=br=
ไลลาชอบกลิ่นกุหลาบ มันทำให้หล่อนผ่อนคลาย หญิงสาวพิงหัวกับขอบอ่างปล่อยให้เส้นผมยาวตรงสีเงินทิ้งตัวระไปบนพื้น แสงจันทร์ยามค่อนคืนส่องสว่างผ่านกระจกหน้าต่างอาบไล้บนผิวเนียนละเอียดนั้น เฉดสีของมันดูซีดกว่าเดิมเมื่ออยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ หล่อนดูราวกับปฏิมากรรมที่ทำจากหินอ่อน--สดสวย งดงาม เยาว์วัย ทว่าไร้ซึ่งชีวิต
หล่อนหลับตา ดวงตาสีเงินหายลับไปใต้เปลือกตาสีซีด ภาพความทรงจำสีสดแล่นวาบเข้ามาในความคิด
เสียงกรีดร้องแห่งความหวาดกลัว ความตื่นระทึกยามเมื่อได้ล่า ฉ่ำชื่นกับรางวัลแห่งความสำเร็จที่ได้รับ--เหยื่อที่อ่อนแรง เลือดหวานหอมละมุนลิ้น เนื้อนุ่มหยุ่นยามฉีกกิน
เขี้ยวขาววาววับสะท้อนแสงจันทร์
มนุษย์ผู้หญิงเนื้อนุ่มกว่าจริงๆด้วยแฮะ...
แต่มนุษย์ผู้ชายก็ไม่เลว รสสัมผัสอร่อยต่างกันไปอีกแบบ
ร่างงามผุดลุกจากอ่างน้ำ หยดน้ำเกาะพราวตามเนื้อตัว ไหลหยดลงตามส่วนโค้งเว้า ดูราวกับดอกไม้ฉ่ำน้ำฝน หากแต่เป็นดอกไม้สดที่ถูกพรากวิญญาณ์ หาใช่ดอกไม้งามตามผืนดิน