จากที่เป็นเพื่อนก็กลายเป็นแฟนกัน เเต่ตอนนี้ จากที่สนิทกัน กว่ากลายเป็นว่าห่าง จากคำว่ารักก็กลายเป็นเกลียด จากที่สนิทก็กลายว่าไม่อยากรู้จัก จากที่เป็นเคยรักก็ตัดขาดกับไป ฉันไม่เคยลืมว่าเเผลในตอนนั้นมันเจ็บยังไงเเบบไหนรู้สึกเเบบไหน
"ส้มกูรักมึง คบกันมั้ย"จากผู้หญิงตัวอ้วนเตี้ยๆ จำ้มำ่ ไม่เคยมีเเฟนมาว่า19ปี
"อะ เอ่อ ......................"จะตอบว่าอะไรดีว่ะ เขิลว่ะเชี้ย
ตอนเเรกมันก็ดี สักพักมันเชี้ย เจ็บไปหมด ไม่รักทำไมไม่บอกตั้งเเต่เเรกว่ะ กูเจ็บ กูพูดไม่ออกเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ฉันเปลี่ยนเเปลงตัวเองจนผอม สวย!!!!!กว่าอิคนเก่าที่มันเคยคบ ขอบคุณที่พวกมันทำให้ฉันสวยจนพวกมันจำเเทบไม่ได้ในวันนี้ ฉันเจ็บกว่าโดนมีดบาดก็นี่เเหละมั้งโดนหักอก จนไม่เป็นผู้เป็นคน โง่ตั้งนาน
"เรารู้จักกันมั้ยครับ คุณ......." ใช่เเล้วฉันมาทำงานในบริษัทมันถ้ารู้ไม่มาหรอกลาออกก็ไม่ได้
"ไม่หรอกค่ะ คุณคอป ฉันก็เเค่คนงานในบริษัทคุณก็เเค่นั้น" ก็จริงฉันมันคนธรรมดาที่โง่เท่านั้นเอง
"ส้ม มึงห่างเหินจังว่ะ"
"ขอโทษนะคะ ดิฉันขอตัว"
"เดี๋ยว จะไปไหน"
"นี่ปล่อยนะ ออกไป กรี๊ด"
"ทำไมหวงตัวว????"
"กรี๊ดด มึงปล่อยยกูดิ๊"
"ปล่อยอ่ะปล่อยเเน่ เเต่จะให้ปล่อยไหนหื้มมมฟอด ฟอดๆๆ "
"นี่อย่ามาทำเเบบนี้นะ!!! ออกไป กูจะทำงานไอ้คอปปล่อย"
"ทำไมจะทำไม่ได้หึ้มม "
"ปล่อยจะอุ้มทำไม อุ้ยปล่อยดิอ้าววไอ้นี่!!!"
"ทำไมอยู่ๆก็หายไป ไปไหนมาส้ม"
"หึ หึ ไม่ต้องรู้สนใจเรื่องกูหรอก ไปสนใจเมียมึงเหอะ กูเจ็บพอเเล้วว "
"ขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเเบบนั้นเลย คือกู..........."
"ปล่อยย ออกไป มึงกับกูเราไม่รู้จักกันขอเถอะกูไม่อยากนึกถึงง"
"งั้นก็ทำความรู้จักกันซะเลยสิ จุ๊บบบ จ๊วบบบบๆ"