"ท่านรักข้าไหม?"
"รักสิ"
"แล้วใยเล่าทำไม...ทำไม!!"
"ข้าขอโทษ....ได้โปรดรอข้า..."
"ข้าจะไม่รอ!..ท่านต้องรอดสิท่านต้อง..อุ๊บ"
ริมฝีปากของร่างหนาที่ซีดเผือกเต็มที่จากการขาดเลือดประกบกับริมฝีปากนิ่มของร่างบางอย่างอาลัยอาวอน
แต่ใครจะรู้ว่านั่น...อาจจะเป็นจุมพิตสุดท้ายของคน2คนที่รักกัน
"ได้โปรดที่รักของข้า....ช่วยรอข้าด้วย.."
"ฮึก..ข้าสัญญา..ข้าจะรอท่านไม่ว่าชาติใด..เพราะข้ารักท่าน
...ข้ารักท่านซานิส...."
"หึหึ..ข้าก็รักเจ้านะ...แวน.."
จากนั้นเสียงหัวใจอันแผ่วเบาก็เงียบดับไปเหลือเพียงแค่ร่างอันไร้วิญญาญของชายคนรักเท่านั้นที่จากไปด้วยรอยยิ้มอันสดใส
"ฮึก..คะคนบ้า..ยังจะ..อึก..มายิ้มอีก..ฮืออออ"
แวนกอดร่างหนาไว้อย่างรักใคร่ร่างบางซบหน้าลงกับแผงอกและปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่ได้
"ถ้าชาติหน้ามีจริง....ก็ขอให้เราคู่กัน"
"ถ้าชาติหน้ามีจริง..ข้าก็จะรอท่านเช่นกัน"
และนั่นเป็นคำอธิฐานสุดท้ายของทั้ง2........
ไงคะไรท์ซินคนเดิมเพิ่มเติมคือมาม่าคะ555เรื่องนี้เป็นแนวรักข้ามภพคะมีหลายคู่อยู่เหมือนกันคะ
แต่คู่หลักเราซานิสxแวน น้าาาาาา
ฝากติดตามด้วยคร้าาาาาา
Guest
