ในบทที่ 1 นะคะ
Guest
